สวัสดีค่ะ เราเลิกกับแฟนที่คบมาเกือบจะ 2 ปี เพราะเขารู้ว่าเรามีลูกติดค่ะ ก่อนหน้าที่จะคบกันเราไม่ได้บอกเขาว่าเราเคยแต่งงานมาก่อนแล้วมีลูกแล้ว
เราเลิกกับอดีตแฟนเพราะว่าตอนนั้นเรายังเด็กมีปัญหามากมาย ไม่เข้าใจกัน และมีวุฒิภาวะไม่เพียงพอที่จะใช้ชีวิตร่วมกันได้ ทำให้เลิกรากันไปในตอนที่ลูกอายุเพียง 6 เดือน ตอนที่เราคลอดลูกตอนนั้นเราอยู่ในช่วงมหาลัยค่ะ เราเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยหาเงินเลี้ยงลูก แม่ก็ดูแลให้ช่วงที่เราไปเรียนแล้วก็ไปทำงาน พอเรากลับมาบ้านเราก็ดูแลลูกเองค่ะ อาบน้ำ ป้อนข้าว ส่งเข้านอน หลังจากเรียนจบมหาลัยเราก็ได้มีโอกาสไปเรียนภาษาญี่ปุ่นต่อที่ประเทศญี่ปุ่นค่ะ เราเลือกไปเพราะว่าเพื่ออนาคตตัวเองกับลูก เพื่อจะได้มีอาคตที่ดีขึ้น เราเลิกกับพ่อของลูกได้ 6 ปี ในระหว่างนั้นเราก็ไม่คุยไม่คบกับใครเลยค่ะ เพราะไม่มีใครที่รักเราจริง คนที่เข้ามามีแต่หวังเรื่องอย่างว่าทั้งนั้น จนได้มาเจอกับแฟนปัจจุบันค่ะเขาต่างจากคนอื่น เข้ากับเราได้ เป็นทั้งเพื่อนเป็นทั้งแฟนให้กับเร ทำให้เรารู้สึกดีกับเขาและหลงรักเขา เราเจอแฟนปัจจุบันที่ญี่ปุ่นค่ะ เขาเป็นชาวพม่า เรียนที่โรงเรียนเดียวกัน พอคบกับมาได้ประมาณ 3 เดือน เราจับได้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว คบกันก่อนที่จะมาคบกับเรา 1 เดือน พอเรารู้เราก็ขอเลิกกับเขา แต่เขาไม่ยอมเลิก เราเลยบอกว่าถ้าไม่อยากเลิกกับเรากฺก็ไปเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เขาก็ยอมเลิกให้ แล้วมาคบกับเราต่อ ช่วงที่คบกันก็มีทะเลาะกันบ้าง เขาเป็นคนชอบโกหก จับไม่ได้ไล่ไม่ทันก็ไม่ยอมรับ แต่เราก็ให้อภัยตลอดเพราะคำว่ารัก คบกันมาได้เกือบปีเขาก็ย้ายไปเรียนต่ออีกจังหวัดหนึ่ง จึงต้องแยกกัน ระหว่างนั้นเราก็ติดต่อกันตลอด แต่เขาไม่ค่อยทักหาไม่ค่อยโทรหา กลับจากทำงานพาร์ทไทม์ก็บอกว่าเหนื่อยมาทั้งวันขอนอนนะเราก็เข้าใจไม่งี่เง่า เพราะคิดว่าเขาคงเหนื่อยจริงๆ หลังจากที่คบกันมาได้ 1 ปีเขาก็นอกใจเรากลับไปหาแฟนเก่าเขา แฟนเก่าเขกฺาก็เป็นคนพม่าเหมือนกัน แฟนเก่าเขาย้ายมาญี่ปุ่นแล้วเขาแอบก็ไปหากัน แอบไปคุยกัน แอบไปมีอะไรกันช่วงที่เราห่างๆกันกับเขา พอเราจับได้เราเลยขอเลิก เราเสียใจมากทั้งๆที่เราทุ่มเทกับรักครั้งนี้มาก เราไม่คิดมาก่อนว่าต้องมาเจออะไรแบบนี้ เราเคยผิดพลาดมาแล้ว เราเลยอยากทำรักครั้งนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ ยอมให้อภัยทุกอย่าง ช่วยเหลือทุกอย่าง ให้ยืมแม้กระทั่งเงิน หลังจากที่เลิกกันไปได้เกือบเดือนเขาก็ติดต่อเรามา ว่าลืมเราไม่ได้ มาขอโอกาสเรา เขาบอกเขาไม่ได้รักแฟนเก่าเขาแล้ว เราเลยถามว่าถ้าไม่ได้รักแล้วจะกลับไปทำเรื่องแบบนั้นทำไม เขาบอกว่าเขาไม่รู้ใจตัวเองว่ารักใครกันแน่ ระหว่างเรากับแฟนเก่า แล้วเราเลยถามว่าระหว่างที่คบกับเราไม่ได้รักเราเลยหรอ เขาบอกเขาไม่รู้ความรู้สึกตัวเอง คิดจะกลับไปหาแฟนเก่าแต่ก็รู่ว่าตัวเองไม่ได้รักแฟนเก่าแล้ว เขารู้ใจตัวเองตอนที่เลิกกับเราว่ารักเรา อยากกลับมาหาเรา เราก็ให้อภัยเขาเพราะรักเขามาก คิดว่าเขาจะปรับตัวเองได้ เราเคยคิดว่าถ้าแฟนนอกใจคงให้อภัยไม่ได้ เรารับเรื่องแบบนี้ไม่ได้จริงๆ แต่พอมาเจอกับตัวเองจริงๆกลับเลิกไม่ได้เพราะรักมาก พอเรากลับมาคบกันอีกครั้ง เขาก็ทำตัวดีขึ้นค่ะ ใส่ใจเรามากขึ้น ความสัมพันธ์ก็เหมือนจะดีขึ้น พูดถึงอนาคตด้วยกัน เขาพาเราไปเจอแม่เขา เขาอยากพาแม่มาเที่ยวไทย แม่เขาชอบประเทศไทยมาก ค่าใช้จ่ายส่วนหนึ่งเราก็ออกช่วย ค่าตั๋วเครื่องบินของเขาเราก็ช่วยออกให้ก่อน เพราะเขาไม่มีเงิน ซึ่งเราก็โอเค ถึงเขาจะไม่ได้รวยเราก็โอเค เราเข้าใจว่าอยู่ต่างประเทศมันต้องใช้เงินเยอะ เขาเดือดร้อนเรื่องเงินเราก็ช่วยตลอด เราก็พาแม่เขาไปเที่ยวไทย เที่ยวไทยพักไหนดีเนาเป๋นคนจัดกสนให้ทั้งหมด หลังจากกลับจากเที่ยวที่ไทยแมา้ขาก็กลับพม่าเขาก็กลับญี่ปุ่น เราก็กลับไปพักผ่อนที่บ้านเกิดเราสักเดือนแล้วค่อยกลับไปญี่ปุ่น พอเขากลับไปถึงญี่ปุ่นเขาก็ไปรู้มาว่าเรามีลูก เขาเลยถามเราว่าจริงไหม เราเลยบอกว่าจริง เขาช็อคมากค่ะ เขาบอกในชีวิตนี้ไม่เคยคิดว่าจะมาเจอเรื่องแบบนี้กับตัวเอง เขาบอกเขารับไม่ได้ ไม่ใช่แค่เขาครอบครัวเขาคงรับไม่ได้เหมือนกัน ถ้าเขารู้แต่แรกเขาคงไม่คบกับเรา เราก็เสียใจที่ไม่ได้บอกเขาแต่ทีแรก ซึ่งเรื่องนี้เราผิด
