มันไม่ใช่ประเทศไทยที่เดียวหรอกค่ะ ที่ยุโรปเค้าประสบปัญหานี้มาก่อนไทยหลายสิบปีแลัว
ขนาดคนท้องที่นั่นมีสิทธิพิเศษและกฏหมายคุ้มครองในที่ทำงานดีกว่าไทยหลายสิบเท่า
เราทำงานกับคนท้องเห็นแต่ละคนลากันฉ่ำ แค่เวียนหัวคลื่นไส้บางคนลาตั้งแต่ท้อง 3 เดือน
ลายาวยันคลอดเลย แล้วห้ามยืนเกินเวลาที่กำหนด ต้องมีที่นอนให้งีบ ฯลฯ
พอลูกคลอดมาก็ได้เงินเพิ่ม ลาคลอดได้ 3 ปี(แต่ได้เงินเดือน 100% 1 ปี ลาแบบไม่รับเงิน 2 ปี
โดยที่ทำงานต้องรักษาตำแหน่งให้)  ยังไม่ช่วยให้คนอยากมีเพิ่มเลย

เพราะมีลูกแล้วมันทุ่มเทกับตำแหน่งหน้าที่การงานได้ไม่เต็มที่ค่ะ แค่เป็นหญิงก็เสียเปรียบ
ชายในหลาย ๆ ดัานแล้ว ผู้หญิงที่นั่นก็ต่อสู้เพื่อสิทธิสตรีมาหลายปีกว่าจะได้ความเท่าเทียม
พอมีลูกปุ๊บสถานการณ์ก็จะกลับไปเป็นรองชายทันที (ในที่ทำงาน)

ในประเทศเอเชียที่ไม่ค่อยเจริญ เพิ่งจะมามีปัญหานี้ทีหลังพวกยุโรปเขา เพราะสถานะของ
หญิงเอเชียมันไม่เท่าชายมาแต่แรกแล้ว การมีลูกหรือไม่มีลูกจึงไม่ทำให้สถานะเปลี่ยนไป
เพียงแต่ปัจจุบัน ผู้หญิงเอเชียก็เริ่มคิดแบบหญิงยุโรป คือไม่เท่าไม่เป็นไร แต่ชั้นรักอิสระ
อยากตั้งใจเติบโตในหน้าที่การงานบ้าง เลยเพิ่งจะมีปัญหานี้เมื่อไม่กี่ปีนี้เอง

วิธีแก้ไม่มีค่ะ ถ้ามี ที่ยุโรปคงแก้สำเร็จไปแล้ว ขนาดประเทศเขาไม่ค่อยกีดกันคนต่างชาติมาอยู่
พวกต่างชาติที่ไปแต่งงานหรือทำงาน ถ้ามีลูกก็ได้สวัสดิการเท่าคนในประเทศ ก็ยังไม่ช่วย
ให้คนอยากมีลูกเลย
ตัวอย่างเราและน้อง ๆ เรา ที่พร้อมทุกด้าน ไม่มีปัญหาเรื่องค่าเลี้ยง ก็ไม่อยากมีลูกเช่นกัน
ฉะนั้น มันไม่ใช่แค่ปัญหาเศรษฐกิจอย่างเดียวค่ะ