เรามีเรื่องความรักที่ไม่รู้ว่าเรียกความรักได้หรือปล่าวมาเล่าและขอความคิดเห็นหาทางออกช่วยเราหน่อยค่ะ เราอยู่กับมันมาหลายปีเราหาทางออกไม่เจอเลย
ครั้งหนึ่งเราได้เจอกับคนคนหนึ่ง
เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทเรา เขาเข้ามาในชีวิตเราตอนเราอายุ15ปี ซึ่งตอนนั้นเราทั้งคู่เด็กมากๆ
เราได้มาเจอกันที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ซึ่งเราย้ายโรงเรียนมาเจอกัน เขามาจีบเราเราก็รักเขาไวเกิน
ยอมรับเลยว่ารักแบบไม่ลืมหูลืมตา (ฉันคิดแล้วอยากจะบ้า)
ตกลงคบกันได้ไม่ถึงเดือนอยู่ๆเขาก็บอกเลิกเรา เราเสียใจมากร้องไห้หนักสุดๆจะเป็นจะตาย เราพยายามตามง้อตามยื้อ จนถึงวันเกิดเพื่อนสนิทเรากับเขาก็ต้องมาเพราะเพื่อนสนิทเราคนเดียวกัน เราเจอกันและเขาก็ขอโทษเราเราก็เลยกลับมาคบกันอีกรอบ ไม่ถึงเดือนเขาก็ขอเลิกเราอีกครั้ง
เขาไปคบกับผู้หญิงอีกคน ผู้หญิงคนนั้นทักมาหาเราคุยเรื่องเขา ถามว่าทำยังไงเขาถึงจะหายงอนเขาชอบทำอะไรกินอะไรแบบไหน บราๆๆๆๆ
บอกให้เราช่วยง้อเขาเราก็ทำ ช่วยทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เราอยากเห็นเขามีความสุขคิดแค่นั้นจริงๆ
เรารู้สึกว่าเขารักผู้หญิงคนนั้นไปแล้วจากที่เขาทะเลาะเขาก็คืนดีกันผู้หญิงทักมาขอบคุณเรา คบไปสักระยะแล้วจู่ๆเขาก็เลิกกันครั้งนี้เขาทักมาหาเราอีกครั้งเราก็ตอบ เขามาหาเราที่บ้านเพื่อนอีกคน หลังจากนั้นก็ยังคุยยังอยู่ด้วยกัน
จนครั้งหนึ่งเราคิดว่าเราจะจบความสัมพันธ์แบบนี้ เราได้คุยกับน้องคนหนึ่งตอนนั้นเราอายุ16ปี เราตัดสินใจคบกันเพียงแค่คุยวันเดียว และเราได้มารู้ว่าน้องคนนี้คือคนที่อยู่กลุ่มเดียวกันกับเขา
เราตอนนั้นใจเรายังเเข็งอยู่เลยไม่สนไม่แคร์พยายามไม่อะไรทั้งนั้น เวลามารวมกลุ่มกันก็นั่งใครนั่งมันแต่บางทีเราก็เผลอไปมองเขานานๆ จนเราตัดสินใจเลิกกับน้องคนนั้น
น้องเสียใจมากจนปัจจุบันเขาก็ยังจำอยู่ แล้วเขาก็วนเข้ามาอีกครั้งแต่ครั้งนี้เป็นจุดเปลี่ยน เขาพูดกับเราว่าคบน้องกูพรางหัวเราะเหมือนพูดขำๆ หลังจากนั้นเราก็วนอยู่ด้วยกันเรื่อยๆ
เขามีผู้หญิงคนอื่นบ่อยมาก แต่เรายังอยู่ ตอนแรกเราร้องไห้ตลอดทุกครั้งเจ็บตลอดที่เห็นอะไรแบบนี้ได้แต่คิดว่าความสุขของเขาเราก็ควรมีความสุข
เราสองคนใช้เวลาร่วมกันบ่อยเจอกันบ่อย แต่ไม่ได้ตกลงกลับมาคบหากัน ไปดื่มไปเที่ยวไปด้วยกันแทบทุกครั้ง เขาคบกับผู้หญิงไปเรื่อยๆ เขากลับมาทุกรอบ เราก็คิดแค่ว่าถ้าเขามีความสุขก็ทำไปเถอะ นานไป จนเราอยากเอาตัวเองออกมาอีกรอบ