จริงๆที่ไม่ได้บอกเขาแต่แรก เราไม่กล้าบอก เรากลับเสียเขาไป ซึ่งเป็นความคิดที่เห็นแก่ตัว และเป็นการตัดสินใจที่ผิดมาก เราน่าจะบอกเขาแต่แรก และตอนนี้เขสก็เลือกที่จะเลิกกับเรา เขารับเรื่องนี้ไม่ได่จริงๆ เขาบอกเขายังเด็ก(เราอายุเท่ากันค่ะ 26 ปี)เขามีสิ่งที่เขาอยากทำเยอะเขายังไม่พร้อมจะเป็นพ่อใคร แต่เราก็บอกเขานะคะว่าถ้าเป็นเรื่องเงินไม่ต้องห่วงเราซัพพอร์ตลูกเราได้ เราหาเงินเองได้ไม่ต้องพึ่งเงินของเขา แต่เขาก็บอกเขาไม่โอเค เราก็เข้าใจค่ะ คนเรามีสิทธิ์เลือกในสิ่งที่ตัวเองต้องการ เราผูกพันธ์กับเขามาก เราไม่อยากเลิกแต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ ได่แค่ยอมรับความจริง และเรื่องนี้เราก็เป็นคนผิดที่ไมาได้บอกเขาแต่ทีแรก เราเสียใจเขาก็เสียใจเหมือนกัน ต่างคนต่างเสียใจ ที่เรามาเล่าเรื่องเราเพื่อไว้เตือนใจตัวเองและเป็นอุทาหรณ์ให้กับทุกคน ว่าเราไม่ควรที่จะปิดบัง ควรคุยเปิดใจกันตั้งแต่แรกก่อนตกลงปลงใจกัน ถ้าโอเคก็ไปต่อ ไม่โอเคก็แค่แยกทางกันไป เราเสียใจมากอยากขอโทษ้ขาเป็นพันๆครั้ง แต่มันคงไใ่ช่วบให่อะไรดีขึ้น ต่างคนต่างเสียใจกันทั้งคู่ เขาบอกเขาจริงจังกับเรามาก พาไปเจอแม่ พูดกับแม่ไปจนถึงเรื่องแต่งงาน ซึ่งเราก็คิดจะแต่งงานกับเขาจริงๆ แต่พอเขารู้ความจริงแล้วไม่ไปต่อกับเรา ทุกอย่างที่วาดฝันไว้ก็พังทลาย กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ อาจจะยาวหน่อย และอาจจะเรียบเรื่องราวไม่ดีเท่าไหร่ ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ
เลิกกับแฟน เพราะแฟนรู้ว่าเรามีลูกติด
เราเลิกกับอดีตแฟนเพราะว่าตอนนั้นเรายังเด็กมีปัญหามากมาย ไม่เข้าใจกัน และมีวุฒิภาวะไม่เพียงพอที่จะใช้ชีวิตร่วมกันได้ ทำให้เลิกรากันไปในตอนที่ลูกอายุเพียง 6 เดือน ตอนที่เราคลอดลูกตอนนั้นเราอยู่ในช่วงมหาลัยค่ะ เราเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยหาเงินเลี้ยงลูก แม่ก็ดูแลให้ช่วงที่เราไปเรียนแล้วก็ไปทำงาน พอเรากลับมาบ้านเราก็ดูแลลูกเองค่ะ อาบน้ำ ป้อนข้าว ส่งเข้านอน หลังจากเรียนจบมหาลัยเราก็ได้มีโอกาสไปเรียนภาษาญี่ปุ่นต่อที่ประเทศญี่ปุ่นค่ะ เราเลือกไปเพราะว่าเพื่ออนาคตตัวเองกับลูก เพื่อจะได้มีอาคตที่ดีขึ้น เราเลิกกับพ่อของลูกได้ 6 ปี ในระหว่างนั้นเราก็ไม่คุยไม่คบกับใครเลยค่ะ เพราะไม่มีใครที่รักเราจริง คนที่เข้ามามีแต่หวังเรื่องอย่างว่าทั้งนั้น จนได้มาเจอกับแฟนปัจจุบันค่ะเขาต่างจากคนอื่น เข้ากับเราได้ เป็นทั้งเพื่อนเป็นทั้งแฟนให้กับเร ทำให้เรารู้สึกดีกับเขาและหลงรักเขา เราเจอแฟนปัจจุบันที่ญี่ปุ่นค่ะ เขาเป็นชาวพม่า เรียนที่โรงเรียนเดียวกัน