เพิ่งจะมีเวลาว่างมารีวิว สเตจวันเสาร์ที่ผ่านมา (ว่างไปดูวันเดียว) โดยเสตจวันนี้ส่วนหนึ่งเป็นสเตจพ่วงของรอบกาล่า และรอบ The Street ที่มีการขายบ็อกเซ็ต ใช้ชื่อว่าสเตจวันวาเลนไทน์ โดยคนที่ซื้อบ็อกเซ็ตแบบ 9500 บาทจะได้นั่งโซนแถวหน้า คนซื้อบ็อกเซ็ตแบบ 6500 บาทจะได้นั่งโซนถัดไป และคนซื้อราคาปกติ 480 บาท จะได้นั่งหลัง ๆ
สเตจนี้ไม่มีเลดี้โซน โดยจะเอาเก้าอี้แถวหน้า ๆ 4 แถวออกไป ทุกคนนั่งตามราคาของเก้าอี้แบบโรงภาพยนต์ ทำให้ห่างจากเวทีมาพอสมควร ก็ดูเซพสำหรับเมมเบอร์นะ แต่ก็ดูเหงา ๆ ขาดความคึกคัก ถ้าไม่นับว่าในฮอลล์ที่ว่างเยอะมาก บางรอบว่างเป็น 100 ที่ ตอนแรกนึกว่าจะใช้พื้นที่ว่างทำกิจกรรม แต่ก็ไม่เห็นใช้ทำอะไร ข้อดีข้อเดียวของการจัดที่นั่งแบบนี้ คือ ทำให้คนดูกลุ่ม LGBTQ แซวเมมเบอร์ไม่ได้ง่าย ๆ สงบเสงี่ยมกันไปเยอะ คนดูที่เป็นผู้หญิงไปนั่งอินโทรเวิร์ดอยู่บนดอยเพียบ (แต่ตามทวิตก็ไม่เห็นมีใครบ่น)
องค์รวม สเตจการแสดงวันเสาร์ก็ปกติ Perpormance ค่อนข้างอยู่ตัวกันแล้ว เรื่องเต้นยังไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องร้องพัฒนากันขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพียงแต่รอบเช้าเครื่องเสียงไม่ค่อยดี เสียเบสบวมมาก จุดเด่นอีกอย่างเป็นเรื่องของการ MC สนุก ตลกมาก เพราะมีท็อปปิกของเรื่องวาเลนไทน์เข้ามา รอบบ่ายใช้โจทย์รักที่สมหวัง ส่วนรอบเย็นโจทย์คือรักที่ผิดหวัง มุกตลกอีกเรื่องที่ใช้บ่อยคือเรื่อง Generation ระหว่างวัย จะติดบ้างคือ MC หลัก แย่งพูดกันมากเกินไป การแจกไมค์ยังไม่ดี บางทีคุยกันแต่อีฟ พีค ฮูพ คนอื่นจะแทรกพูดขึ้นมาก็ยาก อย่างวาว่า สังเกตุว่าพยายามจะพูด แต่เข้าแทรกไม่ได้เลย
ขอพูดเรื่องเพลงบ้าง เอาเฉพาะที่น่าสนใจ
เพลงบัวลอยไข่หวาน มีพิเศษคือ ตอนจบแทนที่จะโปรย กริตเตอร์ กลับโชว์ดอกกุหลาบแทน ไม่รู้ว่าตอนเต้นเอาไปซ่อนที่ไหน
ยูนิตเสียงขอบใบไม้อยู่ตัวแล้ว ร้องเพราะทั้งสาวน้อย และแนล
ยูนิต ฉันต้องนอนร้องให้ ประทับใจมาก แจนรี่เปิดตัวด้วยการหันหลัง ชุดสวยมาก ร้องเพราะขึ้นเรื่อย ๆ อินเนอร์ดี น่าจะร้องเพราะไม่แพ้ใครในวงตอนนี้แล้ว
เพลง Wisper Roar คือ Perpomance ดีเยี่ยม ดนตรีหนักแน่นเร้าอารมณ์ที่สุดแล้วในสเตจ
