หมาที่บ้านตายเมื่อเสาร์ที่แล้วยังคิดถึงทำใจไม่ได้เลยค่ะ จัดการกับตัวเองแบบยังไงได้บ้าง
คิดถึงตลอดเวลา พยายามจะหาหมาตัวใหม่ที่รูปร่าง/สี/ลักษณะเดียวกันเพื่อทดแทนตัวเดิม คิดวนเวียนไปมา
น้องเป็นหมาที่เราไปขอมาเลี้ยงจากเฟสบุ๊ค เค้าเป็นหมาข้างทางไม่มีแม่ มีคนประกาศหาบ้านให้น้อง ในชุมชนเค้าประกาศมาบ้านให้น้องเมื่อ เม.ย. 2565 ตอนนั้นรับมาน่าจะอายุได้ 2 เดือน ที่ผ่านมาเค้าเป็นหมาที่เก่ง ฉลาด เฝ้าบ้านเตือนภัยดีมาก เห็นใครมีท่าทีแปลกเป็นภัยจะเห่าเสียงดัง ใครมาส่งพัสดุ ส่งของวิ่งมาเห่าเรียกที่ประตู เรารักตัวนี้มาก น้องมาป่วยเสียไปเมื่อ 22 ก.พ. 2568 อยู่กับเรามาได้เกือบ 3 ปีเต็ม เราเสียใจมาก ส่วนข้างบ้านเรา (ญาติ) ชอบเอากระดูกหมู/ ก้างปลาใหญ่ๆ/ หัวปลาใหญ่ๆ มาให้กิน ด้วยความเป็นหมาเด็ก + สัญชาตญาณ น้องก็ชอบกิน เราห้ามหลายครั้ง ห้ามทั้งคน ทั้งหมา แต่เรายังชะล่าใจไปไม่ห้ามเด็ดขาด และยิ่งเหมือนข้างบ้านจะไม่ชอบหมาเรายิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ จนกระทั่งน้องป่วย แรกๆเราก็ผิดเองคิดว่าเดี๋ยวคงหายเองตามประสาหมาไม่สบายเห็นชอบวิ่งไปหาหญ้ากิน จนน้องผอมลง มีถ่ายเป็นน้ำ ถ่ายบ่อย เราพาไปหาหมอ ที่แรกก็รักษาแบบไม่ทำอะไรเลย ไม่วินิจฉัย ให้กินโพรไบโอติก ผ่านไปเดือนนึงยังดูไม่ดีเลย และกลับไปที่คลินิกเดิมก็ไม่ได้ตรวจอะไรอีก ให้ยาฆ่าเชื้อแบบเม็ดมากิน วันถัดมาดูท่าไม่ดี เปลี่ยนคลินิคคุณหมอคนใหม่เช็ค ตรวจเลือด อัลตร้าซาวน์ บอกน้องมีเลือดออก เเละเเผลที่ลำไส้น่าจะเรื้อรัง ส่วนคุณหมอก็พยายามรักษาตามความสามารถของคุณหมอเต็มที่แล้ว เข้า-ออกคลินิกกันเกือบเดือน จนสัปดาห์สุดท้ายดูหมดแรง เลยแอดมิทนอนที่คลินิค ให้นอนให้น้ำเกลือดูอาการตลอด น้องก็ยังถ่ายเยอะมากเป็นน้ำพุ่งๆ สีดำ จนคืนวันศุกร์น้องถ่ายเป็นสีน้ำตาล แต่ยังเหลว เราใจชื้นขึ้น เพราะอึไม่สีดำแล้ว พอวันเสาร์ตั้งใจว่าเด๋ยวเย็นๆไปเยี่ยม เพราะตอน 11.00 น. คุณหมอส่งภาพมาเห็นน้องกินข้าว กินน้ำได้ เราก็ดีใจคิดว่าน่าจะหายแน่ ขนาดป่วยแค่ไหนเค้าก็กระดิกหางตลอด แต่พอ13.29 น. คุณหมอโทรมาบอกน้องน็อค แล้วล้มลงไป หยุดหายใจ ตอนนี้กำลังช่วยปั๊มหัวใจน้องให้กลับมา เรารีบขับรถไปคลินิค สุดท้ายคือน้องก็ไม่กลับมาหายใจแล้ว ร้องไห้เลยที่คลินิค เราเสียใจมาก เราผิดเองที่ยังดูแลไม่ดีพอนึกถึงวนเวียนไปมา โทษตัวเอง จัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลย เสียใจมาก คิดถึงมาก
