สวัสดีค่ะวันนี้เรามีเรื่องราวความรักที่เราพลาดไปรักคนผิดมาเล่าให้ฟังค่ะ เราชื่อเฟย์อายุ 23 ปี เราได้เข้าไปทำงานร้านอาหารร้านหนึ่งและได้เจอกับผู้ชายคนนึงซึ่งพี่เค้าชื่อ จ๊อด อายุ 40 ปีต้นๆ ขอบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นคนที่ชอบคนที่มี่อายุมากกว่าเพราะเราเชื่อมาตลอดว่าเค้าจะมีวุฒิภาวะและความรับผิดชอบมากพอ แต่พอเรามาเจอเหตุการนี้ทำให้เรารู้เลยค่ะว่าอายุไม่ใช่ปัจจัยสำคัญเลยค่ะ เริ่มเรื่องแรกๆก็ยังไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นค่ะเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันเฉยๆ โดยพี่เค้าจะทำงานอยู๋ในครัวเป็นพ่อครัววค่ะและเราทำงานอยู่หน้าร้านเป็นเด็กเสริฟ พอพักหลังเราได้มีโอกาสที่จะได้พูดคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆจึงมีความรู้สึกดีดีให้กันค่ะเราจึงตกลงคบกัน ด้วยความที่เวลาเข้างานและเลิกจากงานไม่ตรงกันเราเลยต้องใช้เวลาที่มรทั้งหมดอยู่ด้วยกัน เช่น ตอนเลิกงานค่ะซึ่งพี่เค้าจะเลิกก่อนเราประมาณ 4 ทุ่ม ส่วนเราจะเลิกประมาณเที่ยงคืนหรือหลังจากนั้น พอพี่เค้าเลิกงานพี่เค้าก็จะกลับบ้านก่อนหรือไม่ก็จะนั้งรอเราเลิกงาน พอเราเลิกงาน้ราก็จะขี่รถไปหาพี่เค้าที่บ้านค่ะ ซึ่งมีเวลาอยู่ด้วยกันก็ 1-2 ชั่วโมงเพราะเราต้องกลับบ้านเหมือนกัน ช่วงเช้าถ้าเราไม่มีเรียนพี่เค้าก็จะมาหาเราที่บ้านค่ะช่วง 9 โมง ถึงเวลาที่พี่เค้าทำงานคือ บ่าย 2 โมง ระยะเวลาที่เราคบกันมันแต่ประมาณ 2 เดือนค่ะ เพราะเราเริ่มรู้สึกสงสัยในการกระทำของพี่เค้าบางอย่าง โดยเรื่องเกิดจาก พี่เค้าทักมาบอกเราว่าไม่มีตังกินข้าวเลยหิวข้าวมากเพราะเอาเงินไปจ่ายค่าสัจจะหมู่บ้านหมดแล้วแตาไม่เป็นไรเดี๊ยวพี่ไปหาไรกินที่ร้านแต่ด้วยความที่เราก็เป็นแฟนพี่เค้าเราเลยบอกพี่เค้าไปว่าเอาเงินหนูไปก่อนก็ได้มีค่อยคืน พี่แกก็จะทำเชิงปฏิเสธค่ะว่าไม่เป็นไรอย่างนู้นอย่างนี้ แต่หนูก็โอนไปนะคะ 1000 บาทและบอกกับพี่เค้าว่า หนูเป็นแฟนพี่นะหนูจะเห็นแฟนหนูอดได้ไง นี่คือจำนวนเงินแรกที่หนูให้เค้า หนูไม่ได้คิดมากอะไรหลอกค่ะที่จะเอาเงินให้แฟนเพราะหนูคืดว่ายังไงนี่ก็แฟนเรา หลังจากนั้นซักพัก เค้าก็เริ่มมีการบ่นให้เราฟังมากขึ้นค่ะว่าหิวไม่มีเงินเราก็ให้ทีละ หลักร้อยค่ะ เราก็ยังไม่ได้คิดอะไร พอหลังๆเค้าเริ่มมีการพูดถึงว่ารถเค้าพังซึงเป็นรถยนต์เราเพียงแค่รับรู้ค่ะว่าเค้ามีแต่ไม่เคยเห็นและไม่เคยได้นั่ง พี่เค้าส่งไลน์มาบอกเราว่า รถต์พังแต่ซ่อมเสร็จแล้วช่างโทนมาตามให้ไปเอาแต่พี่ไม่มีเงินเลย โทรไปหาเพื่อนก็ไม่มีใครรับเลย เชิงเหมือนบ่นให้เราฟังค่ะซึ่งตอนนั้นเรายอมรับว่าเราก้ไม่ทันได้คิดอะไร เราเลยถามพี่เค้าว่ามันเท่าไหร่ค่าซ่อมพี่เค้าตอบกลับมาว่า 3000 บาท เราก้โอนให้พี่เค้าค่ะ แต่เงินก่อนที่พี่เค้าเอาเราไปก็ยังไม่ได้มีการคืนเราเลยซักบาทเราก็ยังไม่คิดอะไรค่ะ ซึ่งเงินเดือนพี่เค้าจะเยอะกว่าของเราเราก็มีสงสัยนะคะว่าไม่มีเงินเก็บเลยเหรอแต่ก็ทำแค่ได้คิดไว้ในใจค่ะ พี่เค้าชอบพูดให้ฟังว่าชอบเล่าเรื่องหนูให้พ่อ ให้อา ฟัง