เพลงพิเศษรอบอังกอร์ ช่วงบ่าย คือ เพลงยูนิตน่ายักษ์ ร้องกัน 12 คน และเดินไปหาคนดูด้วย แต่ที่น่าประทับใจคือ ช่วงแร๊ปโดย เก่ง ธชย ได้แจนรี่มาร้องแร็ป ร้องแร็ปเก่งมาก คนเฮกันทั้งฮอลล์ เพื่อน ๆ ก็แปลกใจ จนต้องขอให้ร้องอีกรอบ อีกคนที่ร้องได้คือ เอมมี่ อย่างที่หลายคนรู้ คือเอมมี่จะร้องเพลง 48 เป็นเวอร์ชั่นเพื่อชีวิตสำเนียงคาราบาวได้ คือ มันน่าสนใจมากสำหรับเด็กสองคนนี้ มีคนพูดว่า เพลง มันเลือกคนร้อง ซึ่งเพลง น่ายักษ์ ก็เลือกแจนรี่ และเอมมี่ เหมาะที่จะโชว์เพลงนี้
ส่วนเพลงพิเศษอังกอร์รอบเย็น คือ เพลงแกงหม้อใหญ่ ซึงตอนแรกบิ๊วว่าจะเป็นเพลงเศร้าตามตีม สเตจอกหัก แต่สุดท้ายก็แกงหม้อใหญ่ตามคาด ซึ่งต้องบอกว่าเพลงเด็กดื้อ ตามด้วย แกงหม้อใหญ่ เป็นอะไรที่เหมาะมาก เพราะสิ่งที่สเตจขาดไปมากที่สุดตอนนี้คือ เพลงสนุก ๆ หรือเพลงเร็วต่อเนื่องกัน เพื่อต่อเนื่องอารมณ์คนดู ซึงเพลงนี้เมมเบอร์ก็ลงมาทักทาคคนดูอีกเช่นเคย ตอนลับขึ้นไปโซโล่แดนซ์บนเวที เป็นอะไรที่โคตรบันทิง
เมมเบอร์ที่ขอชื่นชมในสเตจเป็นพิเศษ
แจนรี่ นอกจากร้องเพลงเพราะมาก ๆ แล้ว ยังคึกคักที่สุดในสเตจ มีลูกเล่น ลูกรั่วตลอด ยิ่งเต้นฟรีสไตร์ยิ่งเข้าทาง เป็นเด็กที่เก่งแล้ว เก่งอีก เก่งได้อีกเรื่อย ๆ จากเอสของรุ่น น่าจะเอสของวงได้ไม่ยาก
แพท นอกจากตัวสูงแล้ว ยังสวยขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หุ่นดีมากไม่แพ้พีคเลย เต้นก็ดีมาก ไลน์เต้นมีเสนห์ บุคลิคอาจดูเป็นคนไม่พูด แต่ถ้าส่งไมค์ไปให้ คือคุยสนุก ไม่ตายไมค์ มีออร่าความเป็นผู้ใหญ่เกินตัว
เอมมี่ เป็นทั้งตัวโดน และตัวปล่อยมุก สเตจวันนี้คือปล่อยมุกไม่หยุด
เกรซ ลีลาเซ็กซี่กร้าวใจ แถมดูมีความมั่นใจเพิ่มขึ้นด้วย
สาวน้อย ร้องเต้นได้มีสเนห์ มองเพลินมากจนต้องสะกดใจว่าต้องดูคนอื่นด้วย MC ได้ดีตลอด ไม่มากไม่น้อย พูดจากคล่องแคลวลื่นปรื๊ด แถมมีสาระที่สุดสเตจ
*
*
ส่วนป๊อปเปอร์เหมือนดูเหนื่อย ๆ คึกตามน้อง ๆ ไม่ไหว หรือจากนี้จะไปนั่งบริหาร ? แต่ที่ผมชอบ คือ ป๊อปเปอร์ในชุด Beliver คือ โคตรสวย
อีฟล้นเกินไป จริตกระเทยมาแรก ๆ ก็สนุกดี แต่พอหลายรอบก็ชักไม่ค่อยสนุก
ก่อนจบการแสดง จะมีการสุ่มแจกดอกไม้ให้แก่แฟนคลับที่มาดู 1 เมมเบอร์ 1 ดอก ซึ่งจะเรียกว่าสุ่มก็ไม่ได้เต็มปาก เพราะบางทีเมมเบอร์ก็จำที่นั่งแฟนคลับ (สายเปย์) ของตัวเอง และจงใจเรียกมารับของ ซึ่งตอนหลังก็คงรู้สึกว่าไม่เท่าเทียม เลยใช้การกดเลขสุ่มเอา
