วันนี้อยู่ๆก็มีคำถามเกิดขึ้น ว่าประเทศไทยจะดีขึ้นกว่านี้ต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน ก่อนตายจะได้เห็นไหม55555

ด้วยวัย 20 ต้นๆค่ะ มองดูทุกวันนี้สังคมไทยกฎหมายไม่มีความน่าเชื่อถือ ความเดือดร้อนของประชาชนถูกแก้เป็นกระจุก เดือดร้อนกันกระจาย คอลเซ็นเตอร์ที่ดูไม่เห็นหนทางที่จะจัดการจริงจัง คนที่มีชื่อเสียงเท่านั้นถึงได้รับความช่วยเหลืออย่างทันทีตาสีตาสา ดูไม่เห็นความคืบหน้า 

ทุกวันนี้คนส่วนใหญ่ก็ไม่ชอบค่อนข้างเกลียดเลยด้วยซ้ำกับตำรวจไทย มันเหมือนกฎหมายมีไว้ให้กับคนมีเงิน 

เคยคิดค่ะว่า หรือการที่สังคมจะดีขึ้นควรเริ่มด้วยตัวเราอย่างเรื่องใกล้ตัว เช่น การขับขี่บนท้องถนน ควรทำตามระเบียบ การขับเว้นระยะห่าง การเปิดสัญญาณไฟเมื่อจะเลี้ยว การสวมหมวกกันน็อค คาดเข็มขัดนิรภัย จริงๆมันเป็นสิ่งที่สมควรทำแต่ก็มีหลายๆคนเลยที่ไม่ทำ  

ปัญหาประเทศไทยเหมือนแผลติดเชื้อที่เป็นหนองรอวันรอเบิด ถ้าแก้ไม่ถูกก็จะรักษาตามอาการแบบไม่มีวันหาย 

เป็นสังคมอุปถัม ประชาธิปไตยที่ใช้ไม่ได้จริง รวยกระจุกผูกขาดอำนาจตระกูลใหญ่ จนกระจายน้อยคนที่จะได้ลืมตาอ้าปาก 

ในคหสต.ค่ะ ไม่เคยชอบนโยบายในการแจกเงินเลย มันดูไม่ได้กระตุ้นเศรษฐกิจ คนไม่มีจริงๆไม่ได้ คนมีเงินมากมายกับได้สิทธิ

ได้อ่านเจอกับบทความหนึ่งจากชาวต่างชาติว่า

ประเทศไทยนะทำเลทองมีดีทุกอย่าง เสียอย่างเดียวคือมีคนไทยอยู่

ตั้งแต่เด็กจนโต เติบโตมากับคำว่าประเทศไทยเป็นประเทศกำลังพัฒนา ตอนนี้อายุ20 กว่าๆ ก่อนจะตายอยากได้ยินคำว่า ประเทศไทยเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วค่ะ 

ไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหนค่ะ