สองพี่น้องตระกูล คิม เหมือนนัดกันมาโพส นับถอยหลังอีก 99 วัน ปลดประจำการ
RM นี่ โพสยาวเหมือนส่งรายงานเรียงความ แล้วเหมือนแต่งเป็นเพลงได้เลยนะเนี่ย
คาดว่า กลับมา น่าจะแต่งเพิ่มได้หลายร้อยเพลงอ่ะดูแล้ว
ข้อความของนัมจุน
ข้างนอกเป็นฤดูใบไม้ผลิแล้วหรือเปล่า? ที่ฮวาชอนมีหิมะตก 17 ซม. ได้ยินมาว่าที่ไหนสักแห่งในช็อลลาบุกโดอุณหภูมิสูงถึง 20 องศาเซลเซียส ประเทศที่มีสี่ฤดูที่ชัดเจนอย่างเกาหลีใต้ ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ถูกต้องครับ
อืม จู่ๆ รุ่นน้องคนหนึ่งก็กำลังสร้างบ้านน้ำแข็งอยู่หน้าหอพัก ที่นี่คงมีแต่ความทรงจำมากมาย ครับ.. โลกนี้มันช่างแปลกประหลาด
ตอนนี้ นักศึกษามหาวิทยาลัยกำลังเปิดเทอม และเพื่อนๆ นักเรียนประถม มัธยมต้น และมัธยมปลายก็กำลังจะเปิดภาคเรียนใหม่ ในที่สุด ผมก็เหลือเลขหลักเดียวในชีวิตทหารแล้ว เหมือนโรบินฮู้ด ผมกำลังขีดฆ่าวันแต่ละวันบนปฏิทิน นี่ผมหลงทางหรือเปล่า? อาจจะ.. เป็นไปได้
เวลาตรวจนับพลทหารตอนกลางคืน ผมมักจะไปอ่านหนังสือเสมอจนติดเป็นนิสัย ช่วงนี้ ผมกำลังอ่านหนังสือ "ศิลปะแห่งความรัก" ของเอริค ฟรอม ที่ผมผัดวันประกันพรุ่งมานาน ศิลปะแห่งความรักงั้นเหรอ? มันหมายความว่ายังไง? การพยายามที่จะรัก.. มันสมเหตุสมผลเหรอ? ประเด็นคือแบบนี้ เราฝึกฝนและฝึกฝนซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลายสิบหลายร้อยครั้งเพื่อที่จะวาดรูปให้เก่ง เล่นกีตาร์ให้เก่ง หรือเรียนให้เก่ง แต่ทำไม "ความรัก" ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของคนเรา ถึงพยายามที่จะทำโดยไม่มีการฝึกฝนหรือฝึกหัดใดๆ เลย?
ในสังคมสมัยใหม่ ความรักถูกเน้นย้ำถึงอารมณ์ที่รุนแรงและละครโดยสื่อและทุนนิยม แต่ในความเป็นจริง มันคือการตัดสินใจที่แน่วแน่ คำมั่นสัญญา และการตัดสินใจ ความรักมีหลายประเภท อุณหภูมิ และสีหน้า แล้วเราล่ะ ที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบหนึ่งต่อหนึ่ง แต่เป็นหนึ่งต่อหลายคน หรือหลายคนต่อหนึ่งคน? อืม คนที่สร้างดนตรีกำลังสร้างอะไร และคนที่ฟังกำลังฟังอะไร? เรากำลังมองหาอะไร และเรารักอะไร? ผมมายืนอยู่ต่อหน้าพวกคุณด้วยการตัดสินใจแบบไหน? ผมลองคิดถึงเรื่องพวกนี้ดู สรุปคือ.. ผมขอแนะนำให้อ่านสักครั้ง (มีแนวคิดที่ค่อนข้างล้าสมัยอยู่บ้าง เพราะตีพิมพ์มา 50 กว่าปีแล้ว)
เหลืออีกประมาณสามเดือน คิดเป็นเปอร์เซ็นต์ก็ 18% ผมคงไม่ตายก่อนหน้านั้นหรอก ผมจะทักทายพวกคุณอย่างมีสุขภาพดี ห้องแห่งกาลเวลาและจิตใจ.. แรงโน้มถ่วงยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ มันไปช้ามากๆ แต่ว่านาฬิกาของกระทรวงกลาโหมเดินถึงจะแขวนกลับหัวนี่นา ผมจะลองแขวนกลับหัว หมุน และแขวน 540 องศาดู ผมจะปรับปรุงความรักและจิตใจของผมให้ดี และกลับไป ผมมีเรื่องราวมากมายที่จะเล่าให้ฟัง ทั้งทางดนตรีและภาษา ตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ผลิแล้ว! ฤดูใบไม้ผลิกำลังมา! (ขณะที่ตักหิมะ 17 ซม.) ถ้าคุณรู้สึกว่า "ร้อนไปหน่อยหรือเปล่า?" ผมและพวกเราจะออกไปคอยรบกวนคุณอยู่เรื่อยๆ จนกว่าจะถึงตอนนั้น ขอให้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่นะครับ งั้นผมขอไปอ่านเว็บตูนที่อ่านค้างไว้ต่อนะครับ รักนะครับวันนี้ นี่คือการตัดสินใจและคำมั่นสัญญา
คิดถึงนะครับ! ต้นฤดูร้อนและฝูงตั๊กแตน พวกแก รีบมาเร็วๆ หน่อย!!!
