ตอนนี้เราคุยกับคนสองคนพร้อมกันค่ะ จะแยกเป็นคนคุยคนแรกกับคนคุยคนที่สองนะคะ
ขอบอกก่อนว่าเราอยู่ต่างประเทศนะคะ เราเจอคนคุยคนแรกผ่านเพื่อนที่รู้จักอีกทีค่ะ เขาเป็นคนในประเทศที่เราอยู่ เราคุยกันมาได้ 4 เดือน แล้วเรารู้สึกเบื่อกับอะไรที่มันซ้ำๆ เดิมๆ เขาดูแลเราดีนะคะ เทคแคร์ดีทุกอย่าง พาเราไปนู่นไปนี่ จะโทษเราไม่ดีเองที่ขี้เบื่อก็ได้ค่ะ จนเราไปเล่นแอปนึง แล้วได้มีโอกาสคุยกับคนๆ นึง (คนคุยคนที่สอง) เรารู้สึกถูกชะตากับเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้คุยเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะว่าเขาแปลก แล้วเราก็ไม่ค่อยเจอคนประเภทนี้บ่อยๆ 5555555 แปลกในที่นี้ก็คือ เขาเป็นคนตรงไปตรงมา ตลก เรารู้สึกว่าเราคุยกับเขาได้ทุกเรื่องโดยไม่ถูกตัดสิน คือจะต้องชอบเขาแค่ไหนถึงรู้สึกแบบนี้ได้ตั้งแต่ครั้งแรก เขาไม่ได้อยู่ไทยนะคะ เขาอยู่ประเทศแถบยุโรปแต่เป็นคนไทยค่ะ อีกหนึ่งเหตุผลคือเราอาจจะรู้สึกสบายใจกว่า สนุกกว่ากับการที่ได้พูดคุยกับคนไทยด้วยกันมั้งคะ ตอนที่เราคุยกัน เขาเพิ่งเลิกกับแฟนค่ะ เขามาระบายทุกข์กับเรา แล้วเขาก็บอกว่ารู้สึกดีที่เราเข้าใจเขาทุกอย่าง จากนั้นเราก็คุยกับเขามาเรื่อยๆ เราพยายามถามเขาแล้วว่าที่คุยด้วยเนี้ย รู้สึกอะไรมั้ย เขาก็ปฏิเสธค่ะ บอกว่าคุยด้วยแล้วรู้สึกดีเฉยๆ แต่ไม่คิดอะไรมากกว่านั้นเพราะว่าแผลยังสดอยู่
ในขณะเวลาเดียวกัน เราก็ยังคุยกับคนคุยคนแรกอยู่นะคะ ซึ่งความจริงตรงนี้ เราก็บอกคนคุยคนที่สองว่าเราคุยกับอีกคนนึงอยู่แล้ว เขาก็ไม่เคยติดอะไรจนเขามาสารภาพค่ะว่าเริ่มรู้สึกชอบเรา ซึ่งเราก็รู้สึกดีกับเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เราก็บอกไปว่าเออชอบเหมือนกัน หลังจากนั้นเราก็คุยกันทุกวันค่ะ แทบจะอยู่ในสายกับเขาด้วยตลอดเวลา เขากินข้าว เล่นเกม หรือไปยิม เขาก็จะถือสายคุยกับเราตลอด ตอนนั้นเรารู้สึกดีกับเขามาก มากขนาดที่เรายอมผลักไสคนคุยคนแรกออก พยายามหาข้ออ้างไม่ให้เขามาเจอเพื่อที่จะได้คุยกับเขา ตอนนั้นก็รู้สึกสงสารเขามากๆ ค่ะ เขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย
เราคุยกับคนคุยคนที่สองมาเรื่อยๆ จนเขาเริ่มถามเราแล้วว่าจะเอายังไงต่อไปดี เพราะเขาวางแผนที่จะมาหาเราค่ะ ตอนนั้นเราก็ช่วยเขาดูตั๋ว แต่เราบอกว่าเราขอเคลียร์เรื่องของเรากับคนคุยคนแรกก่อน เพราะตอนนั้นเราก็ยังหาคำพูดที่จะใช้เป็นเหตุผลในการบอกเลิกคุยกับเขาได้
เราตัดสินใจเปิดใจคุยกับคนที่สองเรื่องนี้ ประกอบการตัดสินว่าเราจะเลือกใครดี แต่ในใจเราเลือกเขาไปแล้ว เราชอบคุยกับเขามาก เขาก็ซัพพอร์ตเรานะคะ เขาพูดกับเราประมาณว่าให้เราคิดดีๆ เขาจะคอยอยู่ตรงนี้รอคำตอบ เขาพูดติดเล่นว่า "ถ้าเธอเลือกเขา เธอก็มีอนาคต แต่ถ้าเธอเลือกเราเธอก็เสียอนาคตไป" อาจเพราะว่าเขาเป็นคนติดเล่นมากไปค่ะ ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่ค่อยจริงจังกับชีวิต ติดแอลกอฮอลด้วยค่ะ แต่เขาบอกว่าเป็นแค่ช่วงนี้เพราะว่าเพิ่งอกหักมา หลังจากนั้นเขาเริ่มทำดีกับเรามากขึ้น คุยกันหวานมากขึ้นค่ะ ปกติแล้วเขาไม่ใช่คนหวานอะไรเลยก็เริ่มบอกคิดถึงและอยากคุยด้วย ตอนนั้นเขาก็คุยกับเราคนเดียวด้วยค่ะ
ถึงเวลาที่เราจะต้องคุยกับคนแรก ยอมรับว่าตอนที่เรามองหน้าเขาแล้วเราไม่อยากพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจเขาเลยค่ะ เขาเป็นคนดีมากจนบางทีก็ดีเกินไป ก่อนที่เราจะไปหาเขา เราคิดทบทวนอยู่นาน จนสุดท้ายแล้วเราก็เลือกเขาค่ะ ด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง เช่น เขาอยู่ใกล้เราและเขาสามารถดูแลเราได้ดีกว่าอยู่แล้ว ที่ผ่านมาเขาก็เทคแคร์เราดีทุกอย่างค่ะ
เรารวบรวมความกล้าและบอกกับคนคุยคนที่สองว่าเราเลือกอีกคนค่ะ ตอนนั้นเรายังคุยโทรศัพท์กันอยู่เลย เรายอมรับว่าเรามีความสุขมากและไม่พร้อมที่จะปล่อยเขาไป แต่เราไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัวคุยกับคนสองคนพร้อมกัน สุดท้ายแล้วก็ต้องปล่อยมือใครคนใดคนนึงไป ไม่ว่าจะเป็นใครก็เจ็บอยู่ดี ตอนที่เราบอกไปว่าเราเลือกอีกคน เขาก็ร้องไห้ค่ะ ส่วนเราพูดไปก็ร้องไห้ไป เขาพูดกับเราว่า เขาทำใจไว้แล้วแต่ไม่คิดว่าจะเสียใจให้กับคนที่ไม่เคยแม้แต่เจอหน้า เราเป็นเหมือนกันคนที่ดึงเขาขึ้นมาจากน้ำที่เขากำลังจมอยู่แล้วก็ดิ่งเขาไปอีกครั้งนึง พอเขาพูดแบบนี้แล้วเราก็รู้สึกผิดมากค่ะ เขาย้ำถามว่าที่ผ่านมาเราเคยรู้สึกรักเขาบ้างมั้ย เราก็บอกไปว่าเรารัก ก็เลยต้องปล่อยมือไป เพราะการที่เราคุยต่อไปก็เหมือนกับการที่เราทำร้ายจิตใจเขาทางตรง และเราก็อาสาที่จะเดินออกไปจากชีวิตเขาเองในแบบที่เราก็คิดถึงเขาทุกวัน คิดถึงเสียงของเขา คิดถึงเรื่องที่เคยคุยกัน มันคือความผูกพันธ์ในช่วงระยะเวลาสั้นๆ ที่มีค่าสำหรับเรามากเลยค่ะ
