ปีนี้เราอายุย่างยี่สิบเก้าแล้ว ปัจจุบันทำงานเป็นครูอัตราจ้างโรงเรียนแห่งหนึ่ง ซึ่งไม่รู้เมื่อไหร่เราจะได้บรรจุ จริงๆตำแหน่งมาแล้ว แต่เราสมัครไม่ได้ เพราะวุฒิเราไม่ตรง เราคิดว่า ตำแหน่งรอบนี้ทางผู้บริหารคงยังไม่ให้โอกาสเราเพราะ ถ้าเป็นยังงั้น เขาคงมาสอบถามวุฒิเราแล้ว กว่าตำแหน่งจะมาก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ บวกกับสถานการณ์ของโรงเรียนที่ไม่รู้ว่าจะจ้างเราต่อมั้ย เนื่องด้วยโรงเรียนกำลังจะเปลี่ยนการบริหารครั้งใหญ่
จริงๆตอนแรกเราวางแผนไว้ก่อนที่เราจะเข้ามาทำงานที่นี่ว่าจะเรียนปริญญาบัณฑิต เพื่อสอบเอาวุฒิไปสอบบรรจุเป็นข้าราชการ ดังนั้นเราเลยต้องทำงานที่โรงเรียนเพื่อเป็นโรงเรียนฝึกสอน แต่พอทำงานไปซักพัก เราก็อยากสอนอยู่ที่นี่ต่อ เราเลนคิดว่าจะเรียนต่อปริญญาโท เลือกแบบขอวุฒิสอบครู แต่พอมาเจอเรื่องที่ตำแหน่งเปิดแต่เขาเลือกที่จะไม่ให้แม้โอกาสเราได้สอบ เราเลยเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจ และผิดหวังปนกัน รุ่นพี่คนอื่นก็บอกเราว่า เดี๋ยวตำแหน่งก็มาให้เราตั้งใจทำงาน แต่มันไร้ความหวังมากสำหรับเรา ถ้าเกิดอะไรขึ้น เวลาและแรงกายแรงใจที่เสียไป มันเอากลับไม่ได้แล้ว
เราเริ่มคิดที่จะไป WAH อีกครั้งหลังจากที่เคยคิดไว้เมื่อหลายปีก่อน แต่การที่จะกดโควต้าได้ก็ยากมาก เรายังไม่มีคะแนนภาษาด้วย แต่ถ้าจำเป็นต้องสอบหลังจากกดโควต้าได้ คะแนนเราก็น่าจะผ่านไปใช้ยื่นขอวีซ่าได้ แต่เราก็ต้องมาเตรียมหางาน เริ่มต้นใหม่ในวัยจะสามสิบ
เราพอมีเงินที่จะเรียนต่อปริญญาและไป WAH ได้ แต่ทั้งนี้เราก็อยากจะมีเงินพอไว้ใช้ฉุกเฉิน เพราะถ้าทำทั้งสองอย่างเงินเก็บเราอาจจะไม่เหลือเลย เราเลยจำเป็นต้องเลือกทางใดทางนึง
เรายังคงรักในการสอนและทำงานอยู่ที่ไทย เราก็แอบคิดว่าถ้าเราจบปริญญาโท ถึงไม่ได้ทำงานอยู่โรงเรียนที่เราสอนเราก็ไปบรรจุครู เป็นศึกษานิเทศก์ อาจารย์มหาวิทยาลัย ทำงานเกี่ยวกับด้านการศึกษา เพียงแต่เราก็ต้องเสียเวลาอีกสองปีเพื่อเรียนให้จบก่อน ถึงตอนนั้นเราก็สามสิบเอ็ดพอดี ในเดือนหน้ามหาลัยจะเปิดรับสมัครนักศึกษาปริญญาโท ภาคต้น รอบที่สอง เราก็คิดอยู่ว่าจะสมัครดีมั้ย