พูดถึงเรื่องดี ๆ ไปเยอะแล้ว มาพูดถึงข้อเสียของสเตจบ้าง ซึ่งข้อเสียไม่ได้เกิดขึ้นจากเมมเบอร์ แต่ด้วยตัวเซ็ตลิสเพลง ตามหัวข้อที่ผมตั้งชื่อคือ สเตจผู้ดี T-pop ซึงสเตจนี้นอกจากคนดูจะน้อยแล้ว ยังเงียบมาก จะไปหัวเราะเฮฮากันช่วง MC เพราะเพลงมันก็แทบไม่มีจังหวะให้คนดูเชียร์ หรือยิงมิ๊กอยู่แล้ว ผลลัพธ์คือ โอตะสายยิงมิ๊กเขาไม่รับ และไม่ซื้อสเตจ คนที่มาส่วนใหญ่ก็คือ เสี่ย ๆ สายเปย์ ซึ่งไม่ค่อยถนัดเชียร์หรือยิงมิกซ์กันอยู่แล้ว ขนาดตอนร้องอังกอร์ยังแทบไม่มีคนช่วยขาน สิ่งที่หายไปตามหัวข้อ คือ ความสนุกของการยิงมิ๊ก และคนดูสาย J หรือสายโอตะนั่นเอง
ที่มันเป็นแบบนี้เพราะเพลงในสเตจ Wisper Roar ส่วนมากเนื่อย ๆ เป็นเพลงจังหวะกลาง-ช้า ยิ่งเป็นเพลงยูนิตยังแทบหลับ (ผมเองก็เกือบวูบ) เพลงที่จะเชียร์ได้มัน ๆ มีแค่ Bloom , Wisper Roar และ เด็กดื้อเท่านั้น เพลงในสเตจควรเอาไปแสดงตามงานแสดงดนตรี ให้มัมหมีผู้ดี T-pop กรี๊ด แต่ถ้าจะหวังขายโอตะ บอกเลยอฟช.ตั้งโจทย์ผิด ส่วนจะให้แฟน ๆ T-pop ซื้อบัตรเข้ามาดู ก็ยังส่งความน่าสนใจของสเตจไปไม่ถึงพวกเขา
ผมขอเทียบกับตอนเปิดตัว Gleen Flash โดยเฉพาะเพลง ทวินเทลสุดยอดเลย กับเพลง GAGAGA โอตะ 48 และโอตะจิกะเชียร์ยิงมิ๊กกันแทบฟ้าถล่ม มันส์สุดยอด หรือถ้าเทียบกับสเตจ Trainee ที่ใช้เพลงแค่เพลงซิงเกิล-อัลบั้ม เสียงเชียร์ก็ดังสนั่นต่างจาก Wisper Roar มาก ก็เป็นการบ้านของอฟช.และทีมกัปตัน ชิไฮนินแล้วว่าจะทำยังไง ถ้าสเตจนี้คนมันน้อยต่อไปเรื่อย ๆ จะคุ่มทุน คุ้มค่าผลิตไหม ?
หลังจากจบสเตจ Hi-By ก็ตามด้วยกิจกรรมมอบของและเซลฟี่นั่นเอง การจัดการเป็นไปอย่างเรียบร้อยดี คนร่วมกิจกรรมเป็นระเบียบ (ตามนิสัยสายเปย์) ใช้สตาฟรันกิจกรรมไม่มาก การ์ดไม่ต้องมีซักคน ของในกลองบ็อกเซ็ตก็ไม่เลว แต่ถ้าจะให้ดี ไม่ควรจัดสเตจพ่วงแบบนี้อีก เพราะคนมันจะน้อย พอคนน้อยก็ไม่สนุกเท่าที่ควร
เมมเบอร์ที่ไม่ได้แสดง มาทำกิจกรรมระหว่างพักรอบบ่ายแล้วกลับเลย ไม่ได้อยู่ดูเพื่อนต่อ ทำให้คนดูที่นั่งบ็อกเซ็ตบางส่วนหายไปด้วย เป็นข้อเสียอย่างนึงของวงเรา คือ บางคน ถ้าน้องฉันไม่อยู่ ฉันก็กลับ
รีวิว สเตจ Wisper Roar เฉพาะวันเสาร์ เพลงผู้ดี T-pop และคนที่หายไป ?