ผ่านไปไม่กี่อาทิตย์เราก็ทักเขาไปค่ะ เพราะเราทนความคิดถึงไม่ไหว บอกตรงๆ ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไรอยู่ ทั้งๆที่บอกเขาเองว่าเราจะเป็นฝ่ายที่เดินออกมาเอง เราแค่อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไง สบายดีมั้ย ซึ่งตอนที่เราทักไป เขาก็ตอบเลยนะคะ เขาบอกว่าเขารอเราอยู่เสมอ รอให้เราเห็นเขาในสายตาแล้วเลือกเขา เราคุยกันตั้งแต่วันนั้นจนถึงทุกวันนี้ โดยที่ยังบอกคิดถึงกันและเราก็ยังคุยกับคนแรกอยู่ มันวนลูปค่ะ ลูปที่เราสร้างขึ้นมาเอง เราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย
ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ แล้วจะเลือกใครดีคะ ระหว่างคนที่ดีกับคนที่เรารู้สึกดีด้วย มีเหตุผลประกอบการตัดสินใจนะคะ คนแรกที่ดีกับเราและเราก็รู้สึกดีกับเขาแต่น่าเบื่อในบางครั้ง กับอีกคนที่เราคุยด้วยแล้วสบายใจแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ ถ้าคบกันก็เป็นความสัมพันธ์ทางไกล อีกอย่างเราแอบส่องเฟสเขา เขายังไม่ลบรูปกับแฟนเก่าเลยค่ะ เราไม่รู้เลยว่าจะมีโอกาสรีเทิร์นมั้ย เขาไม่รู้ว่าเราแอบส่องเฟสเขานะคะ แต่ในระหว่างที่คุยกัน เขาพูดกับเราตลอดว่าไม่มีทางจะกลับไปหาแฟนเก่าแน่นอน เพราะเขาเกลียดมาก
คิดหนักมากค่ะ อยากให้ทุกคนที่อ่านช่วยตัดสินใจว่าถ้าเป็นคุณแล้ว คุณจะทำยังไงคะ
อยากเล่าเรื่องความรักที่มันคาราคาซังของเราให้ฟังค่ะ
ขอบอกก่อนว่าเราอยู่ต่างประเทศนะคะ เราเจอคนคุยคนแรกผ่านเพื่อนที่รู้จักอีกทีค่ะ เขาเป็นคนในประเทศที่เราอยู่ เราคุยกันมาได้ 4 เดือน แล้วเรารู้สึกเบื่อกับอะไรที่มันซ้ำๆ เดิมๆ เขาดูแลเราดีนะคะ เทคแคร์ดีทุกอย่าง พาเราไปนู่นไปนี่ จะโทษเราไม่ดีเองที่ขี้เบื่อก็ได้ค่ะ จนเราไปเล่นแอปนึง แล้วได้มีโอกาสคุยกับคนๆ นึง (คนคุยคนที่สอง) เรารู้สึกถูกชะตากับเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้คุยเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะว่าเขาแปลก แล้วเราก็ไม่ค่อยเจอคนประเภทนี้บ่อยๆ 5555555 แปลกในที่นี้ก็คือ เขาเป็นคนตรงไปตรงมา ตลก เรารู้สึกว่าเราคุยกับเขาได้ทุกเรื่องโดยไม่ถูกตัดสิน คือจะต้องชอบเขาแค่ไหนถึงรู้สึกแบบนี้ได้ตั้งแต่ครั้งแรก เขาไม่ได้อยู่ไทยนะคะ เขาอยู่ประเทศแถบยุโรปแต่เป็นคนไทยค่ะ อีกหนึ่งเหตุผลคือเราอาจจะรู้สึกสบายใจกว่า สนุกกว่ากับการที่ได้พูดคุยกับคนไทยด้วยกันมั้งคะ ตอนที่เราคุยกัน เขาเพิ่งเลิกกับแฟนค่ะ เขามาระบายทุกข์กับเรา แล้วเขาก็บอกว่ารู้สึกดีที่เราเข้าใจเขาทุกอย่าง จากนั้นเราก็คุยกับเขามาเรื่อยๆ เราพยายามถามเขาแล้วว่าที่คุยด้วยเนี้ย รู้สึกอะไรมั้ย เขาก็ปฏิเสธค่ะ บอกว่าคุยด้วยแล้วรู้สึกดีเฉยๆ แต่ไม่คิดอะไรมากกว่านั้นเพราะว่าแผลยังสดอยู่
