ขอ How to รับมือกับอารมณ์ของแม่หน่อยค่ะ 
คือ เรื่องมีอยู่ว่า
1. แม่ไปวัด วัดหนึ่งมา ภายในวัดจะมีการเขียนมือและเขียนที่หน้าผาก (เหมือนลงยันต์ ) โดยเจ้าอาวาสวัด ซึ่งแม่ไปกับเพื่อนและเพื่อนแนะนำว่าดีมาก ๆ นะ หลังจากนั้น แม่ก็ชวนพ่อและเราไปค่ะ ก่อนจะไปแม่บอกว่าทำมาแล้วดีมาก (แม่ทำมาได้ 2 วัน) เราก็ถามแม่ไปแล้วค่ะ ว่าดียังไง แม่ก็ตอบไม่ได้ ซึ่งในใจเราไม่ได้อยากจะให้เขียนอะไร แค่อยากไปไหว้พระเฉย ๆ และแม่ก็บังคับเรากับพ่อทำคะ แต่เรากับพ่อก็ทำค่ะ ทำให้เค้าสบายใจ 
2. พอกลับมาถึงบ้าน แม่ก็ด่าเราค่ะ หาว่าเรามองไม่เห็นความหวังดีของเขา หาว่าเราไม่รักแม่บ้าง เพราะเราไม่อยากจะให้เขียนอะไร หลังจากนั้นเรากับแม่ก็งอนกันคะ ไม่ได้คุยกันประมาณ 1 สัปดาห์
3. ต่อมาค่ะ เรื่องเงินดิจิม่อน เฟส 2 ที่แจกผู้สูงอายุก่อน ซึ่งแม่ไม่ได้ค่ะ เพราะตอนลงทะเบียน แม่อายุยังไม่ถึง ก็อีกแล้วคะ แม่ด่าเราอีกแลล้วค่ะ ค่าพ่อด้วย ว่า แม่พูดว่า " ลูกแกล้งกู ทำให้กูไม่ได้เงินหมื่น ลูกแกล้งกู " ซึ่งพ่อก็อธิบายว่าแม่อายุยังไม่ถึงเลยไม่ได้ ก็ยังไม่หายโมโห จนพ่อต้องให้ปิดปากไป 5,000 บาท
4. ผ่านไปประมาณ 1 เดือน เอาอีกแล้วค่ะ ไม่รู้พ่อกับแม่คุยอะไรกันยังไง วกกลับมาที่เรื่องตามข้อ 1. สรุป แม่ด่าเราอีกแล้วค่ะ เพราะพ่อบอกว่า " กูก็ไม่อยากจะทำ ลูกก็ไม่อยากจะทำ จะบังคับทำไม ไม่ทำก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย " ค่ะ ทีนี้อาละวาดบ้านแตก หาว่าพ่อเข้าข้าลูก หาว่าลูกบอกว่าแม่ผิด แถมบอกด้วยว่า ตัดขาดกันเลย ( ต้องบอกก่อนนะคะว่าเรากับแม่อยู่คนละบ้านค่ะ เราแต่งงานและแยกบ้านแล้วค่ะ) ซึงเราก็ไม่ได้คุยอะไรกับพ่อเรื่องนี้เลยค่ะ 
5. เรื่องเลยเถิดไปถึงขั้นว่า แม่บอกว่าเรา จะเอาดอกไม้ธูปเทียนมากราบเท้าเรา จะได้รู้เราบาปขนาดไหน จะให้เขาผิดให้ได้ใช่ไหม และไล่เราไปตาย แต่คือ ไม่ได้มีใครพูดอะไรเลยค่ะ เพราะเราก็ไม่ได้คุยกับพ่อ กับแม่ก็งอนกัน 

*** ตอนนี้ปวดหัวมากค่ะ ตั้งแต่แม่กลับมาจากวัดนั้น เปลี่ยนไปเลยค่ะ