พาไป "ชายหาดบางแสน ดูวิถีชีวิตช่วงเช้า"ไปพร้อมกล้องเก่าเก็บ Fuji-XM1 กับ มือหมุนเก่าๆ และแวะกินติ่มซำแบบดั้งเดิม

วันนี้ขออนุญาตพาไปดู วิถีชีวิตของคนที่ทำงานริมชายหาดบางแสน  ช่วงเข้าๆ วันหยุด ก่อนที่คนจะเริ่มคึกคักในช่วงสาย     วันนี้ผมเอากล้องเก่าเก็บที่เก็บไว้ก็ยังใช้ประโยชน์ได้ดีอย่าง Fuji XM1 พกมากับเลนส์เก่ามือหมุน วันนี้ผมจะพาไปทั้งสองตัวคือ Helios 58 mm. กับ Minolta 50 mm.  ที่ผมใช้ไม่บ่อย แต่ถ้าใช้ก็จะสองตัวนี้  และวันนี้จะมีภาพ Portrait คนทำงานและคนมาเที่ยวบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นลูกเด็กเล็กแดงของแม่ค้าแถวนั้น และ สุดท้ายจะพาไปกิน ติ่มซำ แบบดั้งเดิม อาจไม่ถูกใจวัยรุ่น แต่ก็เป็นทางเลือก



ความเป็นทะเลบางแสน ที่เรียกว่าเป็นหนึ่งเดียวที่ใกล้กกรุงเทพ และมีความหลากหลายมากที่สุดแห่งหนึ่ง  บางแสนในมุมมองของผมส่วนตัวที่ผมนึกได้ในความทรงจำวัยเด็ก ที่ผมเป็นคนศรีราชา แต่ถ้าได้มาเที่ยวบางแสน คือ ผมนึกถึงห่วงยางใหญ่ๆ สีดำ  เก้าอี้ผ้าใบจมๆ นั่งกันแน่นๆ  และก๋วยเตึ๋ยวดู๋ดี๋ชักธงรบ  นี่คือความทรงจำของผมในวัยเด็ก  และทุกวันนี้ ดู๋ดี๋อาจจะเปลี่ยนแปลงไปแล้ว แต่ห่วงยางสีดำใหญ่ๆ ยังคงอยู่  และเก้าอี้ผ้าใบก็ถูกจัดระเบียงให้สวยงาม  แต่ยังคงมีความแน่นหนาเช่นเดิม    แม่ค้าปลาหมึกย่าง กุ้งเผา  ไข่แมงดายำ ปูม้าต้ม  คือเสน่ห์ที่หาได้ยากจากที่อื่น   (นึกถึงสมัยก่อนแฟนผมมาช่วยป้าขายกุ้งเผาที่นี่ ผมก็ตามมานั่งอยู่บ่อยๆ)  
วันนี้ผมพากล้องที่ผมเก็บไว้นาน ไม่ค่อยได้ใช้ เพราะผมตาไม่ค่อยดี มองจอหลังได้ยาก  เพราะไม่มี viewfinder และไม่มี Peaking สำหรับการช่วย ทำให้การใช้มือหมุนของผมจะใช้ช่วงเช้าๆ เท่านั้น ไม่งั้นมองไม่เห็น  และสำหรับเลนส์แบบนี้ การใช้ให้คุ้นมือคือสิ่งสำคัญมากที่สุด   วันนี้อาจจะโฟกัสเข้าบ้างไม่เข้าบ้าง แต่นี่คือสิ่งที่เป็นเสน่ห์ที่ทำให้ผมหลงรักเลนส์มือหมุน 

เตรียมกล้องให้เรียบร้อย  การจัดเก็บอุปกรณ์พวกนี้สำคัญ 




ก่อนออกก็ขออนุญาตเทสก่อน เพราะนานๆ ใช้สักครัง นกที่เลี้ยงไว้ที่บ้านในกรงรวม  นกบ้านผมสุขภาพดี เลิฟ หงส์ อยู่กันแบบไม่ตีกัน กรงรวมยาว 6 เมตร ทำให้ไม่ทะเลาะกัน  ต้นไม้แถวบ้าน  เช็กเลนส์ก่อนออกจากบ้านก่อน การคุ้นเคยและใช้บ่อยๆ คือสิ่งสำคัญ 



มาตรงหาดวอน เรียกว่า หาดวอนนภา ในสมัย 10 ปีก่อน คือหาดที่คนลืม ยังเคยมีคนมาเสนอขายตึกแถวนั้นในราคาแสนถูก แต่ปัจจุบันนี้ไม่สามารถจับต้องได้แล้ว 

เห็นนั่งคุยอยู่คนเดียว  เช้าๆ เลยเข้าไปทักทาย 

แวะมาตรงหาดบางแสนเช้าๆ คือ หกโมงเช้าเกือบเจ็ดโมง แม่ค้าพ่อค้า และคนทำความสะอาดเตรียมพร้อมอยากขะมักขะเม้น เพื่อเตรียมรับน้กท่องเที่ยว แม่ค้าก็อยากขายของ ก็มีหวังกันว่าวันนี้จะขายดี   บรรยากาศเช้าวันเสาร์ และอาทิตย์จะแตกต่างกันมาก เพราะเช้าวันอาทิตย์ชายหาดจะเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวที่อาจจะค้างคืน หรือมาแดนซ์ตรงหาดวอนเสร็จ ก็จะมานั่งมาจัดกันต่อริมหาดแห่งนี้  ทำให้ชายหาดบางแสน คืนวันเสาร์ เป็นคืนที่ไม่หลับไหล








ไก่เหลืองบางแสน กุ้งทอด กาแฟ โจ๊ก คือของคู่กันของบางแสน  บรรยากาศกลิ่นเตาฟืนของกาต้มกาแฟ กลิ่นไหม้ของไม้ย่างไก่ กลิ่นยำไข่แมงดา กลิ่นปูต้ม กุ้งเผา  คือบรรยากาศที่หาได้จากที่นี่ 









พาไปกินติ่มซำ ธนาธร ติ่มซำ ร้านประจำของผม 
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่