นิพพานคือสภาวะที่ว่าง จากตัวตน เมื่ออินทรีย์สมกัน นิพพานจึงมีอยู่ได้“ทุกขณะจิต” สมาธิอย่างหนึ่ง ก็ให้สติอย่างหนึ่ง สติอย่างหนึ่งก็ให้สติอย่างหนึ่ง ทั้งสติ สมาธิ ขณะนั้นเป็นอย่างไร ก็รู้ได

"ในการพิจารณามหาสติปัฏฐาน มีกายานุปัสสติปัฏฐานเป็นเบื้องแรก พึงพิจารณาส่วนแห่งร่างกาย โดยอาการแห่งบริกรรมสวนะ คือพิจารณา โดยอาการคาดคะเน ว่า... ส่วนนั้น...เป็นอย่างนั้น... ด้วยการมีสติสัมปชั

หรอครับ

การดูจิต คือดูขันธ์5มันทำงาน หนึ่งขณะของการเห็นจะมี“สังขารขันธ์ ”ปรากฏทุกขณะ มองให้ละเอียดลงไปอีก(สมาธิยิ่งตั้งมั่น) จะเห็นจากสังขารขันธ์ แยกกันเป็นรูป เวทนาสัญญา สังขาร วิญญาน ปรากฏอยู่

ในวัตถุ จะมีอนุภาคมูลฐาน ที่แบ่งย่อยต่อไม่ได้ แล้วกสิณล่ะ

ความเป็นรูปเป็นอาสวะหลักที่ต้องมีการนำออก ดังการจะสร้างอุโมงค์ ต้องขุดเอาดินออก เพื่อให้เดินผ่านได้ทั้งตัว รูปมีลักษณะอย่างไรในมิติที่3นี้จึงให้รู้ชัดด้วย “สติ” มีความเป็นกว้างคืบ ยาววา

เมื่อไม่เข้าใจว่าจิตคืออะไร การเข้าไปเห็นจืตทำให่เกิดการเพ่ง จ้อง ไม่เป็นธรรมชาติ เกิดตัวตน จิตจึงไม่ใช่ตัวเพ่ง ตัวจ้อง เพราะจิตเป็นสิ่งถูกเห็น 1. Q:รู้ได้อย่างไรว่ามีจิต A:เพราะเห็น ความรู้สึก 2. Q: