วันนี้พาไปดู "หอชมวิวร้าง" ที่ศรีราชา ชลบุรี และพาไปกินก๋วยเตี๋ยวหมู ป๊อกป๊อกที่เก่าแก่มากกว่า 50 ปี ที่ยังคงขายอยู่ และน่าจะเป็นป๊อกๆแรกๆ และยังคงขายอยู่ แต่ปัจจุบันก็ตั้งร้านเป็นที่เป็นทางแล้ว     จุดที่จะพาไปดูเป็น หอชมวิวของเมืองศรีราชาเก่า  ที่เอาจริงๆ ผมก็อยู่ที่นี่ตั้งแต่เกิด ก็เพิ่งมาก็วันนี้จริงๆ และไม่รู้มีมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เลย  และบอกก่อนครับว่า ที่หอชมวิวแห่งนี้ ปิดตัวและไม่ได้ให้รถขึ้นมา  และไม่ควรที่จะเดินมาคนเดียวเป็นอย่างยิ่ง เพราะอันตรายมากๆๆ ไม่ควรมา อันนี้ผมมาถ่ายให้ดู และต้องให้คุณลุงที่อยู่แถวนั้นมาเป็นเพื่อน ไม่เช่นนั้นผมก็ไม่กล้าขึ้นมาเช่นกัน

"หอชมวิวร้าง ศรีราชา" ไม่ควรเดินขึ้นมาคนเดียวเป็นอย่างยิ่ง และเด็ก สุภาพสตรี ไม่ควรขึ้นมา ควรมาเป็นหมู่คณะมีผู้ชายด้วย







ทางที่จะมาหอชมวิวก็ปักหมุดได้เลย และสิ่งหนึ่งคนศรีราชาเช่นผม รวมถึงคนรุ่นๆผมหรืออาจจะรวมถึงเด็กสมัยนี้ คือสิ่งที่เป็นที่จดจำและถ้านึกถึงเทศบาลศรีราชาคือ ผมนึกถึงกำแพงหินแบบนี้ ผมผ่านมาสมัยเด็กๆทีไร กำแพงนี้เป็นที่น่าสงสัยและในความทรงจำคือน่ากลัว และสงสัยว่าหลังกำแพงคืออะไร และปัจจุบันนี้ผมก็ยังสงสัยอยู่ว่าเป็นบ้านใคร  จุดนี้คือแลนด์มาร์กที่แท้สำหรับผม สำหรับจุดตรงเทศบาลศรีราชา ไม่มีอะไรที่จะจดจำได้ดีกว่ากำแพงนี้จริงๆ
วันนี้ใช้ XM1+Helios 44-5 ไป กับตัว X100F  โดยปรกติวันอาทิตย์เช้าๆ หรือเสาร์เช้าๆ ผมจะออกมาถ่ายรูปเป็นประจำ เช้าของผมนี่ก็ก่อนพระอาทิตย์ขึ้นหกโมงผมก็ออกแล้ว เสร็จแล้วก็แวะกินข้าว ซื้อกลับบ้านฝากคนที่บ้านก็ เก้าโมงสิบโมง บางที่พวกยังไม่ตื่นเลยอ่ะ 555

*** บ้านตากะยายคือทางผ่านที่จะไปทางขึ้นหอชมวิวนะครับ เป็นซอยข้างๆ  ไม่ใช่ข้างในบ้านตากะยายนะครับผม ***




ก่อนจะขึ้นไปทางหอชมวิว ก็จะผ่านทางบ้านตากะยายก่อน  แล้วเลยไปนะครับ ไม่ใช่เข้าไปในบ้านนะครับ

มาถึงที่ทางขึ้นไปบนจุดชมวิว เค้าไม่ได้ให้ขึ้นไปต้องจอดรถข้างล่าง แล้วดูจากบรรยากาศแล้ว ผมไม่กล้าขึ้นไปจริงๆ พอดีลุงแกอยู่แถวนั้นเลยอาสาไปเป็นเพื่อน 


