พี่สาวผมกับยายทะเลอะกัน เรื่องมักมาจากยายแกชอบบ่นด่าเรื่องเดิมๆ จนน่ารำคาญน่าเบื่อผมเองก็เบื่อไม่ได้พูดอะไร พี่สาวผมไม่ยอมเถียงยายตะคอกใส่ยายจนร้องไห้ ผมมองหน้าพี่มองตาพี่สาว พี่สาวดูเย็นชาไม่สนใจยายเลย คราวนี้ทะเลอะกันหนักไม่คุยกัน ทำกับข้าวพี่สาวทำแต่เผ็ดๆ ยายกินเผ็ดไม่ได้ 
ผมบอกพี่สาว:พี่ยายกินเผ็ดไม่ได้
พี่สาว:แล้วไงอยากกินทำเองดิ
ยายน้ำตาคลอเบ้า ผมสงสารยายนะสิ่งที่พี่สาวทำกับยาย แต่ยายชอบด่าว่า เรื่องเดิมใส่พี่สาวตลอดเวลา 
ผมทำถามพี่สาวทำไมทำกับยายแบบนั้น
พี่สาวบอกว่า ยายชอบด่าว่าอะไรไม่พอใจชอบไล่ออกจากบ้าน ทั้งที่ยายเป็นคนหาเรื่อง
ก่อน จริงอยู่ยายไม่พอใจแกชอบพูด ไล่ออกจากบ้านเอาจริงผมไม่ชอบ ผมไม่อยากต่อปากต่อคำกับยาย พี่สาวเป็นคนไม่ยอมคนพี่สาวบอกว่า เขาไม่ได้ผิดคนที่ผิดคือยาย
ไม่ว่าพี่สาวซื้ออะไรมากิน ไม่ซื้อฝากยายเลย
ยายง้อพี่สาวนะ พี่สาวไม่พูดเลยเงียบ 
ครั้งนี้ยายผิดจริงๆ บ่อยมากนะครับ พี่สาวยายทะเลอะกัน คนที่มักเริ่มก่อนเป็นยายทุกที 2คนทิฐิแรงพอๆกันเลย ผมคนกลางทำอะไรไม่ถูกปล่อยเลยตามเลย
พี่สาวไม่อยู่บ้านหายไป1วัน1คืน เพราะโกรธยายพี่สาวเช่าห้องอยู่ ยายร้องไห้ให้ผมตามพี่สาวกลับบ้านห่วงพี่สาว พี่สาวผมเป็นจริง ถูกไล่ไปทันที โกรธนี้คือหายยากมาก ไม่พูดคือไม่พูดเลย จนยายฝ่ายง้อ ผมอยากได้ครึ่งของพี่สาว ผมทำไม่ได้ พี่สาวเป็นแบบนั้นส่วนมาก มาจากยายครับ ยายชอบดุด่าพี่ตลอด ไม่ให้เที่ยวกลางคืนอีกต่างหาก ทำอะไรไม่พอใจนิดหน่อยยายด่าแล้ว พูดไล่ออกจากบ้านแล้ว เหมือนพี่เขาฝั่งใจคำด่าของยายมากๆ สายตาพี่ผมคือเย็นชามากพี่สาวผ
มอายุ24