มีผู้ชายคนนึงมาจีบเราค่ะ ตอนนี้ก็คบกันอยู่ ตอนแรกเราไม่ได้อะไรกับเขาเลยนะคะ ไม่เปิดใจ เชิงคุยแก้เบื่อไปงั้น แต่เขาเทคแคร์เราดีมาก เรารู้สึกว่าเขารักเรามากๆ มากกว่าคนไหนๆ ทำให้เราตกหลุมรักเขาค่ะ แต่พอผ่านมาเรื่อยๆ เราให้ความสนใจกับเขามากขึ้น บางทีนิสัยที่ไม่ดีของเขา ที่เราไม่ชอบมากๆ เรายังเปิดใจยอมรับได้เลยค่ะ แต่ตัวเขาสนใจเราน้อยลงทุกวันๆ โดยให้เหตุผลว่าต้องการเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น อาจจะเพราะเขาอายุมากกว่าเรา 5 ปีละมั้งคะ ไม่รู้เกี่ยวไหม ผู้ใหญ่เขามีเรื่องให้คิดเยอะขนาดนั้นเลยหรอคะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเราเข้าใจเขานะคะ โดยส่วนตัวเราเป็นคนเอาแต่ใจมากๆ แต่พอเจอเขา เราเปิดใจกับหลายๆเรื่องค่ะ เคยคุยกันแล้วนะคะว่าเราอยากได้เวลาจากเขาบ้าง ไม่ต้องคุยกัน 24 ชม.ก็ได้ ก็โอเคดี แต่พอมาโทรคุยกันหลังจากนั้น ก็เงียบ ชวนคุยอะไรก็ไม่ตื่นเต้น ถามก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ถ้าเราถามมากๆเขาก็จะโมโหใส่ ช่วงนี้ทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยค่ะ ตอนนี้ก็ไม่คุย เอาจริงๆเรากำลังทำความเข้าใจเขาอยู่นะคะ พยายามให้เวลาเขาอยู่กับตัวเอง และเราเองก็ควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่ให้โกรธใส่เขา ไม่ให้อะไรใส่เขา เรื่องเวลาไม่ตรงกันเหมือนกันค่ะ เราอยากให้เขาเปลี่ยน เพราะวันๆแทบจะไม่ได้คุยกันอยู่แล้ว จริงๆมันก็เปลี่ยนได้โดยไม่กระทบตัวเขาเลย พอเราพูดไปก็จะประมาณว่าเราก้าวก่าย เดี๋ยวนี้คุยอะไรพูดอะไรไปเราก็แทบจะเป็นอากาศอยู่แล้ว คุยน้อยลงมากๆทุกวันๆ เราพยายามคุย โทรหา อยากพูดด้วย แต่ก็นั่นแหละค่ะเขาแทบจะไม่อะไร หลายๆอย่างสะสมทำให้เรารู้สึกว่าทำไมเราพยายามอยู่คนเดียวเลย ทำไมเขาไม่เปลี่ยนอะไรเลย ไม่สามารถช่วยกันคนละครึ่งได้เลยหรอ ทั้งๆที่เขามาจีบเราต้องการเราก่อนแท้ๆ บางครั้งเราก็คิดนะคะ ว่าเราอยู่ดีๆของเราก็ดีอยู่แล้ว ถ้าเขาไม่สามารถดูแลเราได้ จะมายุ่งกับเราทำไมตั้งแต่แรก กลายเป็นเราคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรต้องมานั่งหนักใจ เสียใจ ปวดใจอยู่ทุกคืน อยากรู้ว่าควรทำยังไงต่อดีคะ ถ้าให้คุยเรื่องนี้ ก็พูดจนเหนื่อยแล้วค่ะ เราไม่อยากพูดไม่อยากบังคับลูกชายของใครอีกแล้ว