พอคบกับมาได้ประมาณ 3 เดือน เราจับได้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว คบกันก่อนที่จะมาคบกับเรา 1 เดือน พอเรารู้เราก็ขอเลิกกับเขา แต่เขาไม่ยอมเลิก เราเลยบอกว่าถ้าไม่อยากเลิกกับเรากฺก็ไปเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เขาก็ยอมเลิกให้ แล้วมาคบกับเราต่อ ช่วงที่คบกันก็มีทะเลาะกันบ้าง เขาเป็นคนชอบโกหก จับไม่ได้ไล่ไม่ทันก็ไม่ยอมรับ แต่เราก็ให้อภัยตลอดเพราะคำว่ารัก คบกันมาได้เกือบปีเขาก็ย้ายไปเรียนต่ออีกจังหวัดหนึ่ง จึงต้องแยกกัน ระหว่างนั้นเราก็ติดต่อกันตลอด แต่เขาไม่ค่อยทักหาไม่ค่อยโทรหา กลับจากทำงานพาร์ทไทม์ก็บอกว่าเหนื่อยมาทั้งวันขอนอนนะเราก็เข้าใจไม่งี่เง่า เพราะคิดว่าเขาคงเหนื่อยจริงๆ หลังจากที่คบกันมาได้ 1 ปีเขาก็นอกใจเรากลับไปหาแฟนเก่าเขา แฟนเก่าเขกฺาก็เป็นคนพม่าเหมือนกัน แฟนเก่าเขาย้ายมาญี่ปุ่นแล้วเขาแอบก็ไปหากัน แอบไปคุยกัน แอบไปมีอะไรกันช่วงที่เราห่างๆกันกับเขา พอเราจับได้เราเลยขอเลิก เราเสียใจมากทั้งๆที่เราทุ่มเทกับรักครั้งนี้มาก เราไม่คิดมาก่อนว่าต้องมาเจออะไรแบบนี้ เราเคยผิดพลาดมาแล้ว เราเลยอยากทำรักครั้งนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ ยอมให้อภัยทุกอย่าง ช่วยเหลือทุกอย่าง ให้ยืมแม้กระทั่งเงิน หลังจากที่เลิกกันไปได้เกือบเดือนเขาก็ติดต่อเรามา ว่าลืมเราไม่ได้ มาขอโอกาสเรา เขาบอกเขาไม่ได้รักแฟนเก่าเขาแล้ว เราเลยถามว่าถ้าไม่ได้รักแล้วจะกลับไปทำเรื่องแบบนั้นทำไม เขาบอกว่าเขาไม่รู้ใจตัวเองว่ารักใครกันแน่ ระหว่างเรากับแฟนเก่า แล้วเราเลยถามว่าระหว่างที่คบกับเราไม่ได้รักเราเลยหรอ เขาบอกเขาไม่รู้ความรู้สึกตัวเอง คิดจะกลับไปหาแฟนเก่าแต่ก็รู่ว่าตัวเองไม่ได้รักแฟนเก่าแล้ว เขารู้ใจตัวเองตอนที่เลิกกับเราว่ารักเรา อยากกลับมาหาเรา เราก็ให้อภัยเขาเพราะรักเขามาก คิดว่าเขาจะปรับตัวเองได้ เราเคยคิดว่าถ้าแฟนนอกใจคงให้อภัยไม่ได้ เรารับเรื่องแบบนี้ไม่ได้จริงๆ แต่พอมาเจอกับตัวเองจริงๆกลับเลิกไม่ได้เพราะรักมาก พอเรากลับมาคบกันอีกครั้ง เขาก็ทำตัวดีขึ้นค่ะ ใส่ใจเรามากขึ้น ความสัมพันธ์ก็เหมือนจะดีขึ้น พูดถึงอนาคตด้วยกัน เขาพาเราไปเจอแม่เขา เขาอยากพาแม่มาเที่ยวไทย แม่เขาชอบประเทศไทยมาก ค่าใช้จ่ายส่วนหนึ่งเราก็ออกช่วย ค่าตั๋วเครื่องบินของเขาเราก็ช่วยออกให้ก่อน