ชีวิตนี้น้อยนัก Life is too short

การเกิดเป็นมนุษย์เป็นของยาก เกิดมาแล้วอยู่ได้ไม่นานก็ตาย ส่วนมากก็ไม่ถึงร้อยปี ผู้มีวาสนาอายุยืนยาวอยู่ได้เกินร้อยปีก็ต้องตาย ชีวิตนี้น้อยนัก หากเทียบกับช่วงเวลาในการคงอยู่ของบางสิ่งบางอย่างเช่นก้อนหิน ภูเขา หรือดวงอาทิตย์ น้อยจนเป็นเพียงเศษเสี้ยวของฝุ่นหากเทียบกับจักรวาล ทั้งจักรวาลที่ผ่านไปแล้ว จักรวาลที่กำลังเป็นอยู่ และจักรวาลที่ยังมาไม่ถึง ชีวิตมนุษย์นับว่าสั้นนัก น้อยนัก

น้อยจนไม่สามารถนับเป็นอันใดได้

ผมใช้ช่วงเวลาสั้นๆของชีวิตอยู่ใกล้ความตายเข้าอีกครั้ง ถึงคราวนี้ไม่ใกล้มากแต่ก็พอให้รู้สึกได้ ได้กลิ่นจางๆ ของความตายที่คละเคล้ามากับความชรา ปีนี้แมวที่บ้านตายไปหลายตัว ผมเห็นมันตั้งแต่เกิด เฝ้ามองมันเติบโต และในที่สุดก็มีวันนึง วันซึ่งมันจากไป แมวก็ตาย ผมเองก็ตายได้เหมือนกัน เราเกิดมาเพื่อยื้อชีวิตแสนสั้นจากความตาย เราทั้งหลายอยู่บนชะตากรรมอันเดียวกัน ถูกมัจจุไล่ล่า ถูกความชราปิดล้อม

หนีไปไหนไม่ได้

ช่วงที่ผ่านมาผมไม่ค่อยสบายครับ เป็นปรกติของผมที่ลมหายใจต้องได้รับการปรับสภาพจากธรรมชาติอันละเอียดอ่อนและทรงพลัง ถ้าสายลมและแสงแดดคิดว่าผมควรจะเดิน ก็จะอนุญาตให้ผมเดิน แต่ถ้าคิดว่าผมควรจะนั่งอยู่เฉยๆหรือนอน นั่นเป็นคำตอบสุดท้ายหรือคำพิพากษาซึ่งผมไม่มีพลังอำนาจจะไปขัดขืนหรือต่อรองใดๆ ถ้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อผมต้องใช้ชีวิตตามกฏของลมหายใจที่ธรรมชาติจะพาไป หึ หึ ชีวิตนี้น้อยนัก แค่หายใจไม่ได้ก็ตาย

ผมเป็นช่างทำมีด ที่ลองๆมานั่งนึกดูแล้ว ทำมีดได้ไม่มากนัก สัปดาห์นึงราวๆ 1-2 เล่ม ก็ค่อนข้างน้อยเดือนนึงทำได้แปดเล่ม ปีนึงทำได้เก้าสิบหกเล่ม สิบปีทำได้เก้าร้อยหกสิบเล่ม ก็จัดว่าน้อยเหมือนกัน คือผมทำช้า หรือช้ามากถ้าเทียบกับช่างท่านอื่นๆหรือช่างแหล่งอื่นๆ ถึงจะเป็นมีดคัสตอมเหมือนๆกันแต่ช่างบางท่านก็ทำได้วันนึงเป็นสิบๆเล่ม

วิธีการทำมีดของผมหลักๆเลยก็แบ่งออกเป็นขั้นตอนหรือช่วงการทำงานได้อย่างนี้คือ ออกแบบ อันนี้นานโคตร เอิ้ก เอิ้ก บางเล่มผมคิดอยู่เป็นปีก็มี , ถ้าออกแบบได้ก็ขึ้นรูป ถ้าขึ้นรูปเย็นก็เลื่อยๆ เจาะๆ ถ้าขึ้นรูปร้อนก็เผาแล้วตี เผาแล้วตี , การตกแต่งรายละเอียดหลังการขึ้นรูป , การให้ความร้อนหรือกระบวนการอบชุบ , การตกแต่งหลังการอบชุบ , การประกอบด้าม , การตกแต่งรายละเอียดทั้งหมด , การลับคม และการทำซอง ถ้าต้องทำ ซึ่งแต่ละขั้นตอนเป็นการทำมือ หรือทำด้วยเครื่องมือพลังคน เช่นการตัดเหล็กด้วยเลื่อยตัดเหล็ก การตัดไม้ด้วยเลื่อยตัดไม้ การเจียรขึ้นรูป การปาดตะไบ การขัดกระดาษทราย ซึ่งแต่ละขั้นตอนผมค่อนข้างใช้เวลาหรือพิจารณามันเยอะหน่อย

