เราคิดจะเรียนรัฐศาสตร์การระหว่างประเทศค่ะ เพราะส่วนตัวได้ภาษาด้วยคิดว่าน่าจะพอไปได้ค่ะหลังเรียนจบ
แต่ที่บ้านคือคิดอย่างเดียวว่าอยากให้เป็นครู จริงๆก็เหมือนคนสมัยก่อนทั่วไปที่ยึดติดกับครูหมอ แต่เรากลัวเลือดเขาเลยไม่ได้คิดไปทางหหมอมมาก
เขาไม่ได้บังคับเรียนนะคะคือไม่ถึงขนาดที่ห้ามไปทางอื่นนะต้องครูอย่างเดียวไม่ครูไม่ส่งอะไรขนาดนั้น เขาให้สิทธิ์เราสมัครได้ด้วยตัวเองเเลยค่ะเพราะเขาไม่ค่อยรู้เรื่องมหาลัยด้วย แต่พอเขาถามว่าจะเรียนไรนะเราบอกว่ารัฐศาสตร์เขาก็จะท่องอย่างเดียวว่าเป็นครูได้ไหม ทำไมไม่เรียนครู 
เคยมีครั้งหนึ่งเป็นสิ่งที่แรงมากจนร้องไห้เลยคือตอนนั้นเราจะเรียนภาษาค่ะยังไม่ใช่รัฐศาสตร์ ยายก็พูดประมาณว่า ไม่เรียนครูแล้วมันจะได้อะไรถามจริง แล้วจะเรียนมาทำไม พ่อแม่ส่งเรียนทำไมตั้งนาน เป็นงี้ก็เรียนแค่ม.3ก็พอไม่ต้องเรียนต่อหรอกงั้น แล้วเขาเสียงแรงมากจนร้องไห้แต่ก็ไม่อะไรค่ะเข้าใจนิดหน่อย
เราคิดแค่ว่าเรียนของเราไปความฝันของเราไม่สนใจอะไรมาก แต่พอหลายๆครั้งก็ทำให้รู้สึกแย่เหมือนกัรเราอยากพูดให้เขาเข้าใจเรามากขึ้นค่ะ ครอบครัวเราก็ดีในหลายๆเรื่องไม่อยากจะตัดขาดหรือมีเรื่องเคืองใจกับเขาเลย