เราเลยตัดสินใจคบคนอื่น ไม่รู้สิแต่ตอนนั้นใจไม่เอาจริงๆ เลยกลับมาวนหลูบเหมือนเดิมเขาก็เหมือนเดิมคบคนนั้นคนนี้แต่เราก็ยังมีกันอยู่
เราเลยตัดสินใจทำแบบเขา คือเราต่างคบลองเปิดใจให้คนอื่นแต่เราก็ยังอยู่ด้วยกัน ไปรับไปส่งไปโรงเรียนด้วยกันแทบทุกวันแรกๆเราเสียใจมาก หลังๆเราเริ่มชิน เริ่มไม่อะไร อยู่แบบนี้จนเรียนใกล้จะจบ ต่างคนต่างมีแฟนแต่ยังไปรับไปโรงเรียนด้วยกัน
จนเราสงสารทุกคนที่เข้ามาเราเลยตัดสินใจบอกเลิกไปเราวนแบบนี้จนเรียนจบ ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไปทำงาน วันนั้นเหมือนเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้ไปหากัน เพราะวันต่อมาเขาต้องไปทำงานต่างจังหวัด ตอนนั้นเขาจะไปส่งเราที่บ้านประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ
เราตัดสินใจกอดเขาอีกครั้ง เขาถามเราว่า ทำไมกล้ากอด เราบอกว่าทำไมจะไม่กล้าอยู่ที่ว่าจะทำไหม เขาเอามือมาจับมือเราตอนที่กอดแล้วพูดว่า ต่อไปนี้ขอให้ตั้งใจทำงาน ต่างคนต่างแยกย้าย เราอาจจะไม่ได้มาสนิทกันแบบนี้เหมือนเดิมแล้ว เราเลยพูดไปว่าสนิทสิเจอที่ไหนมาทักได้เลยตอนนั้นเรารู้สึกว่าเพราะเรายินดีเสมอถ้ามันเป็นเขา
หลังจากไปทำงานช่วงแรกก็ยังติดต่อกัน จนเราได้หายไปจากกันประมาณ3 เดือนตอนนั้นเรา19ปี เราคิดถึงเขาตลอดเขาก็มีสาวใหม่เรื่อยๆเหมือนเดิมแต่แค่เราไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม จนอยู่ๆเราก็วนกลับมาคุยกันอีกรอบเป็นแบบนี้เรื่อยๆ เหตุการณ์เดิมก็วนกลับมา ต่างคนต่างคบพอเลิกก็กลับมาคุยกันไปหากันเหมือนเดิมจนช่วงหนึ่งเราหายออกไปจากกัน8เดือน
เพราะเราตัดสินใจคบกับรุ่นน้องคนหนึ่งไปทำงานด้วยกันอยู่ด้วยกันตลอดเรากับเขาเลยห่างกันไป จนเราตัดสินใจเลิกกับรุ่นน้องคนนั้นด้วยเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่เพราะเขา90%
แล้วตอนนั้นเขากลับบ้านเราก็มาเจอกันเหมือนเดิม จนเราตัดสินใจคบกับรุ่นพี่อีกคนเราห่างกันไปเป็นปี จนเราตัดสินใจเลิกเพราะคิดถึงเขาอันนี้ยอมรับเลย100%
เรามาทำงานที่ใกล้เขาอยู่ มาทำงานได้ประมาณ10กว่าวันเขาโทรมาหาเรา เรารับสายตกใจมากแล้วก็ดีใจ เราคิดถึงเขามากเราคุยกันไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเขาชวนไปกินหมูกระทะเเถวพระราม9ใกล้ที่ทำงานเขา เราก็ไปนะคะไม่ปฏิเสธเพราะ คิดถึงอยากเจอ แล้วกินเสร็จเขาก็พาเราขับรถไปดูที่ทำงานเขาบอกว่าเนี่ยทำงานที่นี่แหล่ะเข้าดึกเลิกเช้าพูดคุยกันไปเรื่อยๆ
