เริ่มเรื่องเลยละกันนะคะ ย้อนไปเมื่อ 9 ปีที่แล้วค่ะ 

เรื่องมันเกิดที่ ค่ายทหารอากาศอุดรธานี ตอนนั้นเราดรอปการเรียน1ปี เพื่อจะไปต่อที่ใหม่ เลยได้ย้ายจากจังหวัดนึง ไปที่อุดรธานี 
ไปอยู่ที่ค่ายกับญาติที่นั่น ช่วยญาติค้าขายในค่ายค่ะ ตอนนั้นอายุ 16 ย่าง17 ค่ะ เริ่มรู้จักคนที่นั่นมากมาย ได้รู้จักพี่ทหารมากหน้าหลากตา
มีคนมาแซวบ้างปะปนกันไป หน้าตาเราตอนนั้น ก็พอประมาณค่ะ หน้าม้า ผมสั้น ใส่แว่นบ้าง จนอยู่มาวันนึงค่ะ
ได้รู้จักกับพี่คนนึงที่สนิทกับพี่LGBTQ คนนึงที่รู้จักกับหนู พี่เขาชื่อ พี่เก่น ชื่อจริงชื่อสหรัฐ หรือสารัฐนี่แหละ พี่เขาน่ารักมากค่ะ สูง ขาว ตี๋ อวบนิดๆ
เป็นทหารอากาศที่กองบิน23ค่ะ พอเวลาผ่านไป เราสองคนเริ่มสนิทกัน จนผู้ใหญ่แซว ความรู้สึกคือนี่เริ่มชอบพี่เขาแหละ เราห่างจากพี่เขา 4 ปีมั้งคะ ตอนนั้นพี่เขา21-22 ถ้าจำไม่ผิด เราแลกเบอร์โทรกันไว้ แต่ไม่ได้แลกโซเชียลอื่นเลยค่ะ เราให้ความเป็นส่วนตัวกันและกัน พี่เขาจะชอบแวะมาตอนเลิกงงานทุกวัน ถ้ามีโอกาสพี่เขาก็ชวนไปข้างนอก ความสัมพันธ์แบบpoppy love จริงฮ่าๆ พี่ชอบลูบหัวมาก เราจำได้ แต่ไม่เคยล่วงเกินอะไรกันนะคะ เวลาพี่เขาบ้านที่ต่างจังหวัด เราจะโทรคุยกันปกติ บ้านพี่เขาอยู่พิษณุโลกค่ะ ไกลมาก ตอนนั้นเริ่มรู้สึกใจเต้นมากกว่าเดิม พี่เขาเคยซื้อกระเป๋าสพายให้ ปัจจุบันยังเก็บไว้อยู่ที่บ้านตัวเองค่ะ วันเกิด พี่เขาซื้อตุ๊กตาที่เราชอบให้ เราดีใจมาก ตัวเราไม่มีแฟนนะคะ เพราะไม่เคยตกหลุมรักผู้ชายเลย พี่เขาคือครั้งแรกที่หนูรู้สึกแบบนี้ มันเริ่มจากแบบนี้ไปเรื่อยๆแหละค่ะ เราไม่เคยบอกว่า ชอบ หรือรักกันเลย ซึ่งเราเองก็ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดแบบเราไหม หรือเราอาจจะคิดไปเองฝ่ายเดียว มีเพลงนึง พี่เขาเคยเปิดให้ฟังจำได้ "จดหมายลาจิ๋ม" พี่เขาร้องได้ตลกมากค่ะ พอเวลาผ่านไปอีก พี่เขาก็เริ่มตีตัวห่างเราออกไป ซึ่งเราไม่ทราบสาเหตุค่ะ โทรไปก้ไม่ค่อยรับ หรือเวลาเจอกัน พี่เขาก็มักจะหลบหน้า พี่เขาเคยบอกเราว่าพี่เขาไม่เล่นโซเชียล แต่วันนั้นหูไปได้ยินเสียงmessenger ของพี่เขาห่างๆ แต่เราก็ไม่ได้คุยอะไรกันติดต่ออะไรมาเลยค่ะ จากนั้น เราก็เริ่มห่างกันจริงจังแบบไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันแบบเมื่อก่อนแล้ว เราเสียใจ นั่นคือความรู้สึกเสียใจอกหักแรกเลยค่ะ เลยแอบไปดื่มกับรุ่นพี่LGBTQคนนั้น ในกลุ่มจะมี4คน มีเราเป็นผู้หญิงคนเดียว บังเอิญเจอพี่เขาเดินผ่าน แต่พี่เขาไม่มองหน้าเราเลยค่ะ ความรู้สึกของเราทั้งงงทั้งสับสน ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เลยเมาค่ะ จากเหตุการณ์นั้น ทำให้เกิดเรื่องแย่ที่สุดในชีวิตของเราขึ้น ซึ่งขอไม่ลงรายละเอียดนะคะ จากนั้นพี่เขาก็หายไปเลยค่ะ 
ถึงเวลาที่เราต้องย้ายกลับ เราได้สมัครเรียนที่ใหม่และพ่อกับแม่ก็เปิดธุรกิจของตัวเอง ที่บ้านเราเลยจะกลับไปหาป้า เราเลยไปด้วย พอไปถึง จู่ๆพี่แกก็โผล่มา แต่คุยกับผู้ใหญ่นะคะ ยกเว้นเรา นั่นคือเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้เจอพี่เขา
เราตามหาพี่เขาในโซเชียลตลอดค่ะ จนปัจจุบัน เรา25ปีแล้วค่ะ ยังตามหาอยู่ อยากรู้ว่าพี่เขาเป็นยังไง สบายดีไหม ทุกครั้งที่เราฝันถึงพี่เขา เราจะร้องไห้ตลอดเลย เบอร์โทรก็จำไม่ได้แล้วค่ะ เปลี่ยนทุกอย่างหมด 
ตอนนี้เรายังจมอยู่จริงๆ ถ้าติอต่อได้ อยากขอโทษทุกๆอย่างจริงๆ ตอนนั้นหนูชอบพี่นะคะ...แค่ไม่ได้บอกกอะไรออกไป ToT