สเตจนี้ไม่มีเลดี้โซน โดยจะเอาเก้าอี้แถวหน้า ๆ 4 แถวออกไป ทุกคนนั่งตามราคาของเก้าอี้แบบโรงภาพยนต์ ทำให้ห่างจากเวทีมาพอสมควร ก็ดูเซพสำหรับเมมเบอร์นะ แต่ก็ดูเหงา ๆ ขาดความคึกคัก ถ้าไม่นับว่าในฮอลล์ที่ว่างเยอะมาก บางรอบว่างเป็น 100 ที่ ตอนแรกนึกว่าจะใช้พื้นที่ว่างทำกิจกรรม แต่ก็ไม่เห็นใช้ทำอะไร ข้อดีข้อเดียวของการจัดที่นั่งแบบนี้ คือ ทำให้คนดูกลุ่ม LGBTQ แซวเมมเบอร์ไม่ได้ง่าย ๆ สงบเสงี่ยมกันไปเยอะ คนดูที่เป็นผู้หญิงไปนั่งอินโทรเวิร์ดอยู่บนดอยเพียบ (แต่ตามทวิตก็ไม่เห็นมีใครบ่น)
องค์รวม สเตจการแสดงวันเสาร์ก็ปกติ Perpormance ค่อนข้างอยู่ตัวกันแล้ว เรื่องเต้นยังไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องร้องพัฒนากันขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพียงแต่รอบเช้าเครื่องเสียงไม่ค่อยดี เสียเบสบวมมาก จุดเด่นอีกอย่างเป็นเรื่องของการ MC สนุก ตลกมาก เพราะมีท็อปปิกของเรื่องวาเลนไทน์เข้ามา รอบบ่ายใช้โจทย์รักที่สมหวัง ส่วนรอบเย็นโจทย์คือรักที่ผิดหวัง มุกตลกอีกเรื่องที่ใช้บ่อยคือเรื่อง Generation ระหว่างวัย จะติดบ้างคือ MC หลัก แย่งพูดกันมากเกินไป การแจกไมค์ยังไม่ดี บางทีคุยกันแต่อีฟ พีค ฮูพ คนอื่นจะแทรกพูดขึ้นมาก็ยาก อย่างวาว่า สังเกตุว่าพยายามจะพูด แต่เข้าแทรกไม่ได้เลย
ขอพูดเรื่องเพลงบ้าง เอาเฉพาะที่น่าสนใจ
เพลงบัวลอยไข่หวาน มีพิเศษคือ ตอนจบแทนที่จะโปรย กริตเตอร์ กลับโชว์ดอกกุหลาบแทน ไม่รู้ว่าตอนเต้นเอาไปซ่อนที่ไหน
ยูนิตเสียงขอบใบไม้อยู่ตัวแล้ว ร้องเพราะทั้งสาวน้อย และแนล
ยูนิต ฉันต้องนอนร้องให้ ประทับใจมาก แจนรี่เปิดตัวด้วยการหันหลัง ชุดสวยมาก ร้องเพราะขึ้นเรื่อย ๆ อินเนอร์ดี น่าจะร้องเพราะไม่แพ้ใครในวงตอนนี้แล้ว
เพลง Wisper Roar คือ Perpomance ดีเยี่ยม ดนตรีหนักแน่นเร้าอารมณ์ที่สุดแล้วในสเตจ
เพลงพิเศษรอบอังกอร์ ช่วงบ่าย คือ เพลงยูนิตน่ายักษ์ ร้องกัน 12 คน และเดินไปหาคนดูด้วย แต่ที่น่าประทับใจคือ ช่วงแร๊ปโดย เก่ง ธชย ได้แจนรี่มาร้องแร็ป ร้องแร็ปเก่งมาก คนเฮกันทั้งฮอลล์ เพื่อน ๆ ก็แปลกใจ จนต้องขอให้ร้องอีกรอบ อีกคนที่ร้องได้คือ เอมมี่ อย่างที่หลายคนรู้ คือเอมมี่จะร้องเพลง 48 เป็นเวอร์ชั่นเพื่อชีวิตสำเนียงคาราบาวได้ คือ มันน่าสนใจมากสำหรับเด็กสองคนนี้ มีคนพูดว่า เพลง มันเลือกคนร้อง ซึ่งเพลง น่ายักษ์ ก็เลือกแจนรี่ และเอมมี่ เหมาะที่จะโชว์เพลงนี้
