สวัสดีคะ
รบกวนขอความคิดเห็นเพื่อนๆ หน่อยคะ  เราอยู่กินกับแฟนมา 3 ปี มีลูก 2 ขวบ แฟนทำงานพนักงานก่อสร้าง เราทำงานเป็นพนักงานโรงแรม  อยู่ด้วยกัน 3 คน พ่อแม่ลูก ตอนเช้า ดิฉัน กับแฟน ต้องไปทำงาน และส่งลูกให้คนเลี้ยง(จ้าง) เพราะทำงานกันทั้งคู่  พอเลิกงานเย็นมา ก็มาช่วยกันเลี้ยงลูก จะพาลูกขับมอไซค์เที่ยวทุกวัน  เป๊นอย่างนี่มาตลอด  และมาต้นปีแฟนบอกงานที่เค้าทำจะหมดสิ้นเดือน เม.ย มีงานต่อที่ภาคใต้  เค้าจะลงไปทำงานที่ใต้  ในใจคือ.... เราต้องอยู่เลี้ยงลูกคนเดียวหรอ งานก็ต้องทำ และลูกก็ต้องเลี้ยงคนเดียว ใจร้ายไปไหม  พอเราคุยกับแฟน แฟนบอกเงินเพิ่มนะ และไปแค่2 ปี และมีงานที่กรุงเทพต่อ ให้อดทน เพราะเค้าไม่อยากออกจากงาน เค้าบอกกลัวเงินไม่พอ ต้องไปเริ่มงานใหม่ เงินเดือนก็เริ่มใหม่  ทำให้เราพูดไม่ออก  เหมือนใจเค้าอยากไปทำงานที่ใต์  เค้าบอกให้เราออก และไปทำงานแถวใต้ เราก็บอกแล้วลูกล่ะ ปีหน้าลูกก็ต้องเริ่มเข้าโรงเรียน และหลังจากอยู่ที่นั่น 2 ปี แล้วกลับมากรุงเทพฉันก็ต้องหางานใหม่หรอ ตอนนี้กลายเป็นปัญหาที่คุยกันไม่จบ ก็เลยบอกเค้าไปเราจะอยู่ที่กรุงเทพจะเลี้ยงลูกคนเดียวก็ได้  แต่ในใจเรามีอะรัยที่มากมายอยากจะพูด ถ้าเราแยกกัน  ทำไมเราต้องเลี้ยงลูกคนเดียว เราเลิกงานกลับมาบ้านก็ต้องมาเลี้ยงลูกคนเดียว หาข้าวเอง ทุกอย่างเราทำคนเดียว และเค้าละ เลิกงาน คุยกะเพื่อน นอน ไปทำงาน   มันแฟร์กับเราหรอ  เค้าบอกได้แค่จะได้มีเงินเพิ่ม เงินเพิ่ม แค่ 5000  มันทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป  เราได้แค่ปลอบใจตัวเอง เราต้องทำได้ใช่ไหม  เพื่อนๆ เราควรทำงัยดี