พูดตรงๆเลยแม่เราติดการพนันหนักมาก ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยเห็นเขาหยุดเล่นเลย เล่นจนเป็นหนี้ต้องหนีหัวซุกหัวซุน พอหนี้เบาลงก็กลับมาเล่นแล้วก็เป็นหนี้อีก นี่เป็นภาพที่เราเห็นตั้งแต่เล็กจนโต แต่ตอนนี้เราเรียนจบแล้วหาเงินได้เยอะพอจนที่ว่าขอให้แม่หยุดอยู่บ้านเฉยๆอยากจะไปเที่ยวอยากจะทำไรก็ทำ เรามีเงินให้ใช้ได้ทุกเดือนโดนที่ตัวเราเองก็ไม่ลำบากด้วยซ้ำอ่ะ แต่เขาก็หยุดตัวเองไม่ได้ก็ยังมองว่าการพนันมันทำให้เขาหาเงินได้เร็ว ไม่มองข้อเสียเลยว่าเสียอะไรให้มันไปบ้าง แน่ๆเลยคือ ความtoxic คนในวงการพนันบอกเลยยิ่งกว่ากุ๋ย คำพูดคำจาที่พ่นออกมาหยาบจนเราที่เป็นลูกแท้ๆยังรับไม่ได้
    พอมาวันนี้เรากับพี่ขอให้เขาหยุดด้วยเหตุผลที่ว่าอยากพัฒนาอยากเดินไปข้างหน้า ไม่อยากต้องมาจมปรักแต่ว่าต้องใช้หนี้ๆ เราพึ่งทำงานมาได้ 1 ปี แต่ต้องใช้หนี้ให้เขาไปแล้ว 4 แสน ตอนนี้เหลือของที่เขาเอาไปจำนอง ที่ต้องไถ่ออกมา (ซึ่งเคยไถ่ออกมาแล้วได้ไม่ถึงเดือนเขาก็เอาไปจำนองอีก  ) เพราะการพนันทั้งนั้นอ่ะ ด้วยเหตุผลที่พูดมาเขาก็หาว่าเราเห็นเงินสำคัญกว่าเขา บอกว่าเป็นเพราะเอาเอาเงินลูกมาทำให้ลูกลำบากทำให้ลูกด่าเขา ว่าเราให้ความสำคัญกับเงิน
   และแม่เขาก็ไม่เข้าใจเราเลยแค่ขอให้หยุดแล้วอยู่บ้านใช้ชีวิตบั่นปลายแบบเรียบง่ายๆ ซึ่งมันเป็นชีวิตที่ใครๆก็ใฝ่ฝันอ่ัะ แต่เขาไม่เข้าใจจริงบอกว่าจะออกไปทำงานหาเงินมาคืนลูกที่เอามาเล่นหมด ซึ่งถ้าจะหามาคืนจริงๆบอกเลยว่ามากกว่า 2 ล้าน ซึ่งมันไม่ใช่สิ่งที่เรากับพี่เราต้องการ ไม่มีลูกคนไหนภูมิใจที่พ่อกับแม่แก่ๆต้องออกไปหาเงินนอกบ้านหรอกนะ ตอนนี้หนี้ที่เหลือมันก็ไม่ได้เร่งรัดชีวิตอะไร ใช้ชีวิตค่อยเป็นค่อยไปได้สบาย เขาไม่มองเลยว่าเป็นเพราะการพนันที่ทำให้ครอบครัวเราแตกแยก นี่แค่ต้องการให้บ้านมันกลายเป็นบ้านจริงๆ ไม่ชอบทุกครั้งที่โทรคุยกันมักมีแต่เรื่องให้เครียด ไม่ชอบที่เวลาเห็นเบอร์เขาโทรมาแล้วปวดหัวขึ้นทันที โคตรอิจฉาบ้านอื่นเลยที่เขาโทรกลับไปบ้านหรือคนที่บ้านโทรมาคุยกันแล้วโคตรจะมีความสุข