หลังจากวันนั้นเราก็ไปหากันเหมือนเดิม
แล้วเขาก็ทำแบบเดิมไปคบกับคนอื่น แล้วเลิกก็กลับมาเราก็บ้ากลับไปคุยเรื่อยๆ
เเล้ววันหนึ่งเราจะกลับบ้านกับเพื่อนไปเอาหมวกกันน็อคที่ห้องเขา เขาก็บอกว่าเดี๋ยวเขาจะไปหาเพื่อนที่ชลเราเลยบอกโอเคขับดีๆเราเข้าใจว่าเพื่อนผุ้หญิงคนนี้คือเพื่อนจริงๆเขาก็บอกเพื่อนสนิทคบมานานแล้วเราเลยบอกโอเคจะไปก็ไป
จนเรากลับบ้านเพื่อนสนิทเราบอกว่าไม่ใช่นี่มันแฟนเก่าคือเพื่อนสนิทเรากับเขาคนเดียวกันมันเลยบอกให้นึกดีๆเราเลยนึกได้ว่าใช่เคยคบกัน เราเลยโทรตามโทรจิกเขาบล็อกเราทุกทาง จนกลับมากรุงเทพเราไปหาเขาคุยกันเรื่องนี้ตอนแรกบ่ายเบี่ยงแล้วเราพูดขึ้นมาอีกเขาเลยยอมบอกว่าใช่แฟนเก่าเราก็ไม่รู้ว่าจะทำไงเลยปล่อยไป
เพราะจุดนั้นเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
ถามว่าเจ็บไหม เจ็บมากทำไมต้องโกหกบอกดีๆก็ได้ แล้วเราก็วนกลับไปกลับมาเหมือนเดิม
แล้วเราตัดสินใจถามว่าไม่รักเราตั้งแต่ตอนไหน เขาตอบเราว่าตั้งแต่เราคบกับรุ่นน้องในกลุ่มเดียวกับเขา ซึ่งตอนนั้นเรากับเขาอายุ15-16ปี ตอนนี้เราทั้งสอง22-23ปี คือเวลาที่ผ่านมาคืออะไร
จนเมื่อล่าสุดเราไปหาเขาเมื่อธันวาที่ผ่านมา เราคิดว่าเราจะไปหาเขาครั้งสุดท้าย เรารู้ว่าตอนนั้นเขาก็มีผู้หญิงอยู่เรื่อยๆหลายคนเขาก็เคยเปิดให้ดูจนมันมีสายโทรเข้ามา เราเลยบอกรับเลยจะไม่พูดคือเขาโทรมา5-6สายแล้วอ่ะ
เขาไม่รับจนผ่านไปประมาณ10นาทีเขาไปเข้าห้องน้ำเขาโทรกลับไปเราแอบได้ยิน เขาบอกคนนั้นว่าเขานอนหลับกำลังจะอาบน้ำไปทำงานแค่นี้ก่อน
เรารู้สึกเหนื่อยมากๆๆแต่ก็คิดว่าเจอรอบนี้รอบสุดท้ายเราจะตัดเขาออกจากชีวิต วันนั้นก็ผ่านไป
เราเลยตัดสินใจคบกับคนคุยที่เราคุยอยู่ เขาก็ขึ้นสถานะคบกับคนที่โทรหาวันนั้น เรามารู้ทีหลังว่าคนคนนี้เขาคุยกันนานมาสักระยะแล้วผู้หญิงคนนี้ไปหาที่ทำงานแฟนบ่อยถ่ายสตอรี่ตั้งใว้ทุกรอบจนเขาคบกันมันดูความรักสวยงาม
จนตอนนี้ต่างคนต่างมีแฟน
เขาก็ดูมีความสุขดี เราก็ดูแบบนั้นเหมือนกัน
จนบางทีเราสงสารคนที่เข้ามา เราเป็นคนตัดเขาไปทุกรอบ เพราะแค่เขาคนนี้จะกลับมา
จนบางทีเราก็คิดว่าเราสมควรอยู่คนเดียวดีกว่า
แฟนเราเขาก็ดีกับเรามากๆ
ตอนนี้เรา22จะ23ปีแล้ว เราหาทางออกไม่ได้เลย
อยากเริ่มต้นใหม่ไม่อยากนึกถึงเขาแล้วค่ะ