เพราะเขาไม่มีเงิน ซึ่งเราก็โอเค ถึงเขาจะไม่ได้รวยเราก็โอเค เราเข้าใจว่าอยู่ต่างประเทศมันต้องใช้เงินเยอะ เขาเดือดร้อนเรื่องเงินเราก็ช่วยตลอด เราก็พาแม่เขาไปเที่ยวไทย เที่ยวไทยพักไหนดีเนาเป๋นคนจัดกสนให้ทั้งหมด หลังจากกลับจากเที่ยวที่ไทยแมา้ขาก็กลับพม่าเขาก็กลับญี่ปุ่น เราก็กลับไปพักผ่อนที่บ้านเกิดเราสักเดือนแล้วค่อยกลับไปญี่ปุ่น พอเขากลับไปถึงญี่ปุ่นเขาก็ไปรู้มาว่าเรามีลูก เขาเลยถามเราว่าจริงไหม เราเลยบอกว่าจริง เขาช็อคมากค่ะ เขาบอกในชีวิตนี้ไม่เคยคิดว่าจะมาเจอเรื่องแบบนี้กับตัวเอง เขาบอกเขารับไม่ได้ ไม่ใช่แค่เขาครอบครัวเขาคงรับไม่ได้เหมือนกัน ถ้าเขารู้แต่แรกเขาคงไม่คบกับเรา เราก็เสียใจที่ไม่ได้บอกเขาแต่ทีแรก ซึ่งเรื่องนี้เราผิด
จริงๆที่ไม่ได้บอกเขาแต่แรก เราไม่กล้าบอก เรากลับเสียเขาไป ซึ่งเป็นความคิดที่เห็นแก่ตัว และเป็นการตัดสินใจที่ผิดมาก เราน่าจะบอกเขาแต่แรก และตอนนี้เขสก็เลือกที่จะเลิกกับเรา เขารับเรื่องนี้ไม่ได่จริงๆ เขาบอกเขายังเด็ก(เราอายุเท่ากันค่ะ 26 ปี)เขามีสิ่งที่เขาอยากทำเยอะเขายังไม่พร้อมจะเป็นพ่อใคร แต่เราก็บอกเขานะคะว่าถ้าเป็นเรื่องเงินไม่ต้องห่วงเราซัพพอร์ตลูกเราได้ เราหาเงินเองได้ไม่ต้องพึ่งเงินของเขา แต่เขาก็บอกเขาไม่โอเค เราก็เข้าใจค่ะ คนเรามีสิทธิ์เลือกในสิ่งที่ตัวเองต้องการ เราผูกพันธ์กับเขามาก เราไม่อยากเลิกแต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ ได่แค่ยอมรับความจริง และเรื่องนี้เราก็เป็นคนผิดที่ไมาได้บอกเขาแต่ทีแรก เราเสียใจเขาก็เสียใจเหมือนกัน ต่างคนต่างเสียใจ ที่เรามาเล่าเรื่องเราเพื่อไว้เตือนใจตัวเองและเป็นอุทาหรณ์ให้กับทุกคน ว่าเราไม่ควรที่จะปิดบัง ควรคุยเปิดใจกันตั้งแต่แรกก่อนตกลงปลงใจกัน ถ้าโอเคก็ไปต่อ ไม่โอเคก็แค่แยกทางกันไป เราเสียใจมากอยากขอโทษ้ขาเป็นพันๆครั้ง แต่มันคงไใ่ช่วบให่อะไรดีขึ้น ต่างคนต่างเสียใจกันทั้งคู่ เขาบอกเขาจริงจังกับเรามาก พาไปเจอแม่ พูดกับแม่ไปจนถึงเรื่องแต่งงาน ซึ่งเราก็คิดจะแต่งงานกับเขาจริงๆ แต่พอเขารู้ความจริงแล้วไม่ไปต่อกับเรา ทุกอย่างที่วาดฝันไว้ก็พังทลาย กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ อาจจะยาวหน่อย และอาจจะเรียบเรื่องราวไม่ดีเท่าไหร่ ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