ส่วนเพลงพิเศษอังกอร์รอบเย็น คือ เพลงแกงหม้อใหญ่ ซึงตอนแรกบิ๊วว่าจะเป็นเพลงเศร้าตามตีม สเตจอกหัก แต่สุดท้ายก็แกงหม้อใหญ่ตามคาด ซึ่งต้องบอกว่าเพลงเด็กดื้อ ตามด้วย แกงหม้อใหญ่ เป็นอะไรที่เหมาะมาก เพราะสิ่งที่สเตจขาดไปมากที่สุดตอนนี้คือ เพลงสนุก ๆ หรือเพลงเร็วต่อเนื่องกัน เพื่อต่อเนื่องอารมณ์คนดู ซึงเพลงนี้เมมเบอร์ก็ลงมาทักทาคคนดูอีกเช่นเคย ตอนลับขึ้นไปโซโล่แดนซ์บนเวที เป็นอะไรที่โคตรบันทิง
เมมเบอร์ที่ขอชื่นชมในสเตจเป็นพิเศษ
แจนรี่ นอกจากร้องเพลงเพราะมาก ๆ แล้ว ยังคึกคักที่สุดในสเตจ มีลูกเล่น ลูกรั่วตลอด ยิ่งเต้นฟรีสไตร์ยิ่งเข้าทาง เป็นเด็กที่เก่งแล้ว เก่งอีก เก่งได้อีกเรื่อย ๆ จากเอสของรุ่น น่าจะเอสของวงได้ไม่ยาก
แพท นอกจากตัวสูงแล้ว ยังสวยขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หุ่นดีมากไม่แพ้พีคเลย เต้นก็ดีมาก ไลน์เต้นมีเสนห์ บุคลิคอาจดูเป็นคนไม่พูด แต่ถ้าส่งไมค์ไปให้ คือคุยสนุก ไม่ตายไมค์ มีออร่าความเป็นผู้ใหญ่เกินตัว
เอมมี่ เป็นทั้งตัวโดน และตัวปล่อยมุก สเตจวันนี้คือปล่อยมุกไม่หยุด
เกรซ ลีลาเซ็กซี่กร้าวใจ แถมดูมีความมั่นใจเพิ่มขึ้นด้วย
สาวน้อย ร้องเต้นได้มีสเนห์ มองเพลินมากจนต้องสะกดใจว่าต้องดูคนอื่นด้วย MC ได้ดีตลอด ไม่มากไม่น้อย พูดจากคล่องแคลวลื่นปรื๊ด แถมมีสาระที่สุดสเตจ
*
*
ส่วนป๊อปเปอร์เหมือนดูเหนื่อย ๆ คึกตามน้อง ๆ ไม่ไหว หรือจากนี้จะไปนั่งบริหาร ? แต่ที่ผมชอบ คือ ป๊อปเปอร์ในชุด Beliver คือ โคตรสวย
อีฟล้นเกินไป จริตกระเทยมาแรก ๆ ก็สนุกดี แต่พอหลายรอบก็ชักไม่ค่อยสนุก
ก่อนจบการแสดง จะมีการสุ่มแจกดอกไม้ให้แก่แฟนคลับที่มาดู 1 เมมเบอร์ 1 ดอก ซึ่งจะเรียกว่าสุ่มก็ไม่ได้เต็มปาก เพราะบางทีเมมเบอร์ก็จำที่นั่งแฟนคลับ (สายเปย์) ของตัวเอง และจงใจเรียกมารับของ ซึ่งตอนหลังก็คงรู้สึกว่าไม่เท่าเทียม เลยใช้การกดเลขสุ่มเอา