มันนานแล้วเรื่องของเรากับเขา อยากเลิกคิดถึงสักที
แฟนเก่ามาก
ครั้งหนึ่งเราได้เจอกับคนคนหนึ่ง
เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทเรา เขาเข้ามาในชีวิตเราตอนเราอายุ15ปี ซึ่งตอนนั้นเราทั้งคู่เด็กมากๆ
เราได้มาเจอกันที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ซึ่งเราย้ายโรงเรียนมาเจอกัน เขามาจีบเราเราก็รักเขาไวเกิน
ยอมรับเลยว่ารักแบบไม่ลืมหูลืมตา (ฉันคิดแล้วอยากจะบ้า)
ตกลงคบกันได้ไม่ถึงเดือนอยู่ๆเขาก็บอกเลิกเรา เราเสียใจมากร้องไห้หนักสุดๆจะเป็นจะตาย เราพยายามตามง้อตามยื้อ จนถึงวันเกิดเพื่อนสนิทเรากับเขาก็ต้องมาเพราะเพื่อนสนิทเราคนเดียวกัน เราเจอกันและเขาก็ขอโทษเราเราก็เลยกลับมาคบกันอีกรอบ ไม่ถึงเดือนเขาก็ขอเลิกเราอีกครั้ง
เขาไปคบกับผู้หญิงอีกคน ผู้หญิงคนนั้นทักมาหาเราคุยเรื่องเขา ถามว่าทำยังไงเขาถึงจะหายงอนเขาชอบทำอะไรกินอะไรแบบไหน บราๆๆๆๆ
บอกให้เราช่วยง้อเขาเราก็ทำ ช่วยทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เราอยากเห็นเขามีความสุขคิดแค่นั้นจริงๆ
เรารู้สึกว่าเขารักผู้หญิงคนนั้นไปแล้วจากที่เขาทะเลาะเขาก็คืนดีกันผู้หญิงทักมาขอบคุณเรา คบไปสักระยะแล้วจู่ๆเขาก็เลิกกันครั้งนี้เขาทักมาหาเราอีกครั้งเราก็ตอบ เขามาหาเราที่บ้านเพื่อนอีกคน หลังจากนั้นก็ยังคุยยังอยู่ด้วยกัน
จนครั้งหนึ่งเราคิดว่าเราจะจบความสัมพันธ์แบบนี้ เราได้คุยกับน้องคนหนึ่งตอนนั้นเราอายุ16ปี เราตัดสินใจคบกันเพียงแค่คุยวันเดียว และเราได้มารู้ว่าน้องคนนี้คือคนที่อยู่กลุ่มเดียวกันกับเขา
เราตอนนั้นใจเรายังเเข็งอยู่เลยไม่สนไม่แคร์พยายามไม่อะไรทั้งนั้น เวลามารวมกลุ่มกันก็นั่งใครนั่งมันแต่บางทีเราก็เผลอไปมองเขานานๆ จนเราตัดสินใจเลิกกับน้องคนนั้น
น้องเสียใจมากจนปัจจุบันเขาก็ยังจำอยู่ แล้วเขาก็วนเข้ามาอีกครั้งแต่ครั้งนี้เป็นจุดเปลี่ยน เขาพูดกับเราว่าคบน้องกูพรางหัวเราะเหมือนพูดขำๆ หลังจากนั้นเราก็วนอยู่ด้วยกันเรื่อยๆ
เขามีผู้หญิงคนอื่นบ่อยมาก แต่เรายังอยู่ ตอนแรกเราร้องไห้ตลอดทุกครั้งเจ็บตลอดที่เห็นอะไรแบบนี้ได้แต่คิดว่าความสุขของเขาเราก็ควรมีความสุข
เราสองคนใช้เวลาร่วมกันบ่อยเจอกันบ่อย แต่ไม่ได้ตกลงกลับมาคบหากัน ไปดื่มไปเที่ยวไปด้วยกันแทบทุกครั้ง เขาคบกับผู้หญิงไปเรื่อยๆ เขากลับมาทุกรอบ เราก็คิดแค่ว่าถ้าเขามีความสุขก็ทำไปเถอะ นานไป จนเราอยากเอาตัวเองออกมาอีกรอบ
