นำกลอนเก่า มาขัดเงา ใส่คำร้อง
เป็นทำนอง เพลงเหงา เล่าความหลัง
แทรกรูปถ่าย ตอนเที่ยวไป เพียงลำพัง
เมื่อครั้งยัง พอยังไหว มอไซค์จร

มาตอนนี้ ทั้งมอไซค์ ได้จอดทิ้ง
ทั้งแม่หญิง ไม่ได้ครอง มาเคียงหมอน
แต่ยังพอ ขีดเขียนบ้าง แต่งบทกลอน
ทุกคืนนอน ยังคงเพ้อ อยากเจอกัน

แม้เพียงพบ เพื่อมาพราก จากกันซ้ำ
ให้พอจำ ช่วงเวลา แห่งสวรรค์
แม้เพียงเห็น สายตาน้อง จ้องจำนรรจ์
คำร้อยพัน ที่พร่ำบอก ว่ารักเอย…