4 ปีผ่านไปไวมาก เราไม่คิดว่าแปบๆเวลามันผ่านไปไวขนาดนี้ น้ำตาจิไหล นี่เราแก่ขึ้นอีกสี่ปีหรอนี่
โอ้วววววว มายยยยย ก้อชชชช

4 ปีที่ผ่านมาเราเจออะไรมากเยอะมากๆ ไปเที่ยวมาเยอะมากๆ แต่ไม่มีโอกาสได้เข้ามาแชร์ในห้องบลูเลย
ได้อยู่กับตัวเอง อยู่กับครอบครัว และที่สำคัญได้อยู่กับผู้ชาย (นี่แหละสาเหตุหลัก) เปลี่ยนแฟนไปกี่คนก็นับได้อยู่ 
ตั้งแต่โควิดก็เบรกการเดินทางไปพักใหญ่ จนเริ่มต้นใหม่ ได้ทำกิจการเล็กๆของตัวเอง พอมีรายได้ พอมีเวลาก็ได้กลับมาเดินทางอีกครั้งหลายครั้ง ไปมาอีกประมาณ10ประเทศ ที่บอกนี่ไม่ได้อวดนะ แค่อยากโม้  คริคริ

---

เอาล่ะ กลับมาที่หัวกะทู้เลย ไหนมีใครเคยเป็นแบบเราบ้าง คุณเคยตัดสินใจเที่ยวแบบกระทันหันที่สุดภายในเวลากี่ชั่วโมง? เราคิดว่ามันต้องมีคนที่โนสนโนแคร์โลก โนแคร์ใครใดๆ ห่ามเหวอะไรทั้งนั้น ใช่มะ！ ตอบ！ใช่!

1 ชั่วโมงกับการตัดสินใจไปซิดนีย์ มีเวลาเตรียมตัว4ชม.ก่อนบิน เป็นการตัดสินใจไปแบบเร็วและไกลที่สุดในชีวิตของอิชั้นแล้วเจ้าค่ะ 
(ถ้านับจากสถิติ ณ ตอนนี้นะคะ)
แล้ว คำถามคือ !!
    1. แกไปได้ไงมีวีซ่าละหรอ??
ตอบ มี! คนเราถ้าใจมันรัก มันจะเตรียมพร้อมทุกสถานการณ์นึกออกป่ะ คือเราเตรียมขอวีซ่าไว้ล่วงหน้า หนึ่งเดือน ซึ่งตอนนั้นก็ไม่รู้หรอกว่าจะเดินทางไปตอนไหน แต่คงคิดว่า ระดับอินดี้และอินโทรเวิทแบบนี้คงไม่มีแพลนแน่ๆ และแล้วก็เป็นเยี่ยงนั้นจริงๆ

    2. แล้วทำไมถึงตัดสินใจไป??
ตอบ พอดีโดนผชเลื่อนนัด วันนั้นก็เลยนอย ตัดสินประชดแม่มเลย ไปที่ไหนก็ได้ที่ได้เปลี่ยนบรรยากาศ จบป่ะ

    3. แล้วแกว่างหรอ??
ตอบ ก็ว่างแหละ ถ้าอยากพักผ่อนก็ต้องว่างให้ได้ จริงมะ

    4. แล้วทำไมไม่ชวนเพื่อนไป??
ตอบ ใครมันจะรู้ว่าเมิงคิดจะไปไหนตอนไหน และใครมันจะว่างตามใจเมิงตลอด 24 ชั่วโมง สรุปไปคนเดียวเที่ยวได้ไม่ต้องเกรงใจใคร

โอ๊ยยย จะถามอะไรเยอะแยะ！

    อ้อ ลืมบอกไป เรามีรุ่นน้องที่สนิทอยู่ที่ซิดนีย์ เราก็เลยตัดสินใจง่ายนิดเดียว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

อย่า!  อย่าเพิ่งด่า! (อ้อออ แหม่ะ งั้นก็ได้สิ๊ มีคนรู้จักอยู่ที่นั่น แกก็ไปตอนไหนก็ได้ป่ะ)
(โถ่ ไอ้เราก็นึกว่าลุยเดี่ยวจริง)
(โท้ะ นึกว่าจะแน่) คิดแบบนี้อยู่ใช่แมะ ตอบมา! 
55555555 ทำไมชั้นจินตนาการเก่งจังเลยวะ
เออ ใช่! ตามนั้นแหละ ถูกหมดเลยที่คิดในใจอ่ะ! 

แล้วไงเอ่าะ! (เสียงนักเลง) ผิดหรอที่คิดจะไปก็ไปเลยเพราะมีคนรู้จักไปขออาศัยเค้านอนได้
(ประหยัดค่าที่พักสุดๆเลยนะเว้ย!) ก็เราสนิทกัน เค้าใจดีกับคนน่ารักแบบชั้นแกรเข้าใจป่ะ จบป่ะ !

