สวัสดีค่ะ หนูอายุ15ปี มีน้องสาว2คน ครอบครัวหนูทำงานเป็นพ่อค้าแม่ค้า ฐานะของครอบครัวถือว่าพอมีพอกิน หนูเป็นพี่คนโตหนูเริ่มไปขายของคนเดียวตั้งแต่อายุ13โดยแม่หนูจะจ้างวันละ100บาท จนมาช่วงที่แม่ตัดสินใจซื้อที่ดินเพื่อที่จะสร้างบ้านเพราะครอบครัวหนูมาหากินในจังหวัดนี้ พ่อกับแม่ก็เลยเปลี่ยนการขายของโดยเริ่มไปขายตั้งแต่เที่ยงคืนจนเช้าพ่อจะกลับมารับพวกหนูไปโรงเรียน ส่วนแม่ก็อยู่ที่ตลาดนอนพักที่ร้านเพราะไม่ค่อยมีลูกค้าแล้ว ส่วนพ่อก็จะไปนอนที่บ้านรอทำของมาขาย ถึงเวลาเลิกเรียนหนูต้องเดินจากโรงเรียนมาตลาดแล้วมาขายของ ขายหลังเลิกเรียนแม่จะให้วันละ40 ส่วนหากเป็นวันหยุดหนูก็จะไปขายตอน8โมง มันเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนแม่ไปหาหมอพบว่า เเม่เป็นโรคไตระยะ3 ไขมันในเส้นเลือดสูง หนูกลัวแม่หนูเสียค่ะเพราะตาและยายหนูเสียจากโรคไขมันในเลือดสูงเส้นเลือดในสมองแตก หนูก็พยายามที่จะไม่ให้แม่เคลียด


เเต่เรื่องที่ทำให้หนูเสียใจคือเมื่อวันที่12มีญาติโทรมาบอกข่าวร้ายคุณป้าเสียชีวิต พ่อกับแม่หนูจึงต้องกลับไปงานศพ ก็จะเหลือ น้าชาย หนู เเละน้อง2คน อยู่บ้าน แม่ก็สั่งงานว่าให้ล้างหมออุปกรณ์ค้าขาย ซักผ้าให้เรียบร้อย หนูก็ทำงานที่แม่สั่งให้เรียบร้อยแต่หนูทำคนเดียว จนวันที่15แม่กลับมาถึงบ้าน แม่ก็ไปเข้าห้องน้ำแล้วพบผ้าห่มที่น้องคนกลางฉี่รดที่นอนแล้วไม่ได้ซัก แม่ก็เริ่มด่าว่าสั่งให้ซักผ้าทำไมไม่ซัก ตอนนั้นหนูกินข้าวอยู่หนูก็บอกเสื้อผ้าอะหนูซักตากหมดแล้วเหลือแต่ผ้าห่มน้องบอกน้องแล้วน้องยังไม่ซัก แม่ก็บ่นต่อว่าไปตั้งกี่วันทำไมงานที่สั่งไม่ทำ หนูก็เลยเอาจานมาปิดถ้วยข้าวหนูไว้ แล้วแม่ก็เดินด้วยความโมโหมาปัดถ้วยข้าวหนูทิ้งกระจายเต็มพื้น แล้วบอกว่า ไม่พอใจหรอบ่นแค่นี้ไม่พอใจรึไงถึงขั้นต้องเก็บข้าวไม่กินต่อเลยรึไง ตอนนั้นหนูเสียใจมากหนูเลยพูดออกไปพร้อมร้องไห้ว่า หนูก็ทำงานหมดแล้วทำไมต้องมาด่าหนูด้วย หลังจากนั้นแม่ก็ด่าหนูยาวเลยค่ะ


ซึ่งมันเสียใจมากๆ กับคำพูดของแม่ที่พูดออกมาหนูไม่ได้เล่าอย่างละเอียดนะคะตอนด่าแม่ด่าแรงมากหนูค่อนข้างเสียใจจนตอนนี้ลืมแล้วว่าแม่ด่าว่าอะไรบ้าง ตั้งแต่แม่ไปมีหนูคนเดียวที่ทำงานน้าและน้องๆไม่ได้ช่วยทำ และมันก็เป็นแบบนี้หลายครั้งทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าที่หนู หนูก็ต้องมาทำแทนหนูไปขายของมาทั้งวันก็ต้องมาทำหน้าที่ของคนอื่น แน่นอนว่าหนูเหนื่อยมาก แต่หนูไม่สามารถระบายให้ใครฟังได้ แล้วเวลาแม่โมโหสุดท้ายแล้วก็ต้องมาด่าหนู จนหนูคิดว่าหรือหนูเป็นตัวปัญหาของครอบครัวถ้าไม่มีหนูมันจะดีกว่านี้มั้ย หนูรู้สึกเหนื่อยและเสียใจกับหลายๆเรื่อง บางทีหนูก็อยากจะถามแม่ว่า แม่รักหนูมั้ย เเต่มันก็เป็นแค่คำถามที่หนูได้แต่ถามตัวเอง หนูยังพยายามไม่มากพอหรอ หนูยังดีไม่พอหรอ หนูไม่ได้ปรึกษาเรื่องนี้กับเพื่อนๆเพราะหนูรู้ว่าคำตอบของเพื่อนจะทำให้หนูรู้สึกไม่ดีกับครอบครัว หนูจึงมาเขียนลงในนี้วอนพี่ๆช่วยให้คำปรึกษาทีค่ะว่าหนูควรจะทำอย่างไรต่อ