เราเลยตัดสินใจคบคนอื่น ไม่รู้สิแต่ตอนนั้นใจไม่เอาจริงๆ เลยกลับมาวนหลูบเหมือนเดิมเขาก็เหมือนเดิมคบคนนั้นคนนี้แต่เราก็ยังมีกันอยู่
เราเลยตัดสินใจทำแบบเขา คือเราต่างคบลองเปิดใจให้คนอื่นแต่เราก็ยังอยู่ด้วยกัน ไปรับไปส่งไปโรงเรียนด้วยกันแทบทุกวันแรกๆเราเสียใจมาก หลังๆเราเริ่มชิน เริ่มไม่อะไร อยู่แบบนี้จนเรียนใกล้จะจบ ต่างคนต่างมีแฟนแต่ยังไปรับไปโรงเรียนด้วยกัน
จนเราสงสารทุกคนที่เข้ามาเราเลยตัดสินใจบอกเลิกไปเราวนแบบนี้จนเรียนจบ ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไปทำงาน วันนั้นเหมือนเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้ไปหากัน เพราะวันต่อมาเขาต้องไปทำงานต่างจังหวัด ตอนนั้นเขาจะไปส่งเราที่บ้านประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ
เราตัดสินใจกอดเขาอีกครั้ง เขาถามเราว่า ทำไมกล้ากอด เราบอกว่าทำไมจะไม่กล้าอยู่ที่ว่าจะทำไหม เขาเอามือมาจับมือเราตอนที่กอดแล้วพูดว่า ต่อไปนี้ขอให้ตั้งใจทำงาน ต่างคนต่างแยกย้าย เราอาจจะไม่ได้มาสนิทกันแบบนี้เหมือนเดิมแล้ว เราเลยพูดไปว่าสนิทสิเจอที่ไหนมาทักได้เลยตอนนั้นเรารู้สึกว่าเพราะเรายินดีเสมอถ้ามันเป็นเขา
หลังจากไปทำงานช่วงแรกก็ยังติดต่อกัน จนเราได้หายไปจากกันประมาณ3 เดือนตอนนั้นเรา19ปี เราคิดถึงเขาตลอดเขาก็มีสาวใหม่เรื่อยๆเหมือนเดิมแต่แค่เราไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม จนอยู่ๆเราก็วนกลับมาคุยกันอีกรอบเป็นแบบนี้เรื่อยๆ เหตุการณ์เดิมก็วนกลับมา ต่างคนต่างคบพอเลิกก็กลับมาคุยกันไปหากันเหมือนเดิมจนช่วงหนึ่งเราหายออกไปจากกัน8เดือน
เพราะเราตัดสินใจคบกับรุ่นน้องคนหนึ่งไปทำงานด้วยกันอยู่ด้วยกันตลอดเรากับเขาเลยห่างกันไป จนเราตัดสินใจเลิกกับรุ่นน้องคนนั้นด้วยเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่เพราะเขา90%
แล้วตอนนั้นเขากลับบ้านเราก็มาเจอกันเหมือนเดิม จนเราตัดสินใจคบกับรุ่นพี่อีกคนเราห่างกันไปเป็นปี จนเราตัดสินใจเลิกเพราะคิดถึงเขาอันนี้ยอมรับเลย100%
เรามาทำงานที่ใกล้เขาอยู่ มาทำงานได้ประมาณ10กว่าวันเขาโทรมาหาเรา เรารับสายตกใจมากแล้วก็ดีใจ เราคิดถึงเขามากเราคุยกันไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเขาชวนไปกินหมูกระทะเเถวพระราม9ใกล้ที่ทำงานเขา เราก็ไปนะคะไม่ปฏิเสธเพราะ คิดถึงอยากเจอ แล้วกินเสร็จเขาก็พาเราขับรถไปดูที่ทำงานเขาบอกว่าเนี่ยทำงานที่นี่แหล่ะเข้าดึกเลิกเช้าพูดคุยกันไปเรื่อยๆ
