หลายคนที่มีอายุและยังคงดูการ์ตูนหรืออนิเมะคงจะเจอปัญหาแบบว่า "โตแล้วยังอ่านการ์ตูนเหรอ"ประมาณนี้สินะครับ แน่นอนว่าผมเคยโดนมากลายทีแม้แต่ทุกวันนี้แต่ก็สวนกลับแบบที่เรียกว่าอีกฝ่ายแบบเถียงไม่ออกที่จำได้ก็มีสองสามครั้งเลยก็คือ

ตอนผมเช่าหนังสือการ์ตูนมานั่งอ่านแก้เครียด(เล่มละ3บาท)ก็มีรูมเมทมาพูดกับเรา
มัน"ปี1แล้วยังไม่เลิกอ่านการ์ตูนอีกเหรอ"
ผม"แล้วไงละ นิยายชั้นก็อ่านแล้วการ์ตูนก็เหมือนกันแค่เป็นภาพมากกว่าตัวหนังสือ"
มัน"มันของสำหรับเด็กไม่ใช่เหรอ"
ผม"งั้นลองอ่านDeath Noteไหมละ จะได้รู้ว่าเป็นของเด็กไหม"

วันต่อมา

ผม"นี่ไง ลองไปอ่านสิ"
10นาทีต่อมา มันวางหนังสือเลย
ผม"ไวจัง จะอ่านอีกเล่มไหมจะได้หามาให้"
มัน"ไม่ว่ะ อ่านได้ครึ่งเล่มก็ปวดหัวแล้ว การ์ตูนอะไรเนื้อเรื่องยากชิปหาย"
ผม"บอกแล้วว่รามันไม่ใช่สำหรับเด็ก"

ครั้งต่อมาคือเจอครูตอนทำงานบนดอย แต่นักเรียนเหมือนเคยวิจารณ์นะแต่มาตรการตอนนั้นคือ เอาAttack on Titan ตอนพวกพระเอกโดนไททันสังหารหมู่และบอกว่า "จะบอกอีกไหมว่ามันสำหรับเด็กเพราะเรื่องนี้ตายแล้วชุบชีวิตไม่ได้" เล่นเอาอึ้งเป็นแถบ

พอลงมาพื้นราบก็โดนเช่นกันเลยเล่าประวัติของกัซ ในBerserkซึ่งแน่นอนว่าพอได้ยินปุ๊บก็บอกว่า "แน่ใจนะว่าไม่ได้แต่งเอง"ช่วงนั้นNexfrix กำลังฉายเลยแนะให้ดูพร้อมเรื่องGoblin slayerหลังจากนั้นไม่มีใครกล้าบ่นว่าการ์ตูนสำหรับเด็กอีกเลย

ใครมีวิธีเด็ดๆก็เล่าสู่กันฟังได้ครับ

เพิ่มเติมครับ

ถ้าจากกระทู้ก่อนที่เคยบ่นเรื่องละคร แน่นอนว่าการพักผ่อนของคนไม่เหมือนกันแต่ผมไม่เคยวิจารณ์เรื่องละครต่อหน้ามาก่อนจนถึงจุดหนึ่งที่ตอนนั้นระเบิดอารมณ์เพราะอัดอั้นไม่ไหวเลยมาโพสเพราะดูละครที่ไม่ใช่แนวอิงประวัติศาสตร์แล้วเกิดอาการเดจาวูแรงๆ(แม่ผมที่เคยดูหนีมาดูซีรี่เกาหลีแทนละ) แต่การมาวิจารณ์ความชอบผมในตอนนั้นจะไม่ใช้วิธีตอกกลับแบบตรงๆแต่จะใช้วิธีแสดงว่าการ์ตูนที่บางเรื่องเอานิยายมาทำมันก็มีเรทผู้ชม ถ้าเงียบแค่ครั้งเดี่ยวพอว่าแต่โดนมาสามรอบทั้งบนดอยและที่ทำงานใหม่ ยกเว้นตอนปี1รูมเมทเพราะมันชอบถากถางเพราะมันเรียนวิศวะเลยคิดว่าตัวเองเหนือชาวบ้านเลยสวนในทันทีจนเรียกได้ว่าห้ามวิจารณ์ความชอบส่วนตัว