อาหารจานด่วน
เมื่อวันอาทิตย์ ผมไปเข้าร่วมสัมนาของ#หมอกิม
ที่โรงแรมเวสเกตนนทบุรี
.
ตอนพักทานอาหารกลางวันจึงเดินออกมาหาร้านอาหาร
ที่จริงผมเคยมาดูสถานที่แล้วตั้งแต่วันเสาร์
และเล็งร้านซี่โครงหมูตุ๋นที่หน้าปากซอยโรงแรมไว้แล้ว
แต่เมื่อถึงวันอาทิตย์ ร้านปิดครับ
.
จึงเดินต่อไปอีกไกลเหมือนกันสัก 300 เมตร
ถึงร้านอาหารริมคลองเป็นร้านใหญ่
ผมเลือกโต๊ะริมที่ติดกับคลอง
"มีอาหารจานด่วนไหม"  ผมถาม
เด็กเสริฟ์ผุ้หญิง"ที่นี่ไม่มีอาหารจานด่วนค่ะ ทำช้าทุกจาน"
ผมสั่งข้าวผัดปูและน้ำโคล่า
ต่อจากนั้นก็รอ
.
คงเป็นเพราะความหิว จึงรู้สึกว่าเป็นการรอคอยที่นานมาก
ผิดปกติสำหรับร้านอาหารระดับนี้
ดังนั้นเมื่อเห็นแม่ค้าพายเรือขายขนมมา
ผมจึงอุดหนุนข้าวต้มมัด 1 ห่อ มาทานรองท้อง
แล้วก็รอต่อ
.
เกินครึ่งชั่วโมงแน่นอนครับ
ผมคิดว่า กลับดีกว่า เดี๋ยวจ่ายแค่ค่าน้ำโคล่า
แล้วหิ้วท้อง รอกินของว่างตอนเบรคบ่ายดีกว่า
.
ในที่สุดข้าวผัดก็มาแล้วครับ
สั่งข้าวผัดปู ได้ข้าวผัดกุ้ง และไม่มีช้อนมาให้
"ขอช้อนด้วยครับ" ผมบอกกับเด็กเสริฟ์ผู้ชาย
แล้วเริ่มทานโดยใช้แผ่นแตงกวาในจานข้าวผัดแทนช้อน
สักพักเด็กเสริฟ์ผู้ชายเอาช้อนกับซ่อมมาให้
ผมจึงใช้ทานข้าวผัดที่เหลือจนหมด
.
นิทานของผมจบแล้วครับ
ความสำเร็จของคุณก็เหมือนอาหาร
ไม่มีจานด่วน ทำช้าทุกจาน
คุณต้องอดทน รอคอย ทำสิ่งที่พาให้ตัวคุณเข้าใกล้ความสำเร็จ 
แล้วความสำเร็จจะมาถึงคุณครับ
.
ผมเรียกเด็กเสริฟ์มาจ่ายสตางค์
แล้วออกจากร้านอาหารนั้น
ผมมีภาระกิจรออยู่ครับ
เรียนสุดยอดนักขายสไตล์ดิจิตัลกับ #หมอกิม ต่อในช่วงบ่าย
.
จนกว่าจะพบกันใหม่
#ลุงเล็กเล่าเรื่อง #ลุงเล็กรู้จริงเรื่องเซรั่ม