ในขณะเวลาเดียวกัน เราก็ยังคุยกับคนคุยคนแรกอยู่นะคะ ซึ่งความจริงตรงนี้ เราก็บอกคนคุยคนที่สองว่าเราคุยกับอีกคนนึงอยู่แล้ว เขาก็ไม่เคยติดอะไรจนเขามาสารภาพค่ะว่าเริ่มรู้สึกชอบเรา ซึ่งเราก็รู้สึกดีกับเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เราก็บอกไปว่าเออชอบเหมือนกัน หลังจากนั้นเราก็คุยกันทุกวันค่ะ แทบจะอยู่ในสายกับเขาด้วยตลอดเวลา เขากินข้าว เล่นเกม หรือไปยิม เขาก็จะถือสายคุยกับเราตลอด ตอนนั้นเรารู้สึกดีกับเขามาก มากขนาดที่เรายอมผลักไสคนคุยคนแรกออก พยายามหาข้ออ้างไม่ให้เขามาเจอเพื่อที่จะได้คุยกับเขา ตอนนั้นก็รู้สึกสงสารเขามากๆ ค่ะ เขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย
เราคุยกับคนคุยคนที่สองมาเรื่อยๆ จนเขาเริ่มถามเราแล้วว่าจะเอายังไงต่อไปดี เพราะเขาวางแผนที่จะมาหาเราค่ะ ตอนนั้นเราก็ช่วยเขาดูตั๋ว แต่เราบอกว่าเราขอเคลียร์เรื่องของเรากับคนคุยคนแรกก่อน เพราะตอนนั้นเราก็ยังหาคำพูดที่จะใช้เป็นเหตุผลในการบอกเลิกคุยกับเขาได้
เราตัดสินใจเปิดใจคุยกับคนที่สองเรื่องนี้ ประกอบการตัดสินว่าเราจะเลือกใครดี แต่ในใจเราเลือกเขาไปแล้ว เราชอบคุยกับเขามาก เขาก็ซัพพอร์ตเรานะคะ เขาพูดกับเราประมาณว่าให้เราคิดดีๆ เขาจะคอยอยู่ตรงนี้รอคำตอบ เขาพูดติดเล่นว่า "ถ้าเธอเลือกเขา เธอก็มีอนาคต แต่ถ้าเธอเลือกเราเธอก็เสียอนาคตไป" อาจเพราะว่าเขาเป็นคนติดเล่นมากไปค่ะ ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่ค่อยจริงจังกับชีวิต ติดแอลกอฮอลด้วยค่ะ แต่เขาบอกว่าเป็นแค่ช่วงนี้เพราะว่าเพิ่งอกหักมา หลังจากนั้นเขาเริ่มทำดีกับเรามากขึ้น คุยกันหวานมากขึ้นค่ะ ปกติแล้วเขาไม่ใช่คนหวานอะไรเลยก็เริ่มบอกคิดถึงและอยากคุยด้วย ตอนนั้นเขาก็คุยกับเราคนเดียวด้วยค่ะ
ถึงเวลาที่เราจะต้องคุยกับคนแรก ยอมรับว่าตอนที่เรามองหน้าเขาแล้วเราไม่อยากพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจเขาเลยค่ะ เขาเป็นคนดีมากจนบางทีก็ดีเกินไป ก่อนที่เราจะไปหาเขา เราคิดทบทวนอยู่นาน จนสุดท้ายแล้วเราก็เลือกเขาค่ะ ด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง เช่น เขาอยู่ใกล้เราและเขาสามารถดูแลเราได้ดีกว่าอยู่แล้ว ที่ผ่านมาเขาก็เทคแคร์เราดีทุกอย่างค่ะ