นัมจุน
แท มาคอมเม้นในโพสของพี่ด้วยว่า "ข้อความนี้มันใช่มากเลย"
ส่วนคิมเล็ก มาแบบเป็นรูปภาพ วงคำว่า D-99 พร้อมกับเม้นในโพสตัวเองว่า "Let's goooo"
BTS RM และ BTS V มาโพส Weverse นับถอยหลังอีก 99 วัน ปลดประจำการ
RM นี่ โพสยาวเหมือนส่งรายงานเรียงความ แล้วเหมือนแต่งเป็นเพลงได้เลยนะเนี่ย
คาดว่า กลับมา น่าจะแต่งเพิ่มได้หลายร้อยเพลงอ่ะดูแล้ว
ข้อความของนัมจุน
ข้างนอกเป็นฤดูใบไม้ผลิแล้วหรือเปล่า? ที่ฮวาชอนมีหิมะตก 17 ซม. ได้ยินมาว่าที่ไหนสักแห่งในช็อลลาบุกโดอุณหภูมิสูงถึง 20 องศาเซลเซียส ประเทศที่มีสี่ฤดูที่ชัดเจนอย่างเกาหลีใต้ ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ถูกต้องครับ
อืม จู่ๆ รุ่นน้องคนหนึ่งก็กำลังสร้างบ้านน้ำแข็งอยู่หน้าหอพัก ที่นี่คงมีแต่ความทรงจำมากมาย ครับ.. โลกนี้มันช่างแปลกประหลาด
ตอนนี้ นักศึกษามหาวิทยาลัยกำลังเปิดเทอม และเพื่อนๆ นักเรียนประถม มัธยมต้น และมัธยมปลายก็กำลังจะเปิดภาคเรียนใหม่ ในที่สุด ผมก็เหลือเลขหลักเดียวในชีวิตทหารแล้ว เหมือนโรบินฮู้ด ผมกำลังขีดฆ่าวันแต่ละวันบนปฏิทิน นี่ผมหลงทางหรือเปล่า? อาจจะ.. เป็นไปได้
เวลาตรวจนับพลทหารตอนกลางคืน ผมมักจะไปอ่านหนังสือเสมอจนติดเป็นนิสัย ช่วงนี้ ผมกำลังอ่านหนังสือ "ศิลปะแห่งความรัก" ของเอริค ฟรอม ที่ผมผัดวันประกันพรุ่งมานาน ศิลปะแห่งความรักงั้นเหรอ? มันหมายความว่ายังไง? การพยายามที่จะรัก.. มันสมเหตุสมผลเหรอ? ประเด็นคือแบบนี้ เราฝึกฝนและฝึกฝนซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลายสิบหลายร้อยครั้งเพื่อที่จะวาดรูปให้เก่ง เล่นกีตาร์ให้เก่ง หรือเรียนให้เก่ง แต่ทำไม "ความรัก" ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของคนเรา ถึงพยายามที่จะทำโดยไม่มีการฝึกฝนหรือฝึกหัดใดๆ เลย?
ในสังคมสมัยใหม่ ความรักถูกเน้นย้ำถึงอารมณ์ที่รุนแรงและละครโดยสื่อและทุนนิยม แต่ในความเป็นจริง มันคือการตัดสินใจที่แน่วแน่ คำมั่นสัญญา และการตัดสินใจ ความรักมีหลายประเภท อุณหภูมิ และสีหน้า แล้วเราล่ะ ที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบหนึ่งต่อหนึ่ง แต่เป็นหนึ่งต่อหลายคน หรือหลายคนต่อหนึ่งคน? อืม คนที่สร้างดนตรีกำลังสร้างอะไร และคนที่ฟังกำลังฟังอะไร? เรากำลังมองหาอะไร และเรารักอะไร? ผมมายืนอยู่ต่อหน้าพวกคุณด้วยการตัดสินใจแบบไหน? ผมลองคิดถึงเรื่องพวกนี้ดู สรุปคือ.. ผมขอแนะนำให้อ่านสักครั้ง (มีแนวคิดที่ค่อนข้างล้าสมัยอยู่บ้าง เพราะตีพิมพ์มา 50 กว่าปีแล้ว)
เหลืออีกประมาณสามเดือน คิดเป็นเปอร์เซ็นต์ก็ 18% ผมคงไม่ตายก่อนหน้านั้นหรอก ผมจะทักทายพวกคุณอย่างมีสุขภาพดี ห้องแห่งกาลเวลาและจิตใจ.. แรงโน้มถ่วงยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ มันไปช้ามากๆ แต่ว่านาฬิกาของกระทรวงกลาโหมเดินถึงจะแขวนกลับหัวนี่นา ผมจะลองแขวนกลับหัว หมุน และแขวน 540 องศาดู ผมจะปรับปรุงความรักและจิตใจของผมให้ดี และกลับไป ผมมีเรื่องราวมากมายที่จะเล่าให้ฟัง ทั้งทางดนตรีและภาษา ตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ผลิแล้ว! ฤดูใบไม้ผลิกำลังมา! (ขณะที่ตักหิมะ 17 ซม.) ถ้าคุณรู้สึกว่า "ร้อนไปหน่อยหรือเปล่า?" ผมและพวกเราจะออกไปคอยรบกวนคุณอยู่เรื่อยๆ จนกว่าจะถึงตอนนั้น ขอให้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่นะครับ งั้นผมขอไปอ่านเว็บตูนที่อ่านค้างไว้ต่อนะครับ รักนะครับวันนี้ นี่คือการตัดสินใจและคำมั่นสัญญา
คิดถึงนะครับ! ต้นฤดูร้อนและฝูงตั๊กแตน พวกแก รีบมาเร็วๆ หน่อย!!!
นัมจุน
แท มาคอมเม้นในโพสของพี่ด้วยว่า "ข้อความนี้มันใช่มากเลย"
ส่วนคิมเล็ก มาแบบเป็นรูปภาพ วงคำว่า D-99 พร้อมกับเม้นในโพสตัวเองว่า "Let's goooo"