ครอบครัวเราอ่ะ เป็นครอบครัวใหญ่?ค่ะ เรามีพี่น้อง4คนถ้านับเรา เราเป็นคนกลาง มีพี่ชายแท้ๆ1คน และพี่คนโตกับน้องคนเล็กที่เป็นลูกของลุงป้า แล้วก็มีน้าชายค่ะ แต่เราเรียกเขาว่าพี่ กับพี่สะใภ้ เราอยู่กับตายาย แม่ไปทำงานต่างประเทศ พ่อตายตอนจำความไม่ได้ค่ะ เราอาศัยอยู่ด้วยกัน8คนถ้านับรวมเรา

เราสนิทกับน้องชายมาก เพราะอายุไล่เลี่ยกัน แต่กลับกันกับพี่ชายทุกคนเราไม่สนิทเลย อาจเพราะด้วยความต่างของอายุหรือเพศ เราเข้ากันไม่ได้ค่ะ
พี่(น้า)ก็ไปค่ายทหารจึงไม่ค่อยได้อยู่กับเราพอกลับมาก็กลาวเป็นว่าไม่สนิท
พี่สะใภ้(น้าสะใภ้)เราก็ไม่สนิท ด้วยความเป็นคนไม่สุงสิงกับใครของเราทั้งคู่ค่ะ
พี่คนโตก็ชอบออกไปเที่ยงเล่นกลางคืน กลางวันก็เอาแต่นอนอยู่ในห้อง เรียกได้ว่าเสเพล เราเลยไม่คอยได้คุยกัน
พี่คนกลางก็มีโลกส่วนตัวสูง ไม่สุงสิงกับใครแต่เขาก็เข้ากับพี่คนโตได้พอสมควร มากพอที่จะคุยเล่นกันได้แต่ไม่ได้คุยกันบ่อย
น้องคนเล็กเป็นคนที่เข้ากับทุกคนได้สุดแล้วค่ะ คุยกับพี่คนโตได้เพราะเป็นพี่แท้ๆ คุยเล่นกับพี่คนโตกลางได้เพราะได้นั่งเล่นใกล้ๆกันบ่อย แต่น้องคุยกับเราบ่อยสุดเพราะอะไรไม่รู้ ตามติดมาก แต่เราชอบนะ

ตากับยายเราชอบทะเลาะกันค่ะ เรียกได้ว่าสามเวลาหลังอาหาร ชอบตะคอกด่ากัน เพราะเป็นคนแพ้ไม่เป็นทั้งคู่ด้วย เวลามีคนผิดก็จะไม่ค่อยยอมรับกันและจบที่เถียงกันไปมา ค่อนข้างบั่นทอนสุขภาพจิต

สรุปเลยก็คือเราไม่สนิทกับคนในครอบครัว เราอึดอัดในความสัมพันธ์มาก รู้สึกว่าเวลาเศร้าก็หันมาพึงคนในครอบครัวไม่ได้ เราอยากจะไว้ใจครอบครัวมากกว่านี้ เรารู้ค่ะว่าเด็กอย่างเราแก้ปัญหาคนเดียวไม่ได้และมันไม่ใช่หน้าที่เด็ก แต่เราอึดอัดมากจริงๆ ขอทางแก้ปัญหาหน่อยค่ะ หรือเราควรปล่อยมันไปอย่างที่เป็นดี