หลังจากวันนั้นเราก็ไปหากันเหมือนเดิม
แล้วเขาก็ทำแบบเดิมไปคบกับคนอื่น แล้วเลิกก็กลับมาเราก็บ้ากลับไปคุยเรื่อยๆ
เเล้ววันหนึ่งเราจะกลับบ้านกับเพื่อนไปเอาหมวกกันน็อคที่ห้องเขา เขาก็บอกว่าเดี๋ยวเขาจะไปหาเพื่อนที่ชลเราเลยบอกโอเคขับดีๆเราเข้าใจว่าเพื่อนผุ้หญิงคนนี้คือเพื่อนจริงๆเขาก็บอกเพื่อนสนิทคบมานานแล้วเราเลยบอกโอเคจะไปก็ไป
จนเรากลับบ้านเพื่อนสนิทเราบอกว่าไม่ใช่นี่มันแฟนเก่าคือเพื่อนสนิทเรากับเขาคนเดียวกันมันเลยบอกให้นึกดีๆเราเลยนึกได้ว่าใช่เคยคบกัน เราเลยโทรตามโทรจิกเขาบล็อกเราทุกทาง จนกลับมากรุงเทพเราไปหาเขาคุยกันเรื่องนี้ตอนแรกบ่ายเบี่ยงแล้วเราพูดขึ้นมาอีกเขาเลยยอมบอกว่าใช่แฟนเก่าเราก็ไม่รู้ว่าจะทำไงเลยปล่อยไป
เพราะจุดนั้นเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
ถามว่าเจ็บไหม เจ็บมากทำไมต้องโกหกบอกดีๆก็ได้ แล้วเราก็วนกลับไปกลับมาเหมือนเดิม
แล้วเราตัดสินใจถามว่าไม่รักเราตั้งแต่ตอนไหน เขาตอบเราว่าตั้งแต่เราคบกับรุ่นน้องในกลุ่มเดียวกับเขา ซึ่งตอนนั้นเรากับเขาอายุ15-16ปี ตอนนี้เราทั้งสอง22-23ปี คือเวลาที่ผ่านมาคืออะไร
จนเมื่อล่าสุดเราไปหาเขาเมื่อธันวาที่ผ่านมา เราคิดว่าเราจะไปหาเขาครั้งสุดท้าย เรารู้ว่าตอนนั้นเขาก็มีผู้หญิงอยู่เรื่อยๆหลายคนเขาก็เคยเปิดให้ดูจนมันมีสายโทรเข้ามา เราเลยบอกรับเลยจะไม่พูดคือเขาโทรมา5-6สายแล้วอ่ะ
เขาไม่รับจนผ่านไปประมาณ10นาทีเขาไปเข้าห้องน้ำเขาโทรกลับไปเราแอบได้ยิน เขาบอกคนนั้นว่าเขานอนหลับกำลังจะอาบน้ำไปทำงานแค่นี้ก่อน
เรารู้สึกเหนื่อยมากๆๆแต่ก็คิดว่าเจอรอบนี้รอบสุดท้ายเราจะตัดเขาออกจากชีวิต วันนั้นก็ผ่านไป
เราเลยตัดสินใจคบกับคนคุยที่เราคุยอยู่ เขาก็ขึ้นสถานะคบกับคนที่โทรหาวันนั้น เรามารู้ทีหลังว่าคนคนนี้เขาคุยกันนานมาสักระยะแล้วผู้หญิงคนนี้ไปหาที่ทำงานแฟนบ่อยถ่ายสตอรี่ตั้งใว้ทุกรอบจนเขาคบกันมันดูความรักสวยงาม
จนตอนนี้ต่างคนต่างมีแฟน
เขาก็ดูมีความสุขดี เราก็ดูแบบนั้นเหมือนกัน
จนบางทีเราสงสารคนที่เข้ามา เราเป็นคนตัดเขาไปทุกรอบ เพราะแค่เขาคนนี้จะกลับมา
จนบางทีเราก็คิดว่าเราสมควรอยู่คนเดียวดีกว่า
แฟนเราเขาก็ดีกับเรามากๆ
ตอนนี้เรา22จะ23ปีแล้ว เราหาทางออกไม่ได้เลย
อยากเริ่มต้นใหม่ไม่อยากนึกถึงเขาแล้วค่ะ
มันนานแล้วเรื่องของเรากับเขา อยากเลิกคิดถึงสักที