เราขอคำแนะนำจากทุกๆคนหน่อยค่ะ คือเรามีแฟนที่คบกันมาสองสามปีแล้ว
ระยะเวลาอาจจะไม่นามากสำหรับคนอื่น แต่สำหรับเรา เรารู้สึกผูกพันกับเขามากเลย
แต่ที่เรามาตั้งคำถามแบบนี้ เรารู้กสึกเรากับแฟนมีอะไรหลายๆอย่างที่ไม่สามารถปรับเข้าหากันได้
เราพยายามกันทั้งคู่แล้ว ซึ่งเราเองก็เป็นคนที่ค่อนข้างจะขี้น้อยใจประมาณหนึ่งเลย มีความต้องการที่อยากให้แฟนพูดจาหวานๆด้วย
แต่แฟนเราเขาอาจจะไม่ค่อยหวานกับเราสักเท่าไหร่ ซึ่งเราขอเขาแล้ว เขาก็บอกว่าคนมันรู้จักกันไปแล้ว จะให้กลับไปหวานเหมือนเมื่อก่อนมทำไมไม่ได้หรอก
ถ้าอยากจะได้คนพูดหวานๆ ก็ไปหาใหม่ เริ่มใหม่
เราฟังแล้วเราก็เจ็บมาก ไม่รู้ว่าเราใจน้อยเกินไปไหม แต่เราก็ยังรักเขาอยู่ กก็ยังไปกันต่อแล้วมีอีกเรื่อง เวลาทะเลาะกันเขาเป็นคนที่อารมณ์ร้อน ด่าเราค่อนข้างเสียงจะดัง แบบข้างห้องหรือหลายๆห้องน่าจะได้ยิน ซึ่งเราอายคนข้างห้อง หรือคนอื่นๆเหมือนกัน แล้วเวลาที่โมโห เขาสามารถทิ้งเราได้อย่างเช่น ถ้าเราอยู่ห้องเขาก็จะทิ้งเราไว้อย่างนั้นได้เลย เราต้องไปขอโทษไปง้อเองในทุกๆครั้ง สิ่งเหล่านี้เราไม่ชอบเลย แต่เราก็ยอมมาโดยตลอด เพราะรู้สึกว่าเราขาดเขาไม่ได้ เราไม่เหลือใครแล้ว เพราะเราเองก็ไม่ใช่คนที่มีเพื่อนเยอะ เวลาเราทะเลาะกับเขาทีเราก็นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว ไม่รู้จะไปปรึกษาใครเเลยแต่วันนี้เรารู้สึกว่าเราควรปล่อยเขาไปได้แล้ว แต่เราก็ไม่ยอมปล่อยเขาไปสักที แค่คิดว่าจะไม่มีกันเราก็ว่างเปล่า เรารู้สึกเสียใจมมากๆเลย
เราควรทำยังไงดีคะ เราอยากปล่อยเขาไปแล้ว เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วค่ะ
ทำยังไงให้เรายอมปล่อยคนที่เรารักไปจากชีวิตเราได้
ระยะเวลาอาจจะไม่นามากสำหรับคนอื่น แต่สำหรับเรา เรารู้สึกผูกพันกับเขามากเลย
แต่ที่เรามาตั้งคำถามแบบนี้ เรารู้กสึกเรากับแฟนมีอะไรหลายๆอย่างที่ไม่สามารถปรับเข้าหากันได้
เราพยายามกันทั้งคู่แล้ว ซึ่งเราเองก็เป็นคนที่ค่อนข้างจะขี้น้อยใจประมาณหนึ่งเลย มีความต้องการที่อยากให้แฟนพูดจาหวานๆด้วย
แต่แฟนเราเขาอาจจะไม่ค่อยหวานกับเราสักเท่าไหร่ ซึ่งเราขอเขาแล้ว เขาก็บอกว่าคนมันรู้จักกันไปแล้ว จะให้กลับไปหวานเหมือนเมื่อก่อนมทำไมไม่ได้หรอก
ถ้าอยากจะได้คนพูดหวานๆ ก็ไปหาใหม่ เริ่มใหม่
เราฟังแล้วเราก็เจ็บมาก ไม่รู้ว่าเราใจน้อยเกินไปไหม แต่เราก็ยังรักเขาอยู่ กก็ยังไปกันต่อแล้วมีอีกเรื่อง เวลาทะเลาะกันเขาเป็นคนที่อารมณ์ร้อน ด่าเราค่อนข้างเสียงจะดัง แบบข้างห้องหรือหลายๆห้องน่าจะได้ยิน ซึ่งเราอายคนข้างห้อง หรือคนอื่นๆเหมือนกัน แล้วเวลาที่โมโห เขาสามารถทิ้งเราได้อย่างเช่น ถ้าเราอยู่ห้องเขาก็จะทิ้งเราไว้อย่างนั้นได้เลย เราต้องไปขอโทษไปง้อเองในทุกๆครั้ง สิ่งเหล่านี้เราไม่ชอบเลย แต่เราก็ยอมมาโดยตลอด เพราะรู้สึกว่าเราขาดเขาไม่ได้ เราไม่เหลือใครแล้ว เพราะเราเองก็ไม่ใช่คนที่มีเพื่อนเยอะ เวลาเราทะเลาะกับเขาทีเราก็นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว ไม่รู้จะไปปรึกษาใครเเลยแต่วันนี้เรารู้สึกว่าเราควรปล่อยเขาไปได้แล้ว แต่เราก็ไม่ยอมปล่อยเขาไปสักที แค่คิดว่าจะไม่มีกันเราก็ว่างเปล่า เรารู้สึกเสียใจมมากๆเลย
เราควรทำยังไงดีคะ เราอยากปล่อยเขาไปแล้ว เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วค่ะ