หมาที่บ้านตายเมื่อเสาร์ที่แล้วยังคิดถึงทำใจไม่ได้เลยค่ะ
คิดถึงตลอดเวลา พยายามจะหาหมาตัวใหม่ที่รูปร่าง/สี/ลักษณะเดียวกันเพื่อทดแทนตัวเดิม คิดวนเวียนไปมา
น้องเป็นหมาที่เราไปขอมาเลี้ยงจากเฟสบุ๊ค เค้าเป็นหมาข้างทางไม่มีแม่ มีคนประกาศหาบ้านให้น้อง ในชุมชนเค้าประกาศมาบ้านให้น้องเมื่อ เม.ย. 2565 ตอนนั้นรับมาน่าจะอายุได้ 2 เดือน ที่ผ่านมาเค้าเป็นหมาที่เก่ง ฉลาด เฝ้าบ้านเตือนภัยดีมาก เห็นใครมีท่าทีแปลกเป็นภัยจะเห่าเสียงดัง ใครมาส่งพัสดุ ส่งของวิ่งมาเห่าเรียกที่ประตู เรารักตัวนี้มาก น้องมาป่วยเสียไปเมื่อ 22 ก.พ. 2568 อยู่กับเรามาได้เกือบ 3 ปีเต็ม เราเสียใจมาก ส่วนข้างบ้านเรา (ญาติ) ชอบเอากระดูกหมู/ ก้างปลาใหญ่ๆ/ หัวปลาใหญ่ๆ มาให้กิน ด้วยความเป็นหมาเด็ก + สัญชาตญาณ น้องก็ชอบกิน เราห้ามหลายครั้ง ห้ามทั้งคน ทั้งหมา แต่เรายังชะล่าใจไปไม่ห้ามเด็ดขาด และยิ่งเหมือนข้างบ้านจะไม่ชอบหมาเรายิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ จนกระทั่งน้องป่วย แรกๆเราก็ผิดเองคิดว่าเดี๋ยวคงหายเองตามประสาหมาไม่สบายเห็นชอบวิ่งไปหาหญ้ากิน จนน้องผอมลง มีถ่ายเป็นน้ำ ถ่ายบ่อย เราพาไปหาหมอ ที่แรกก็รักษาแบบไม่ทำอะไรเลย ไม่วินิจฉัย ให้กินโพรไบโอติก ผ่านไปเดือนนึงยังดูไม่ดีเลย และกลับไปที่คลินิกเดิมก็ไม่ได้ตรวจอะไรอีก ให้ยาฆ่าเชื้อแบบเม็ดมากิน วันถัดมาดูท่าไม่ดี เปลี่ยนคลินิคคุณหมอคนใหม่เช็ค ตรวจเลือด อัลตร้าซาวน์ บอกน้องมีเลือดออก เเละเเผลที่ลำไส้น่าจะเรื้อรัง ส่วนคุณหมอก็พยายามรักษาตามความสามารถของคุณหมอเต็มที่แล้ว เข้า-ออกคลินิกกันเกือบเดือน จนสัปดาห์สุดท้ายดูหมดแรง เลยแอดมิทนอนที่คลินิค ให้นอนให้น้ำเกลือดูอาการตลอด น้องก็ยังถ่ายเยอะมากเป็นน้ำพุ่งๆ สีดำ จนคืนวันศุกร์น้องถ่ายเป็นสีน้ำตาล แต่ยังเหลว เราใจชื้นขึ้น เพราะอึไม่สีดำแล้ว พอวันเสาร์ตั้งใจว่าเด๋ยวเย็นๆไปเยี่ยม เพราะตอน 11.00 น. คุณหมอส่งภาพมาเห็นน้องกินข้าว กินน้ำได้ เราก็ดีใจคิดว่าน่าจะหายแน่ ขนาดป่วยแค่ไหนเค้าก็กระดิกหางตลอด แต่พอ13.29 น. คุณหมอโทรมาบอกน้องน็อค แล้วล้มลงไป หยุดหายใจ ตอนนี้กำลังช่วยปั๊มหัวใจน้องให้กลับมา เรารีบขับรถไปคลินิค สุดท้ายคือน้องก็ไม่กลับมาหายใจแล้ว ร้องไห้เลยที่คลินิค เราเสียใจมาก เราผิดเองที่ยังดูแลไม่ดีพอนึกถึงวนเวียนไปมา โทษตัวเอง จัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลย เสียใจมาก คิดถึงมาก