บนนี้คือถ้าไม่ได้อะไรยังไง ก็น่าจะปรับปรุงและเป็นมุมที่ดีมากที่สุดจุดหนึ่งของศรีราชา แต่ก็น่าเสียดายที่ทิ้งไว้แบบนี้ ด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่
วิวเห็น รพ.สมเด็จตึกใหม่

ถูกทิ้งร้างเอาไว้ 



จะมีทางลงไปถึงเทศบาลข้างล่าง คือเอาจริงๆ ร้านกาแฟ และร้านอาหารถ้ามาทำบนนี้คือเป็นวิวที่สุดยอดมาก

คุณลุงใจดีเดินมาเป็นเพื่อน เล่าให้ฟังไปเรื่อยๆ 

ลงมาข้างล่างก็จะมีบ้านชุมชนเล็กๆที่เค้าบอกว่าเทศบาลทำให้อยู่


ขากลับก็แวะกินก๋วยเตี๋ยวหมู คือร้านนี้เดิมๆ จะเป็นร้านที่เข็นรถเข็นขาย ผมเห็นมาตั้งแต่ผมอยู่ประถม คือตั้งแต่ผมเด็กๆ เจ๊แกตอนนี้ 70 แล้ว ผมจำได้ว่าแกมาตั้งเป็นร้านเป็นที่เป็นทางก็น่าจะยี่สิบกว่าปีก่อน แกขายมาตั้งแต่อายุ 20 ก็ตอนนี้ก็น่าจะขายมาร่วม 50 ปี    จะเรียกว่าร้านนี้เป็นรถเข็นก๋วยเตี๋ยว ป๊อกป๊อก ที่เก่าแก่ที่น่าจะเหลืออยู่น้อยสำหรับร้านเก่าแก่ของศรีราชา และร้านนี้อาจจะเป็นร้านสุดท้ายที่เป็นรถเข็นแล้วขายมานานกว่า 50 ปีที่ยังคงเหลืออยู่





ราคาแกชามละ 40 บาท พิเศษ 45  บาท  คือในสมัยก่อนการจะคิดราคาพิเศษ คือ 5 บาท เพิ่มขึ้นมาอีก 5 บาทนี่คือพิเศษแล้วนะครับ สมัยก่อนผมขายข้าวหมูแดง 20 พิเศษ 25  นี่คือความพิเศษแล้ว   และที่นี่ยังเป็นร้านที่ยังคงใช้เตาถ่านอยู่ ถามว่าทำไม่ใช่เตาแก๊สล่ะ แกบอกว่า มันถนัดกว่า  และน้ำปลาก็ยังคงเป็นแบบมาเติม  แกบอกสั่งมานาน เป็นของเทพนิมิตรอะไรสักอย่างนี่แหละ  อยู่ตรงชลบุรี แกบอกเติมแล้วมันสะดวกกว่า 

และใครที่เป็นคอก๋วยเตี๋ยวหมูแห้ง จะมีอะไรดีไปกว่าการใช้น้ำมันหมูคลุกเส้น คือทั้งกลิ่นและรสชาติช่างแตกต่างจากน้ำมันพืชโดยสิ้นเชิง   อย่าเพิ่งคิดเรื่องไขมันอะไร แต่ในสมัยก่อนการใช้น้ำมันพืชคือเรื่องแปลกจริงๆ และเค้าจะไม่ค่อยใช้กัน เค้าจะใช้มันหมูมาเจียวเอง และร้านนี้ยังคงใช้แบบนั้นอยู๋  คือเดิมๆ ทำแบบไหน ปัจจุบันก็เป็นแบบนั้น   และบะหมี่เส้นเป๊าะเส้นใหญ่อเดนเต้แบบนี้ ใครชอบนี่ คือถือว่าเป็นที่สุด ยิ่งคลุกกับน้ำมันหมูด้วยนี่คือหาอะไรเทียบยากจริงๆ