แค้นแทนเพื่อนค่ะอยากช่วยแต่หาทางออกไม่เจอ เพื่อนเราเป็นผช.สมมุติชื่อเมฆ เป็นคนซื่อไม่เคยมีแฟนมาก่อน เรียนเก่ง นางรักครอบครัวมาก ชีวิตเดินอยู่ในกรอบจนเพื่อนขอให้ไปเปิดหูเปิดตา นางเป็นคนดีเพื่อนๆรักนางมาก แต่นางไม่มีเพื่อนสนิทให้คำปรึกษาเลยเพราะนางรับบทพระเอกละครน้ำเน่า ฝืนยิ้มโอเคตลอดเวลา และวันนึงนางก็ไปเจอกับผญ.คนนึงสมมุติชื่ออ้อย อายุ 20 เท่ากัน หน้าตาสวย อ้อยมีแฟนที่คบกันมาหลายปี อยู่ในช่วงกำลังจะเลิกกัน อยู่ๆอ้อยก็มาจับเมฆ เริ่มจากการชื่นชมเมฆต่างๆนานา จนเมฆเข้าไปเป็นมือที่สามแบบเต็มใจไปอยู่ด้วยกันในห้องที่แฟนเก่าอ้อยเคยอยู่มาก่อน ระหว่างนั้นอ้อยก็ยังเพ้อถึงแฟนเก่าตลอด จนเลิกกันจริงๆ เมฆคิดว่าจะได้เป็นตัวจริงแต่ไม่เลย อ้อยดันไปเจอรุ่นพี่อีกคน ชอบกันตั้งแต่แรกเห็น พี่คนนี้มีแฟนอยู่แล้ว เขาก็คุยๆกัน เมฆเศร้ามากแต่ยังไม่ถอดใจ พาอ้อยไปบ้าน ช่วยเหลือทุกอย่างจนอ้อยเป็นผู้เป็นคนเอาการเอางานบ้าง แต่กลายเป็นว่าเมฆเป็นคนใช้ดีๆนี่เอง แต่เมฆก็ยอมทน สุดท้ายรุ่นพี่ก็เลิกกับแฟนมาคบกับอ้อย แต่อยู่ห่างกันหลายจังหวัด และไม่รู้กล่มกันยังไงเมฆยังอยู่กับอ้อย นอนเตียงเดียวกัน แต่อ้อยจะวิดิโอคอลหารุ่นพี่ตลอด นานเป็นปี จนเมฆชินชาไม่รู้ถูกผิดเป็นขี้ข้าตลอดไปไม่เห็นคุณค่าตัวเองแล้ว และพอความใคร่มันครอบงำ ตัวอ้อยขี้เกียจไปหารุ่นพี่ที่อยู่ตจว.เลยเริ่มไล่เมฆออกจากห้อง ส่วนเมฆมันก็พยายามหาห้องแต่ด้วยความรักรึอะไรบางอย่างจึงยังปล่อยตัวเองให้อยู่ในห้องอ้อยไปวันๆ ยอมหมดแม้กระทั่งทำงานร่วมกันแต่ตัวเองทำมากกว่า...
ในส่วนของเพื่อนที่เสือ*กันแบบเงียบๆ พยายามเอาตัวเองเข้าไปรับฟังเผื่อเมฆอยากระบายแต่ก็ไม่เป็นผล เมฆบอกโอเคทุกอย่างทั้งทีเราก็รู้ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน ก็เลยได้แต่ปรึกษากันเงียบๆ เพราะเมฆปกป้องอ้อยมาก ยังเป็นห่วงอ้อยและไม่อยากให้ใครว่าร้ายอ้อยเลย ถ้าไม่ติดที่เมฆเป็นคนซื่อมากก็คงจะปล่อยให้เติบโตเองแล้ว เสียดายผช.ดีๆที่เจอรักเเย่ๆแต่ยังโดนชักจูงไปเรื่ิอยๆ ไม่อยากให้เสียสุขภาพจิตไปมากกว่านี้ แต่คุยด้วยมันก็ไม่ยอมคุย แกล้งทำปกติจนสมควรโดนด่าแต่ด่าไม่ลงเพราะมันพูดเพราะมาก

แนะนำหน่อยค่ะจัดการเพื่อนเรารึผญ.ยังไงดี
คนนึงซื่อคนนึงเจนโลกมารยาร้อยแปด ปวดหัว