แต่เราก็อยากได้ประสบการณ์การทำงานและใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ หลายคนอาจจะไม่เชื่อ แต่เราไม่เคยไปต่างประเทศเลยตั้งแต่เกิดมา ไม่นับประเทศลาวที่เคยไปตั้งแต่สมัยเด็ก เราก็เลยคิดว่านี่คงเป็นโอกาสเพียงไม่กี่ครั้งที่เราจะมีโอกาสได้ไปเรียนรู้โลกกว้าง เดือนหน้าจะเริ่มมีให้กดโควต้าแล้ว เราก็เริ่มกลับมาสนใจอ่านข่าวอีกครั้ง
หรืออีกทางเลือกนึงที่จะให้โอกาสเราได้ทำทั้งสองอย่างคือ ถ้าเดือนหน้าเรากดโควต้า WAH ไม่ได้ เราก็จะสมัครเรียนปริญญาโทพร้อมกับทำงานที่โรงเรียน ก็เรียนก่อนปีนึง พอปีหน้าก็ค่อยลองกดโควต้าใหม่ ถ้ากดไม่ได้อีก เราเรียนจบปริญญาโทพอดี จะเป็นปีที่เราอายุย่างสามสิบเอ็ด ถ้ากดโควต้าได้ เราก็ลองไป WAH ก่อน ถ้ามีลู่ทางทำงานก็ดี ถ้าไม่ไหวก็ยังวุฒิปริญญาโทสมัครงานอยู่ไทย แต่ถ้าสุดท้ายเรากดโควต้าไม่ได้เลย สองปีที่เราพยายามก็ไม่เสียเปล่าเพราะระหว่างนั้นเราก็เรียนปริญญาโทตามที่ตั้งใจไว้ แต่หากเราเรียนไปได้ปีนึง แล้วโชคดีกดโควต้าได้ เราก็อาจจะดรอปก่อน ลองไปหาประสบการณ์อยู่ต่างประเทศแล้วค่อยกลับมาเรียนต่อก็น่าจะยังไม่สายไป
ถ้าเป็นทุกคนจะเลือกทางไหนคะ หรือหากใครมีประสบการณ์เคยต้องตัดสินใจอนาคตของตัวเองแบบนี้ สามารถแบ่งปันประสบการณ์ได้ค่ะ หรือหากใครไป WAH แล้วมีอะไรแนะนำ ข้อดีข้อเสีย สามารถบอกได้นะคะ เราจะได้มีข้อมูลในการชั่งน้ำหนักเพื่อการตัดสินใจของเรา ขอขอบคุณสำหรับความคิดเห็นล่วงหน้าค่ะ
ระหว่างทำงานอยู่ไทยกับไป WAH เลือกอะไรดี
จริงๆตอนแรกเราวางแผนไว้ก่อนที่เราจะเข้ามาทำงานที่นี่ว่าจะเรียนปริญญาบัณฑิต เพื่อสอบเอาวุฒิไปสอบบรรจุเป็นข้าราชการ ดังนั้นเราเลยต้องทำงานที่โรงเรียนเพื่อเป็นโรงเรียนฝึกสอน แต่พอทำงานไปซักพัก เราก็อยากสอนอยู่ที่นี่ต่อ เราเลนคิดว่าจะเรียนต่อปริญญาโท เลือกแบบขอวุฒิสอบครู แต่พอมาเจอเรื่องที่ตำแหน่งเปิดแต่เขาเลือกที่จะไม่ให้แม้โอกาสเราได้สอบ เราเลยเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจ และผิดหวังปนกัน รุ่นพี่คนอื่นก็บอกเราว่า เดี๋ยวตำแหน่งก็มาให้เราตั้งใจทำงาน แต่มันไร้ความหวังมากสำหรับเรา ถ้าเกิดอะไรขึ้น เวลาและแรงกายแรงใจที่เสียไป มันเอากลับไม่ได้แล้ว
