สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลยนะคะ ครอบครัวเรามีปัญหาตั้งแต่เราอายุ 15 เริ่มจากแม่เราเกิดอุบัติเหตุจนกลายเป็นผู้พิการเหลือมือข้างเดียว แม่เราเป็นซึมเศร้าหลังจากนั้นทุกอย่างก็แย่ลง พอเราขึ้นม.4 ( เป็นช่วงโควิดเราได้เรียนอยู่บ้าน ) บ้านเราตอนนั้นเข้าขั้นล้มละลายค่ะ ไม่มีเงินแม้แต่บาทเดียว แม่เราเริ่มกู้นอกระบบค่ะ มีหนี้เป็นแสนจากนอกระบบ มีเจ้าหนี้มาทวงทุกวันแม่เราส่งไม่ไหวค่ะ ตอนนั้นปัญหารุมเร้าสุด ๆ ทั้งหนี้นอกระบบ ทั้งแม่ทำร้ายร่างกายเรา ครั้งแรกที่แม่ทำ คือ ตอนประมาณตีห้า - หกโมงเช้า เรานอนอยู่ค่ะ ( ไม่มีห้องส่วนตัว ) อยู่ดี ๆ แม่ก็มาเปิดไฟแล้วกระทืบเราค่ะ ใช้คำว่ากระทืบได้เลย แม่ทั้งกระทืบเอาโต๊ะพลาสติกที่เราเอาวางหนังสือยกมาทุ่มใส่เรา แล้วแม่ก็เดินออกไปบอกพ่อกับคนงานข้างนอกบ้านว่ากระทืบเราจนปากเลือดออก ตอนนั้นเรางงมากค่ะ ว่าเราทำอะไรผิด หลังจากนั้นแม่ก็ทำแบบนี้มาเรื่อย ๆ ทั้งทะเลาะกับพ่อจะเลิกกันหลายครัง และทุบตีเรา แต่เราก็ไม่เคยเอ่ยปากพูดสักคำ ทั้งเรื่องที่แม่ทำร้ายเรา กับ เรื่องหนี้สิน และเราก็ได้ย้ายมาอยู่บ้านย่าตอนม.4 เพราะใกล้โรงเรียน + แม่เรามีหนี้ค่ะ ต่อมาแม่เราคืนหมดช่วงเราม.6 ค่ะ  และตอนนี้เราก็เรียนมหาลัย แต่การเงินก็ยังติดขัดเหมือน ปัญหาต่าง ๆ ถาโถมเข้ามาหาเราทุกวันเลยค่ะ ไม่ว่าจะพ่อแม่ทะเลาะกันต่อหน้าเรา  หรือปัญหาเรื่องเงินที่เราต้องรับรู้ด้วยเวลาเขาทะเลาะกัน เราทะเลาะกับแม่บ่อยค่ะ แม่ชอบบอกเราไม่เข้าใจแม่ ทั้ง ๆ ที่ตลอดมาเราเข้าใจแม่ทุกอย่าง แต่พอเราบอกว่า หนูก็เข้าใจแม่มาตลอดแต่แม่ไม่เคยเข้าใจหนูเลย เขาก็ไม่รับฟังค่ะ เขาด่าเราสาระพัด ไล่เราให้ไปอยู่กับย่าบ้าง และตอนนี้ย่าเราบวชพีชายเราค่ะ เรามานอนบ้านย่าตั้งแต่วันศุกร์และวันนี้วันเสาร์ตอนค่ำ พ่อกับแม่เรามาทะเลาะกันในห้องที่เรานอน ต่อหน้าเรา เขาไม่สนใจความรู้สึกเราเลยสักนิดต่างคนต่างสนใจแต่ตัวเอง เราพูดอะไรไปมันเหมือนยิ่งทำให้ปัญหามันทวีคูณ เราควรจัดการกับปัญหานี้ยังไงดีคะ เราจนปัญญาแล้วจริง ๆ เพราะเรายังอยู่แค่ปีหนึ่ง ยังหาเงินเองไม่ได้ ยังต้องขอเขาอยู่