ปัจจุบันจบม.3 มาได้ เข้าปีที่3 อายุ17 จะเข้า18ในเดือนเมษายนนี้
ตัวเรา ตอนที่จบม.3ก็เลือกต่อม.4ทั่วไปเหมือนคนอื่นเรียนพร้อมเพื่อนๆเลย แต่ไปๆมามันไม่รอดซะงั้น ซึ่งเราไปสายภาษาญี่ปุ่นพร้อมกับเพื่อนๆของเรา ตอนนั้นคิดว่าในเมื่อชอบก็คงจะไปด้วยกันได้แต่คิดผิด (คิดว่าควรเลือกสายทั่วไปแต่แรก) ช่วงสอบปลายภาคเราติด มผ. ซึ่งเราไม่อยากแก้ต่อแล้วเพราะมันไม่มีทางรอดไปถึงม.5 จึงลาออก อ้าวทีนี้ มาสายอาชีพแทน ปี1ผ่านไปอย่างโอเคอยู่ มาสะดุดปี2เทอม1 ต่อยังได้นิดนึง มาเทอม2 ไม่ไหวแล้วที่สุดแล้วจน ต้องลาออกจริงๆ แล้ว ที่ผ่านมาในสายอาชีพไม่มีปัญหาในการฝึกงานแถมชอบมากทำละได้ตัง แต่มันสะดุดเมื่อมาภาคปฏิบัติหรือช่วงเรียนมันแค่ไม่กี่เดือนเอง แต่เราก็ไม่ไหว รู้นะว่าปัญหาอยู่ที่ตัวเอง แต่คือมันไม่ชอบช่วงเรียนจริงๆ ทำเรื่องลาออกไปตั้งแต่28 เดือนที่แล้ว รอแค่เอกสารส่งไปก็เท่ากับลาออกเรียบร้อยอีกครั้ง คิดอยู่ว่าจะไปหาพาร์ทไทม์ทำเมื่ออายุ18 แต่มีพี่ที่รู้จักกันถามมาว่าแล้วจะเรียนอะไรต่อ(ที่ไปฝึกงานนั้นแหละ) โอ้โหเจอคำถามแล้วตอบไม่ออกเลย ก็อยากได้วุฒิสูงกว่าม.3 นะตอนนี้นะแต่ไม่อยากเสียเวลาทำอะไรที่ตัวเราไม่สามารถทำให้ได้อะไรกลับมาอีกแล้ว ทั้งเสียเวลาชีวิต เสียเงินอีก เพราะไม่รู้ความชอบความถนัดสิ่งที่ทำได้ตั้งแต่แรก ความตั้งใจมันไม่พออีกแล้ว มันเลยครึ่งๆกลาง ต่อให้อยากได้วุฒิสูงกว่านี้ แล้วไปหาเรียนอะไรก็ได้แค่เพื่อให้มันจบๆไป คงเป็นอีกเหมือนเดิม เลยไม่เคยมีคำตอบสำหรับอนาคตว่าต้องไปทำไรต่อนอกจากคิดว่า ถ้า18เริ่มทำพาร์ทไทม์ได้แล้วจะหาเงินแทน ไม่อยากผิดหวังกับตัวเองที่ไม่มีความต้งใจพอแล้ว จนถึงตอนที่รู้มีแค่มันไม่ชอบเรียนเนื้อหาไม่เข้าหัวเลย ชอบที่ได้ทำงานเพราะมีเงินที่เป็นตัวกระตุ้นว่าสนุกดีทำแล้วไปเงิน ปลงกับตัวเองตั้งแต่คิดไปเรียนสายภาษาญี่ปุ่นแล้ว แต่ไม่คิดว่ามาสายอาชีพ เรียนภาคปฏิบัติไม่กี่เดือน ยังไม่มีความอดทนพอเลย รู้ทุกอย่างว่าที่ทำมามันเสียเงิน เสียเวลา แต่มาจนถึงปัจจุบันแล้ว ต้องทำไงต่อล่ะ เสียใจย้อนหลังเอาหรอ ไม่รู้เลยจริงๆ นอกจากหวังว่าพอ18จะได้ทำพาร์ทไทม์หาเงินได้สักนิดอย่างที่คิดให้ได้ก็ยังดีนิดนึงมั้งนะ?
