ตื่นเช้าก็รอแม่มาปลุก ทำอาหารเองก็ไม่เป็น รอแม่ทำไม่ก็สั่งอาหารมากินสบายใจดี ถ้าไม่มีอะไรทำ ว่างๆก็ไปเที่ยวเผื่อเจอผู้คนใหม่ๆ เปิดโลกไม่ปิดกั้นตัวเอง แต่พอชวนเพื่อนไปก็ไม่มีใครไปด้วย ความสัมพันธ์กับเพื่อนก็จืดจางลงเรื่อยๆ คนข้างบ้านชอบมาจับผิดว่า โตแล้วทำไมไม่แยกบ้าน ไม่หางานทำ แต่ก็เพราะที่บ้านมีกำลังจะซับพอร์ต เลยไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปัญหาแต่อย่างใด มีใครเป็นบ้างครับ