//กระทู้แรกของผม ยาวนิดนึงนะครับ อยากระบายความรู้สึกเฉยๆ

คือผมเคยเจอเพื่อนผชคนนึงที่ค่ายแห่งนึงสมัยม.ต้น แล้วเราก็คุยกันแบบสนิทใจเหมือนรู้จักกันมานาน หลังจากนั้นเราก็ติดต่อกันบ่อยมากๆ จนจบม.ต้นผมไปเรียนต่อตปท เลยไม่ค่อยได้คุยกันละ55 ตอนนั้นผมยังไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์นะ แต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าความรู้สึกนี้มันมากกว่าเพื่อนแน่นอน เพราะตอนอยู่ตปทใจผมมันคถเขาตลอดเวลามากๆๆๆเลย จนเขามีแฟนตอนม.ปลาย ผมก็ไม่กล้าทักเขาไป... จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ เผลอกดโทรไป แล้วความรู้สึกดีๆมันกลับมาหมดเลย ผมเลยบอกความรู้สึกเขาไป แล้วก็ unfriend จากเขาทุกช่องทาง แต่ผมยังไม่แน่ใจว่าผมจะมูฟออนจากเขาได้เมื่อไหร่...
ผมยังฝันถึงเขา ยังเก็บเขาไว้ในเพลงทุกเพลง
อีก3ปีผมจะเรียนจบป.ตรีแล้ว คิดว่ากว่าจะมีความรักจริงจังก็คงวัยทำงานเลย

ผมสงสัยว่า เวลามันจะช่วยรักษาใจเราได้จริงๆหรอ มาเรียนตปทตั้ง4ปี ยังไม่มูฟออนไปจากเขาเลย
พอจะมีคำแนะนำอะไรมั้ยครับ

ปล. ผมไม่น่าจะหาแฟนที่ๆมาเรียนต่อ(ญี่ปุ่น)ได้นะครับ วัฒนธรรมมันต่างกันเกิน