สวัสดีค่ะอยากรู้ว่าควรเลือกอะไรในกรณีของเรา หาเรียนต่ออีก? หรือพอเถอะ
ตัวเรา ตอนที่จบม.3ก็เลือกต่อม.4ทั่วไปเหมือนคนอื่นเรียนพร้อมเพื่อนๆเลย แต่ไปๆมามันไม่รอดซะงั้น ซึ่งเราไปสายภาษาญี่ปุ่นพร้อมกับเพื่อนๆของเรา ตอนนั้นคิดว่าในเมื่อชอบก็คงจะไปด้วยกันได้แต่คิดผิด (คิดว่าควรเลือกสายทั่วไปแต่แรก) ช่วงสอบปลายภาคเราติด มผ. ซึ่งเราไม่อยากแก้ต่อแล้วเพราะมันไม่มีทางรอดไปถึงม.5 จึงลาออก อ้าวทีนี้ มาสายอาชีพแทน ปี1ผ่านไปอย่างโอเคอยู่ มาสะดุดปี2เทอม1 ต่อยังได้นิดนึง มาเทอม2 ไม่ไหวแล้วที่สุดแล้วจน ต้องลาออกจริงๆ แล้ว ที่ผ่านมาในสายอาชีพไม่มีปัญหาในการฝึกงานแถมชอบมากทำละได้ตัง แต่มันสะดุดเมื่อมาภาคปฏิบัติหรือช่วงเรียนมันแค่ไม่กี่เดือนเอง แต่เราก็ไม่ไหว รู้นะว่าปัญหาอยู่ที่ตัวเอง แต่คือมันไม่ชอบช่วงเรียนจริงๆ ทำเรื่องลาออกไปตั้งแต่28 เดือนที่แล้ว รอแค่เอกสารส่งไปก็เท่ากับลาออกเรียบร้อยอีกครั้ง คิดอยู่ว่าจะไปหาพาร์ทไทม์ทำเมื่ออายุ18 แต่มีพี่ที่รู้จักกันถามมาว่าแล้วจะเรียนอะไรต่อ(ที่ไปฝึกงานนั้นแหละ) โอ้โหเจอคำถามแล้วตอบไม่ออกเลย ก็อยากได้วุฒิสูงกว่าม.3 นะตอนนี้นะแต่ไม่อยากเสียเวลาทำอะไรที่ตัวเราไม่สามารถทำให้ได้อะไรกลับมาอีกแล้ว ทั้งเสียเวลาชีวิต เสียเงินอีก เพราะไม่รู้ความชอบความถนัดสิ่งที่ทำได้ตั้งแต่แรก ความตั้งใจมันไม่พออีกแล้ว มันเลยครึ่งๆกลาง ต่อให้อยากได้วุฒิสูงกว่านี้ แล้วไปหาเรียนอะไรก็ได้แค่เพื่อให้มันจบๆไป คงเป็นอีกเหมือนเดิม เลยไม่เคยมีคำตอบสำหรับอนาคตว่าต้องไปทำไรต่อนอกจากคิดว่า ถ้า18เริ่มทำพาร์ทไทม์ได้แล้วจะหาเงินแทน ไม่อยากผิดหวังกับตัวเองที่ไม่มีความต้งใจพอแล้ว จนถึงตอนที่รู้มีแค่มันไม่ชอบเรียนเนื้อหาไม่เข้าหัวเลย ชอบที่ได้ทำงานเพราะมีเงินที่เป็นตัวกระตุ้นว่าสนุกดีทำแล้วไปเงิน ปลงกับตัวเองตั้งแต่คิดไปเรียนสายภาษาญี่ปุ่นแล้ว แต่ไม่คิดว่ามาสายอาชีพ เรียนภาคปฏิบัติไม่กี่เดือน ยังไม่มีความอดทนพอเลย รู้ทุกอย่างว่าที่ทำมามันเสียเงิน เสียเวลา แต่มาจนถึงปัจจุบันแล้ว ต้องทำไงต่อล่ะ เสียใจย้อนหลังเอาหรอ ไม่รู้เลยจริงๆ นอกจากหวังว่าพอ18จะได้ทำพาร์ทไทม์หาเงินได้สักนิดอย่างที่คิดให้ได้ก็ยังดีนิดนึงมั้งนะ?