เราไม่เคยเห็นเพื่อนเป็นสิ่งสําคัญในชีวิตขนาดนั้น เเต่ก็ไม่เคยทิ้งมิตรภาพดีๆไปเหมือนกัน เราเเต่คํานึงถึงเราเป็นคนเเรก เเต่ไม่ได้หมายความว่าเราเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาลนะ เราเเค่รักตัวเอง จนไม่อยากเหลือที่ให้ใคร ทุกคนว่าเราเเย่ปะ ก็เเบบ ยิ่งถ้าให้ความสำคัญกับเพื่อนไป เเล้วถ้าโดนหักหลังล่ะ มันโครตเจ็บเลยนะทุกคน เราบอกให้เพื่อนฟังตรงๆ เพื่อนบอกช่วยถนอมใจกันหน่อย เราผิด? ใช่มั้ย? คือเราเเต่อยากให้เพื่อนเห็นว่า มิตรภาพไม่ใช่สิ่งสําคัญที่สุดในชีวิต เเต่ตัวเองต่างหาก ละไม่อยากให้เพื่อนให้ความสําคัญกับมิตรภาพ จนต้องมัวเมอยู่ในคําว่าเพื่อน เราผิดหรือเปล่า? เเล้วเราควรไปต่อไงดี จะต้องลดอีโก้ไปง้อนาง เเต่เราก็ด่านางไว้เยอะนะ หรือจะปล่อยผ่านดี เพราะอีกเเค่ปีเดียวก็ไม่ได้จะต่อที่เดียวกันเเล้ว