ผมเอ้อายุ14มีความฝันอยากเป็นนักฟุตบอลผมไม่รู้ครับว่าที่ผมมาตั้งผมอยากเล่าความฝันผมอบากเป็นนักบอลออชีพแต่ผมรู้ครับรู้คีบความฝันกับความจริงไม่เหมือนกันผมอยากไปเรียนโรงเรียนที่สนับสนุนฟุตบอลแต่พ่อแม่ผมไม่ให้ไปผมบอกท่านว่าอยากไปจริงๆแต่ท่านปฎิเสธมีครั้งหนึ่งผมไปเตะบอลแล้วกลับบ้านดึกคนที่บ้านบอกเตะบอลแล้วได้อะไรว่ะ ผมจำคำนี้ผมนั่งร้องไห้ตลอดที่มันหน้าน้อยใจคือบ้านผมมีครบทุกอย่างผมไม่ได้เห็นแก่ตัวนะครับแค่ผมอยากมีความฝันเหมือนคนอื่นๆบ้างผมเคยไปคัดทุนฟรีแล้วครับ แต่บางครั้งก็ไม่สมหวังผมมันคงดีไม่พอครับแต่ผมอยากสนุกกับฟุตบอลจริงๆบางที่ก็มีคนดูถูกผมแต่ผมไม่ใส่ใจครับแต่ผมยังร้องไห้กับคนที่บ้านที่พูดว่าเตะบอลแล้วได้อะไร ผมไปคัดทุ่นฟรีแน่นอนครับผมขับรถไปเอง60กว่าโล ถ้าผมเห็นแก่ตัวผมขอโทษจริงๆครับ มันคือความฝันผมครับ