_{ผมไม่เปิดใจหรือคุยกับผญจริงๆจังๆเลยครับตั้งแต่เลิกกับคนเก่ามา4-5ปี} ตอนเลิกกันก็คุยกันเป็นระยะๆครับตัดกันไม่ขาดเลย ส่วนมากเค้าทักหาผม(ทุกครั้งที่ทักมาก็มีแต่ปัญหา) ผมรักเค้าผมอยากคุยกับเค้ามาตลอดตั้งแต่เลิกกัน แต่ผมรู้สถานะตัวเองดี ปัจจุบันผมบล็อกเค้าไปเมื่อปีใหม่ แต่เวลาที่ผมเหนื่อยใจผมชอบนึกถึงคิดถึงเค้าแล้วร้องไห้ตลอด 

ช่วงที่คบกันเค้าเป็นผญที่ดีคนนึงเลย พอเค้าอายุ17-18 เค้าเริ่มอยากใช้ชีวิต(ผมรุ่นน้องเค้าครับ1-2ปี) ผมก็ปล่อยเค้าไปทั้งๆที่ผมยังรักมากๆให้เค้าได้ไปใช้ชีวิตที่เค้าต้องการผมโคตรเจ็บใจ เค้าไม่รอผม

ผมเคยพูดถึงอนาคตของเราสองคนครับในหลายๆด้านเลย ผญคนนี้ผมยอมเค้าทุกอย่าง “ทั้งที่จริงไม่เคยยอมใคร” 

เลิกกับเค้าไปชีวิตผมเละเทะครับ ไม่มีชีวิตชีวาเป้าหมายในชีวิตผมพัง ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น อนาคตตัวเองก็เหมือนจะพังไม่เป็นท่า แต่ก็กลับมาได้เพราะน้องสาวคนโตกับคนเล็ก 

ผมยังไม่มีใครทำให้ผมรู้สึกว่าต้องการเริ่มต้นใหม่เลยครับ หรือเพราะผมไม่ได้เข้าหาผญหรือจีบจริงๆจังๆรึเปล่า ผมรู้ดีครับว่าโสดน่ะดีแต่มันก็นะ... ก็อยากมีเซฟโซนไว้พักใจ🥲