พูดถึงเรื่องดี ๆ ไปเยอะแล้ว มาพูดถึงข้อเสียของสเตจบ้าง ซึ่งข้อเสียไม่ได้เกิดขึ้นจากเมมเบอร์ แต่ด้วยตัวเซ็ตลิสเพลง ตามหัวข้อที่ผมตั้งชื่อคือ สเตจผู้ดี T-pop ซึงสเตจนี้นอกจากคนดูจะน้อยแล้ว ยังเงียบมาก จะไปหัวเราะเฮฮากันช่วง MC เพราะเพลงมันก็แทบไม่มีจังหวะให้คนดูเชียร์ หรือยิงมิ๊กอยู่แล้ว ผลลัพธ์คือ โอตะสายยิงมิ๊กเขาไม่รับ และไม่ซื้อสเตจ คนที่มาส่วนใหญ่ก็คือ เสี่ย ๆ สายเปย์ ซึ่งไม่ค่อยถนัดเชียร์หรือยิงมิกซ์กันอยู่แล้ว ขนาดตอนร้องอังกอร์ยังแทบไม่มีคนช่วยขาน สิ่งที่หายไปตามหัวข้อ คือ ความสนุกของการยิงมิ๊ก และคนดูสาย J หรือสายโอตะนั่นเอง
ที่มันเป็นแบบนี้เพราะเพลงในสเตจ Wisper Roar ส่วนมากเนื่อย ๆ เป็นเพลงจังหวะกลาง-ช้า ยิ่งเป็นเพลงยูนิตยังแทบหลับ (ผมเองก็เกือบวูบ) เพลงที่จะเชียร์ได้มัน ๆ มีแค่ Bloom , Wisper Roar และ เด็กดื้อเท่านั้น เพลงในสเตจควรเอาไปแสดงตามงานแสดงดนตรี ให้มัมหมีผู้ดี T-pop กรี๊ด แต่ถ้าจะหวังขายโอตะ บอกเลยอฟช.ตั้งโจทย์ผิด ส่วนจะให้แฟน ๆ T-pop ซื้อบัตรเข้ามาดู ก็ยังส่งความน่าสนใจของสเตจไปไม่ถึงพวกเขา
ผมขอเทียบกับตอนเปิดตัว Gleen Flash โดยเฉพาะเพลง ทวินเทลสุดยอดเลย กับเพลง GAGAGA โอตะ 48 และโอตะจิกะเชียร์ยิงมิ๊กกันแทบฟ้าถล่ม มันส์สุดยอด หรือถ้าเทียบกับสเตจ Trainee ที่ใช้เพลงแค่เพลงซิงเกิล-อัลบั้ม เสียงเชียร์ก็ดังสนั่นต่างจาก Wisper Roar มาก ก็เป็นการบ้านของอฟช.และทีมกัปตัน ชิไฮนินแล้วว่าจะทำยังไง ถ้าสเตจนี้คนมันน้อยต่อไปเรื่อย ๆ จะคุ่มทุน คุ้มค่าผลิตไหม ?
หลังจากจบสเตจ Hi-By ก็ตามด้วยกิจกรรมมอบของและเซลฟี่นั่นเอง การจัดการเป็นไปอย่างเรียบร้อยดี คนร่วมกิจกรรมเป็นระเบียบ (ตามนิสัยสายเปย์) ใช้สตาฟรันกิจกรรมไม่มาก การ์ดไม่ต้องมีซักคน ของในกลองบ็อกเซ็ตก็ไม่เลว แต่ถ้าจะให้ดี ไม่ควรจัดสเตจพ่วงแบบนี้อีก เพราะคนมันจะน้อย พอคนน้อยก็ไม่สนุกเท่าที่ควร
เมมเบอร์ที่ไม่ได้แสดง มาทำกิจกรรมระหว่างพักรอบบ่ายแล้วกลับเลย ไม่ได้อยู่ดูเพื่อนต่อ ทำให้คนดูที่นั่งบ็อกเซ็ตบางส่วนหายไปด้วย เป็นข้อเสียอย่างนึงของวงเรา คือ บางคน ถ้าน้องฉันไม่อยู่ ฉันก็กลับ