เราเป็นคนที่อยู่คนเดียวเยอะและพึ่งพาตัวเองไปซะส่วนใหญ่แต่พอเวลามีคนมาขอความช่วยเหลือจากเราเราก็ช่วยแต่มันจะเริ่มเยอะขึ้นเพราะพอเราใจดีก็เหมือนเค้าจะไม่เกรงใจเราแต่ก็คิดนะคะว่าทำไมเค้าไม่พึ่งพาตัวเองบ้างและเราจะรำคาญเวลามีคนมาพึ่งพาเราเยอะเกินไปหรือเวลาที่มีคนมาขอให้ทำอะไรให้เค้าแล้วเราทำไม่สำเร็จจะรู้สึกผิด เราก็เลยฝึกปฏิเสธค่ะแต่พอปฏิเสธออกไปเราจะรู้สึกผิดอะค่ะและเหมือนกลายเป็นเราเองที่ผิดทั้งที่เค้ามาขอความช่วยเหลือจากเรา เราควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