ถามหน่อย ถ้าAที่เป็นเด็กประถมเจอพ่อแม่ที่เคยอบอุ่นทะเลาะมีปากเสียงกันรุนแรงต่อหน้าลูก และเลิกกัน Aอยู่กับตายาย แม่ก็ไปหาคนใหม่คบๆเลิกๆ พอAอายุได้13-14พ่อกลับมาและทำดีด้วยพอได้นานก็ลวนลวมA แต่Aก็เอาตัวรอดได้วุดวิดและได้บอกน้าให้ลูกน้าก็พูดให้พี่สาวของพ่อAฟัง พี่สาวพ่อAก็ถามพ่อA พ่อAก็โทรมาหาAก็พยายามปฎิเสทว่าไม่ได้พูดและAก็ไม่บอกปัญหาตัวเองให้ครอบครัวอีกเลย  พอไม่กี่ปีพ่อAก็ตาย พอเรียนจบอายุ17และจะต่อมหาลัยAไม่รู้จะเรียนอะไรแม่ให้Aเรียนหมอแต่Aไม่อยากเรียนเพราะมันกดดันและเครียด เลยทะเลาะกันสุดท้ายได้เรียน Aมีเพื่อนสนิทมาก2-3คนแต่ไม่ได้เรียนหมอด้วยกัน เวลาเรียนAมีเพื่อนน้อยและวิตกกังวนจะชอบไปบ้านเพื่อนเพื่อกินข้าวพูดคุยด้วยเป็นบางครั้ง แม่Aจะกับบ้านปีละครั้งแต่เวลามาไม่ได้สนิทหรือคุยกันมากเท่าไหร่ พอไปลงฝึกที่โรงบาลก็เครียดเวลาAโทรหาแม่เวลาเครียดแม่Aก็ไม่ค่อยรับสายเลยไม่โทรอีกเลย พอรู้ว่าแม่แต่งงานก็งุดงิดพอแม่มีลูกก็ยิ่งงุดงิดไม่พูดด้วยมากเท่าไหร่ แม่มีลูกใหม่กับสามีใหม่ Aไม่สนิทกับน้องหรือพ่อใหม่แทบไม่คุยด้วยช้ำ ปจุบัน Aอายุกำลังเข้า20เป็นคนเงียบ หงุดงิดกับครอบครัวง่ายชอบวิตกกังวนรอบข้างและมีอาการย้ำคิด เรียนไม่ได้ ยังแต่งตัวไม่เป็น ไม่ชอบปาตี้หรือคนเยอะ Aบอกว่าบางครั้งก็มี อารมณ์ข้างในเหมือน ตัวละครต้องการทุบกระเพื่ออกไป หรือ ไม่ก็ตัวร้ายโมโหแล้งพังข้าวของ ชอบหยุมหัวตัวเองเวลาหงุดงิด คุณคิดว่าAจะมีปัญกาทางจิตไหม ถ้าปล่อยละเลยมันไปจะดีขึ้นไหม