เราคบกับแฟนมา3ปีพูดความเรื่องจริงนะคะ ตลอดเวลาที่ผ่านมา แฟนเราทำงานที่โรงงาน อยู่คนละจังหวัดกัน เวลาจะเจอกัน เราจะเป็นนั่งรถตู้ไปหาเขาตลอด 3ปีที่ผ่านมา เราไปเที่ยวหาเขา เขาไม่เคยช่วยเราออกค่ารถ ค่ากินเลยสักครั้ง เราออกเองทั้งหมด ด้วยเหตุผล เขาเงินเดือนน้อย  เราก็ซัพพอตเขาในทุกๆด้าน ถ้าวันไหนเขาเงินไม่พอ เขาก็จะมายืมเรา แต่เขาคืนนะคะ คืนแบบเดือนชนเดือน แต่พอวันนึงพี่สาวเราไม่สบาย เราต้องลาออกจากงานประจำ ทำให้การเงินเราติดขัด เราไม่สามารถซัพพอตเขาเต็มที่ได้อีก ด้วยความที่กลับมาทำงานที่บ้าน เกิดอยากไปเที่ยวเชียงใหม่กับพี่ๆที่โรงงานเก่า(หญิงล้วน) เราก็อยากไป เลยไปขออนุญาติเขา  เขาก็ให้ไป  แต่ทีนี้พอกลับมา เงินเขาช็อต เงินเราก็ชอต เขาทักมาขอยืมเราบ่อยมาก เราก็ให้บ้าง ไม่ให้บ้าง  ถ้ามีเราก็แบ่งให้ ถือว่าช่วยกัน   แต่วันนี้เราไม่มีให้  เขาพูดกับเราว่า “คุณเลือกไปเที่ยว คุณไม่เลือกผม ถ้าคุณเลือกผมคุณคงไม่ไปเที่ยว”  เราเจ็บมาก เจ็บกับคำนี้ เลยถามว่า เราขออนุญาติเธอแล้ว เธอก็โอเคไม่ใช่หรอ ก่อนไปเชียงใหม่  (เรา
าไม่มีเงินให้ เขาจะบอกเลิกเราเลยหรอ โดยไม่นึกถึง 3 ปีที่ผ่านมา บ้างหรอ)      

เขาเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ติดเพื่อน ติดเกมบางที(เพื่อนผชนะคะ) เราโทรก็ไม่ค่อยรับสาย ถ้าเราไม่โทร เขาก็ไม่โทรมาหาเลย แค่ทักเฟสมาบอกเฉยๆว่าทำไรอยู่ เป็นความสัมพันระยะไกล  

เคยวางแผนจะแต่งงานกัน   ช่วยกันเก็บเงิน แต่เขากู้สินเชื่อธนาคารมาซื้อมอไซ กับโืทรศัพท์ ทำให้เงินที่แต่งงานไม่สามารถเก็บได้เลย เราเหนเขาไม่เก็บ  เราก็เลยไม่เก็บเข้ากองกลางบ้าง (แต่เราส่งแชร์ ส่งประกันชีวิตให้ตัวเองแทน) เราดูเห็นแก่ตัวไหมคะ?

เราผิดไหม ที่เลือกไปเที่ยวในวันนั้น  จนไม่มีเงินซัพพอตเขาในวันนี้

ป.ล. เขาบอกว่าให้นับหนี้มาเลยว่ามีกี่บาทจะทยอยคืนให้ เพราะวันนั้นคุณไม่เลือกผม