เราอยู่ในช่วงสอบเลื่อนระดับชั้นของเด็ก ม.6 ค่ะ เรารู้ว่าตัวเองพอจะมีคนเป็นห่วงและรักเราเยอะมาก แต่ในหัวมันก็ไม่หยุดคิดเรื่องพวกนั้น ทั้งยังเอาไปฝันอีกนับไม่ถ้วน

มีเนื้อหาทำร้ายตัวเอง
อธิบายเกี่ยวกับความคิดเรื่องพวกนั้น v
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราชอบจินตนาการว่าแทงตัวเองค่ะ อีกทั้งช่วงนี้ชอบไปหาดูคลิปที่คนแทงตัวเองกันจริง ๆ จนรู้สึกว่าเราไม่สนแล้วว่าใครจะคิดยังไง จะตายไม่ตาย จะเจ็บไม่เจ็บก็ช่างหัวมัน แค่ไม่อยากอยู่แบบนี้แล้ว ไม่อยากคิดอะไรแล้ว

ประเด็นคือมีคนมากมายห่วงเรานี่แหละค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดีระหว่างทำจามความคิดในหัวเพื่อความสบายใจส่วนตัว หรือทรมานในการมีชีวิตเพื่อความสบายใจของคนอื่น ค่อนข้างมั่นใจเลยว่าถ้าอยู่คนเดียวคงทำตามที่คิดแน่ ๆ ขอความเห็นจากคนอื่นหน่อยค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ🙏

ปล. ความคิดพวกนี้มีมานานนับปีแล้วค่ะ เรามั่นใจว่ามันเป็นความรู้สึกที่แท้จริงของเราไม่ใช่ตัวโรคหรืออะไร เพียงแต่มันมาเด่นชัดเพราะมีเรื่องให้เครียด เรามั่นใจว่าต่อให้ครั้งนี้ผ่านไปได้ ครั้งหน้ามันก็จะกลับมาวนซ้ำใหม่อยู่ดีค่ะ