ช่วงที่พอมีเวลา ผมใช้สมองฝ่อๆและมึนงงค่อยๆคิดถึงปัจจยาการสืบต่อทั้งหมดของกระบวนการทำมีด ว่ามันเริ่มยังไงไปยังไง ไปถึงไหน ตรงไหนดี ตรงไหนด้อย ตรงไหนควรปรับปรุง ตรงไหนควรทำให้ดียิ่งๆขึ้นไปอีก และตรงไหนที่ควรจะเปลี่ยน เท่าที่นึกๆเอาเองก็คือ รูปแบบหรือเนื้อหาโดยรวมของมีดแมวโหล มันเหมาะสมดีแล้วคือมันเป็นมีดใช้งานที่ไม่เหมือนใครและอิงความป่าๆเถื่อนๆเพ้อๆหลงๆหน่อย ไม่เหมือนใคร มีความเป็นตัวของตัวเองอย่างเด่นชัด ต่อไปก็การตีเหล็ก ผมตีด้วยมือ และตีมาก ตีหนัก ตียากที่สุด เพราะผมใช้วิธีฟรอจก์ทูเชพ หรือการตีไล่เนื้อ ตีให้ใกล้เคียงรูปทรงของมีดที่สุดคือมันเป็นวิธีที่ยากและหนักที่สุดของการตีเหล็ก แต่เพื่อให้ได้ใบมีดที่ดีที่สุดเท่าที่เหล็กกล้าจะให้ได้ ผมยังคงเลือกใช้วิธีนี้

แต่ไอ้ขั้นตอนที่เหลือ น่าจะมีการปรับปรุงหรือใช้ตัวช่วย

นอกจากใบมีดแล้วชิ้นส่วนต่างๆที่ประกอบรวมกันเป็นมีดหนึ่งเล่มไม่ว่ามันจะมีกี่ชิ้น ผมเองทำด้วยมือ ทีละชิ้น ทีละชิ้น และทำเอง ทำคนเดียวมานาน แต่ทุกวันนี้ก็ใช้ให้ลูกๆทำในชิ้นส่วนง่ายๆ แต่ผมก็ดูแลงานในทุกๆส่วน ซึ่งมันค่อนข้างช้า แฮนด์เมดในแฮนด์เมด แต่ก็เป็นช้าในช้าอีกที เอิ้ก เอิ้ก

ผมคงหาเครื่องมือบางตัวมาช่วย คืออาจจะต้องซื้อหินเจียร์ตัวใหญ่ , เครื่องขัดสายพาน , เครื่องขัดไม้ , เลื่อยตัดไม้ , ไฟเบอร์ตัดเหล็ก ราวๆนี้ครับ ต้องซื้อหลายอย่าง และต้องไปหาทุนมาก่อน เวลาของชีวิตสั้นๆจะได้พอเหลือไปทำอย่างอื่นบ้าง หลังจากที่ผมใช้ชีวิตกับการทำมีดวันละสิบสองชั่วโมงมาหลายปี

ชีวิตมันสั้นแต่ศิลปะนั้นยืนยาว มีดหรือเครื่องมือเครื่องใช้ นอกจากเป็นของใช้ประโยชน์แล้วมันมีความเป็นศิลปะหรือเป็นงานศิลปะกลายๆ มันมีแรงบันดาลใจฝังแน่นอยู่ในนั้น ทุกเล่ม อาจจะมากน้อยต่างกันไป แต่ทุกเล่มมีหัวใจของศิลปินผู้สร้าง มีจิตวิญญาณและความทุ่มเทของช่างตีเหล็กปนอยู่ในนั้น ผมก็หวังว่ามันจะอยู่ยาวนานหลังจากที่ผมไม่อยู่แล้ว คือมันยังมีชีวิตต่อไปได้แม้ว่าผู้สร้างจะล่วงลับไปแล้ว

ความตายเป็นทุกข์ เราๆท่านๆรับทราบกันดีอยู่แล้ว แต่จริงๆแล้วความเกิดก็เป็นทุกข์เช่นกัน ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นที่ตั้งอยู่ ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ วันนี้ยังอยู่ วันพรุ่งนี้บางทีก็ไม่แน่ เราไม่มีทางรู้ว่าการอุ้มแมวตัวนึงอาจจะไม่ใช่ครั้งแรก แต่มันจะมีครั้งนึงที่เป็นครั้งสุดท้าย ครั้งสุดท้ายที่คนๆนึงจะได้อุ้มแมวตัวนึง และมันจะไม่มีครั้งต่อไปอีกตลอดอนันตกาล

รักกันให้มาก รักตัวเองให้มาก รักคนข้างๆให้มากกว่า ชีวิตนี้แสนสั้น แต่ความสุขที่มอบให้กันและกันนั้นยืนยาว การมอบความรักให้กันไม่ทำให้ใครเสียอะไร คนตายไปแล้วหรือแมวตายไปแล้ว แต่ความรักยังคงอยู่ การได้รักหรือได้รับความรักจากบางสิ่งบางอย่าง ทำให้ช่วงเวลาแสนสั้นของชีวิตมีคุณค่า การใช้ชีวิตสั้นๆกับสิ่งที่รักถึงจะมีการพลัดพรากเป็นจุดสิ้นสุดอันน่าหวาดกลัว

แต่การใช้ชีวิตยืนยาวโดยไม่รู้จักความรักเลยน่ากลัวกว่านั้น เป็นความน่ากลัวที่แท้จริง

...

Have you ever seen the morning
When the sun comes up the shore
And the silence makes
A beautiful sound
Have you ever sat there waiting
For the time to stand still
For all the world to stop
From turning around
And you run
´Cause life is too short
And you run
´Cause life is too short
Have you ever seen the glowing
When the moon is on the rise
And the dreams are close
To the ones that we love
Have you ever sat there waiting
For heaven to give a sign
So we could find the place
Where angels come from
And you run
´Cause life is too short
And you run
´Cause life is too short
And you run
´Cause life is too short
And you run
´Cause life is too short
There´s a time that turns
I´d turn back time
But I don´t say I can
It only works if you believe in the truth
Well there´s a…