---

พอตัดสินใจได้เราก็เริ่มจองตั๋วตอนประมาณ 11 โมงกว่าๆ แล้วก็ได้ตั๋วคอนเฟิร์มประมาณ เที่ยงๆ 
หลังจากนั้นก็เราเริ่มไปจัดกระเป๋าเลย ก่อนจัดกระเป๋าก็ทักไปหารุ่นน้อง 
บอกนางว่า "เทอ พรุ่งนี้ว่างป่ะ เดี๋ยวไปหานะ ถึงประมาณ 10 โมงกว่า" เป็นประโยดบอกเล่ามากวก่าประโยคคำถาม ซึ่งไม่สำคัญว่าคำตอบจะเป็นแบบไหน แต่ที่รู้ๆคือกรุจองตั๋วแล้ว 
(ถึงวันรุ่งขึ้น เพราะต้องไปต่อเครื่องที่ฮ่องกง มันก็เลยยาวนาน ก็ยอม) แล้วประเด็นคือค่าเครื่องค่าเธ่แปซิฟิกก็ไม่ได้ถูกเลยนะ สามหมื่นปลายๆ พอมานั่งคิดก็แบบ แม่มมมเอ๊ยย สุดยอดเลยตัวเอง รักตัวเองจัง! 
-------------------------------------------------------------------------------------------
กลับมา! พอนางเห็นข้อความปุ๊ป ให้ทายนางตอบว่าอะไร ???
ใช่ค่ะ  “ห๊ะ! อะไรนะ!”  ก็เหมือนกับที่ทุกคนคาดไว้นั่นแหละ แต่นางก็เหมือนจะชิน เพราะรู้ว่าเราเป็นคนยังไง(มั้ง)
แล้วก็บอกว่า ก็ว่างนะ แต่ต้องเข้างานตอนเย็น อยู่คนเดียวได้ใช่มั๊ย
ระดับนี้รึจะไม่ได้ มันก็ต้องได้ป๊ะ 
แค่นั้นแหละ รีบไปเก็บกระเป๋าทันที 
เก็บไวมาก เพราะไม่ต้องเอาไรไปเยอะ เสื้อผ้าเพียงพอซักอาทิตย์นึง ถ้าหนาวไปก้ไปใส่ของน้องเอา เรามันไซส์มาตรฐานอยู่ละ
เก็บกระเป๋าเสร็จ ดูน้ำหนัก เฮ้ยยยยย แค่ 10 โล กับกระเป๋าใบ 25 นิ้ว
ตกใจป่ะ? ไม่หรอ？ ไม่ตกใจกับเราหน่อยหรอ 
ทุกคนนน คือมันเบามากเว้ยถ้าเที่ยบกับการเดินทางไป ออส สะ เต เลีย นะเว้ยแกร!!! 
คือชั้นไปภูเก็ตยังแบกของไปเยอะกว่านี้อ่ะบอกเลย ใช่แมะ ใช่แมะ?
ก็ดีละป่ะ จะได้ไม่หนัก ไม่เป็นภาระ (แค่ตัวเองก็เป็นภาระมากพอละ)
อีกอย่างได้ยินข่าวมาเยอะว่าไปออสมีคนโดนศุลกากรจับเยอะมากเพราะเอาของกิน ของแห้งโน่นนี่ไป
ดิฉันกลัวโดนแบล็คลิส เดี๋ยววีซ่า 1 ปีของดิฉันจะใช้ไม่คุ้ม
---- จบ ข้าม-----

(ภาพตัด)
ตอนนี้เราก็มาถึงซิดนีย์เป็นที่เรียบร้อยโดยสวัสดิภาพและมีน้องสุดที่รักมารับที่สนามบินและพาไปนอนที่ APT (อ่ะ อ่าฮะ อ่าฮะ) 

ไปถึงก็ไปหาอะไรกินกันก่อน เพราะหิวม้วกกกกก  มื้อแรกของกิฉันที่ซิดนีย์คือ!!! เฝอ...... ใช่ค่ะ อาหารเวียดนามค่ะ 555555555555 ของชอบชั้นแหละ 
ไม่เห็นเป็นไรเลย มากินเฝอที่ซิดนีย์ ดูหรูหราหมาเห่าจะตาย (แม่มแพงชิปเป๋ง) แต่อร่อยนะเทอว่าไม่ได้นะ 


ภาพตัดอีกรอบค่ะ ดิฉันก็หลับเป็นตายเลยค่ะ เพราะเจทแล็กและนอนบนเครื่องก็ไม่อิ่ม 
ส่วนน้องก็ไปทำงานแล้วเจอกันอีกทีคือตอนห้าทุ่มกว่าตอนนางเลิกงาน
แล้วอยู่ดีๆก็ตื่นขึ้นมาเพราะยังงงกับเวลาอยู่ 
ไม่รู้จะไปไหนก็เลยเปิดกุ๊กกู่ให้พาไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ
เดินชมบ้านคนที่นี่ไปเรื่อยๆ บ้านเค้าก็น่าอยู่นะ สวยๆเยอะเลย ดูไปก็จินตนาการไปเรื่อยๆ
 

หลังจากนั้นก็เริ่มเย็น ไม่สิ ค่ำ แล้วก็อากาศเย็น เลยรีบกลับไปที่ APT (อ่ะ อ่าฮะ อ่าฮะ) ไปหาอะไรกินต่อ เพราะเริ่มหิวแล้ว
แล้วก็นั่งเล่น นอนเล่นจนกว่าน้องจะเลิกงาน แล้วก็ซื้อของกินมาเพิ่มอีก สรุป กินต่อจ้าาา

---

รุ่งเช้าอีกวันเป็นวันเกิดนาง ก็เลยไปทำบุญกันที่วัดลาว ห่างออกไปนอกเมือง
แล้วก็ไปเที่ยวเล่นกันต่อที่จุดเช็คอินต่างๆ เดี๋ยวเอาภาพสวยๆมาฝากน้า ไปดูกันเล้ยยย
ป.ลิง วันนี้อากาศดีม้ากกกกก ไม่หนาวไม่ร้อน และฟ้าเปิดสุดๆ ทำให้ถ่ายรูปมาได้ภาพสดใสมากเลย

---