เราเริ่มคิดที่จะไป WAH อีกครั้งหลังจากที่เคยคิดไว้เมื่อหลายปีก่อน แต่การที่จะกดโควต้าได้ก็ยากมาก เรายังไม่มีคะแนนภาษาด้วย แต่ถ้าจำเป็นต้องสอบหลังจากกดโควต้าได้ คะแนนเราก็น่าจะผ่านไปใช้ยื่นขอวีซ่าได้ แต่เราก็ต้องมาเตรียมหางาน เริ่มต้นใหม่ในวัยจะสามสิบ
เราพอมีเงินที่จะเรียนต่อปริญญาและไป WAH ได้ แต่ทั้งนี้เราก็อยากจะมีเงินพอไว้ใช้ฉุกเฉิน เพราะถ้าทำทั้งสองอย่างเงินเก็บเราอาจจะไม่เหลือเลย เราเลยจำเป็นต้องเลือกทางใดทางนึง
เรายังคงรักในการสอนและทำงานอยู่ที่ไทย เราก็แอบคิดว่าถ้าเราจบปริญญาโท ถึงไม่ได้ทำงานอยู่โรงเรียนที่เราสอนเราก็ไปบรรจุครู เป็นศึกษานิเทศก์ อาจารย์มหาวิทยาลัย ทำงานเกี่ยวกับด้านการศึกษา เพียงแต่เราก็ต้องเสียเวลาอีกสองปีเพื่อเรียนให้จบก่อน ถึงตอนนั้นเราก็สามสิบเอ็ดพอดี ในเดือนหน้ามหาลัยจะเปิดรับสมัครนักศึกษาปริญญาโท ภาคต้น รอบที่สอง เราก็คิดอยู่ว่าจะสมัครดีมั้ย
แต่เราก็อยากได้ประสบการณ์การทำงานและใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ หลายคนอาจจะไม่เชื่อ แต่เราไม่เคยไปต่างประเทศเลยตั้งแต่เกิดมา ไม่นับประเทศลาวที่เคยไปตั้งแต่สมัยเด็ก เราก็เลยคิดว่านี่คงเป็นโอกาสเพียงไม่กี่ครั้งที่เราจะมีโอกาสได้ไปเรียนรู้โลกกว้าง เดือนหน้าจะเริ่มมีให้กดโควต้าแล้ว เราก็เริ่มกลับมาสนใจอ่านข่าวอีกครั้ง
หรืออีกทางเลือกนึงที่จะให้โอกาสเราได้ทำทั้งสองอย่างคือ ถ้าเดือนหน้าเรากดโควต้า WAH ไม่ได้ เราก็จะสมัครเรียนปริญญาโทพร้อมกับทำงานที่โรงเรียน ก็เรียนก่อนปีนึง พอปีหน้าก็ค่อยลองกดโควต้าใหม่ ถ้ากดไม่ได้อีก เราเรียนจบปริญญาโทพอดี จะเป็นปีที่เราอายุย่างสามสิบเอ็ด ถ้ากดโควต้าได้ เราก็ลองไป WAH ก่อน ถ้ามีลู่ทางทำงานก็ดี ถ้าไม่ไหวก็ยังวุฒิปริญญาโทสมัครงานอยู่ไทย แต่ถ้าสุดท้ายเรากดโควต้าไม่ได้เลย สองปีที่เราพยายามก็ไม่เสียเปล่าเพราะระหว่างนั้นเราก็เรียนปริญญาโทตามที่ตั้งใจไว้ แต่หากเราเรียนไปได้ปีนึง แล้วโชคดีกดโควต้าได้ เราก็อาจจะดรอปก่อน ลองไปหาประสบการณ์อยู่ต่างประเทศแล้วค่อยกลับมาเรียนต่อก็น่าจะยังไม่สายไป
ถ้าเป็นทุกคนจะเลือกทางไหนคะ หรือหากใครมีประสบการณ์เคยต้องตัดสินใจอนาคตของตัวเองแบบนี้ สามารถแบ่งปันประสบการณ์ได้ค่ะ หรือหากใครไป WAH แล้วมีอะไรแนะนำ ข้อดีข้อเสีย สามารถบอกได้นะคะ เราจะได้มีข้อมูลในการชั่งน้ำหนักเพื่อการตัดสินใจของเรา ขอขอบคุณสำหรับความคิดเห็นล่วงหน้าค่ะ