เรารวบรวมความกล้าและบอกกับคนคุยคนที่สองว่าเราเลือกอีกคนค่ะ ตอนนั้นเรายังคุยโทรศัพท์กันอยู่เลย เรายอมรับว่าเรามีความสุขมากและไม่พร้อมที่จะปล่อยเขาไป แต่เราไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัวคุยกับคนสองคนพร้อมกัน สุดท้ายแล้วก็ต้องปล่อยมือใครคนใดคนนึงไป ไม่ว่าจะเป็นใครก็เจ็บอยู่ดี ตอนที่เราบอกไปว่าเราเลือกอีกคน เขาก็ร้องไห้ค่ะ ส่วนเราพูดไปก็ร้องไห้ไป เขาพูดกับเราว่า เขาทำใจไว้แล้วแต่ไม่คิดว่าจะเสียใจให้กับคนที่ไม่เคยแม้แต่เจอหน้า เราเป็นเหมือนกันคนที่ดึงเขาขึ้นมาจากน้ำที่เขากำลังจมอยู่แล้วก็ดิ่งเขาไปอีกครั้งนึง พอเขาพูดแบบนี้แล้วเราก็รู้สึกผิดมากค่ะ เขาย้ำถามว่าที่ผ่านมาเราเคยรู้สึกรักเขาบ้างมั้ย เราก็บอกไปว่าเรารัก ก็เลยต้องปล่อยมือไป เพราะการที่เราคุยต่อไปก็เหมือนกับการที่เราทำร้ายจิตใจเขาทางตรง และเราก็อาสาที่จะเดินออกไปจากชีวิตเขาเองในแบบที่เราก็คิดถึงเขาทุกวัน คิดถึงเสียงของเขา คิดถึงเรื่องที่เคยคุยกัน มันคือความผูกพันธ์ในช่วงระยะเวลาสั้นๆ ที่มีค่าสำหรับเรามากเลยค่ะ
ผ่านไปไม่กี่อาทิตย์เราก็ทักเขาไปค่ะ เพราะเราทนความคิดถึงไม่ไหว บอกตรงๆ ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไรอยู่ ทั้งๆที่บอกเขาเองว่าเราจะเป็นฝ่ายที่เดินออกมาเอง เราแค่อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไง สบายดีมั้ย ซึ่งตอนที่เราทักไป เขาก็ตอบเลยนะคะ เขาบอกว่าเขารอเราอยู่เสมอ รอให้เราเห็นเขาในสายตาแล้วเลือกเขา เราคุยกันตั้งแต่วันนั้นจนถึงทุกวันนี้ โดยที่ยังบอกคิดถึงกันและเราก็ยังคุยกับคนแรกอยู่ มันวนลูปค่ะ ลูปที่เราสร้างขึ้นมาเอง เราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย
ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ แล้วจะเลือกใครดีคะ ระหว่างคนที่ดีกับคนที่เรารู้สึกดีด้วย มีเหตุผลประกอบการตัดสินใจนะคะ คนแรกที่ดีกับเราและเราก็รู้สึกดีกับเขาแต่น่าเบื่อในบางครั้ง กับอีกคนที่เราคุยด้วยแล้วสบายใจแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ ถ้าคบกันก็เป็นความสัมพันธ์ทางไกล อีกอย่างเราแอบส่องเฟสเขา เขายังไม่ลบรูปกับแฟนเก่าเลยค่ะ เราไม่รู้เลยว่าจะมีโอกาสรีเทิร์นมั้ย เขาไม่รู้ว่าเราแอบส่องเฟสเขานะคะ แต่ในระหว่างที่คุยกัน เขาพูดกับเราตลอดว่าไม่มีทางจะกลับไปหาแฟนเก่าแน่นอน เพราะเขาเกลียดมาก
คิดหนักมากค่ะ อยากให้ทุกคนที่อ่านช่วยตัดสินใจว่าถ้าเป็นคุณแล้ว คุณจะทำยังไงคะ