หนูก็เขินตามประสาสาวๆค่ะและหนูก็เชื่อเค้า ต่อนะคะ เวลาเค้ามาหาหนูที่บ้าน เต็มที่เค้าก็จะซื้อชาเย็นหมูปิ้งมาให้ค่ะ ไม่เคยพาไปเที่ยวไหนเลย กินเตี๊ยวก็ให้หนูจ่าย ข้าวหน้าเป็ดหนูก็จ่าย พี่เค้าชอบพูดค่ะว่า เดี๊ยวหมดวีคนี้ไปพี่ก็ไม่มีค่าอะไรแล้วพี่ก็จะมีเงินคืนหนูแล้วหนูก็เชื่อค่ะ จนมีครั้งถัดๆมา พอเริ่มจะหมดวีคเริ่มมี ข้ออ้างมาแล้วค่ะว่า พี่ติดค่าเช่าร้านเจ๊เค้าไว้ ( พี่เค้าเคยเปิดร้านขายอาหารอยู่ที่อีกอำเภอนึงค่ะ ) ซึ่งหนูก็ถามนะคะอ่าวทำไม่เคยบอกหนูเลยพี่เค้าก็มีข้ออ้างค่ะว่า พี่กำลังหาที่ขายอุปกรณ์ในร้านพี่คิดว่าจะขายได้และจ่ายเค้าทันเลยไม่ได้บอกหนูก้ถามค่ะว่ามันเท่าไหร่ พี่เค้าบอกว่า 2000 หนูก็ให้ไปจ่ายก่อน หลังจากนั้นพี่เค้าก็จะมีบอกว่าติดเงินเพื่อนมั่ง มีเจ้าหนี้มาทวงมั่ง จนเราเริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ เพราะเราไม่เห็นอนาคตของพี่แกเลยเรายอมรับนะคะว่าบางทีเราก็รู้สึกโง่แต่ก็นั่นแหละค่ะเพราะรักเลยยอมโง่ จนยอดเงินสุทธิอยู่ที่ 13200 บาท จนเราเลยตัดสินใจคุยกับพี่เค้าค่ะว่าทำไมพี่ไม่ลองปรึกษษอาหรือพ่อดูละเพราะยังไงเค้าก็ครอบครัวเราเค้าน่าจะช่วยพี่ได้นะเพราะหนูไม่ได้ให้เงินเค้าแล้วค่ะ พี่เค้าก็ตอบกลับมาว่า พี่โตแล้สพี่ไม่อยากให้คนในครอบครัวพี่มองพี่ไม่ดี ( พี่เค้าชอบพูดว่า อาเค้าขายพลอย พ่อมีบ้านหลังใหญ่ น้องเค้าทำงานอยู่ในบริษัทไลน์ )แต่หนูก็ไม่เคยไปเจอคนในครอบครัวเค้าเลยนะคะแต่หนูพาพี่เค้ามาเจอครอบครัวหนูแล้วมากินข้าวตั้งวงด้วยกันแต่เวลาพี่เค้ามากินข้าวบ้านหนูหนูก็จะโอนเงินไให้เค้าค่ะให้เค้าซื้อของติดมือเข้ามาทุกครั้งที่เค้าจะมาค่ะ หนูก็จะโอนเงินให้พี่เค้าแบบนี้ตลอดรงมไปถึงกินหมูกะทะค่ะมีหนู แม่หนู และพี่เค้า หนูก็จะโอนเงินให้พี่เค้าและให้พี่เค้าแสกนจ่ายทำเหมือนเค้าเลี้ยงเราอะค่ะ จนมีเหตุการณ์นึงค่ะที่ทำให้หนูรู้สึกสงสัยเป็นอย่างแรง วันนั้นหนูต้องเดินทางไปศึกษาดูงานที่ต่างจังหวัดและฝนตกหนักมากหนูเลยทักไปบอกพี่เค้าค่ะว่า เอารถยนต์มารับหนูหน่อยได้ไหมพี่ฝนตกหนักมากเลย พี่เค้าตอบกลับหนูมาว่าเดี๊ยวพี่ไปยืมรถย์น้องมาให้ หนูก็สงสัยละว่ารถตัวเองไปไหน จนกระทั่งจะถึงเวลาที่หนูต้องเดินทางไปมหาลัย หนุได้ทักไปถามว่าสรุปยังไงพี่ได้ไหมเพราะฝนมันตกหนักมากจริงๆค่ะ พี่เค้าก็บอกว่าเอามอไซไปได้ไหมพี่ขี่แป๊ปเดียวถึง หนูก็ไม่โอเครแล้วค่ะ จนกลับมาจากศึกษษดูงานหนุเลยถามพี่เค้าไปว่า ทำไมวันนั้นถึงไม่เอารถยนต์มาพี่เค้าบอกว่าพี่ไปยืนให้สัญญาณกันขโมยที่หน้าบ้านน้องชายดังแต่ไม่มีใครตื่นสงสัยเค้าหลับกันหมดแล้วหนูถามต่อว่าทำไมพี่ไม่โทรไปละเพราะหนูทักไปบอกตั้งแต่ช่วงหัวค่ำเค้าน่าจะยังไม่นอน แต่พี่ไปหาเค้าหลังจากพี่เลิกงานแล้วเค้าจะรู้เหรอ พี่เค้าก็ส่ายหัวแล้วบอกไม่มีเบอร์น้องหนูเลยถามว่าพ่ออยู่บ้านเดียวกับน้องพี่ไม่ใช้เหรอทำไมไม่โทรหาพ่อ พี่เค้าก็เงียบหนูเลยถามต่อค่ะว่า แล้วรถพี่หละไปไหนซ่อมแล้วไม่ใช่เหรอพี่เค้าบอกว่าซ่อมแล้วแต่ไม่ได้ซ่อมแบตซ่อมอย่างอื่นจะขับต้องหาที่ชาร์จมาชาร์ทแบตถึงจะติด ซึ่งคำตอบพี่เค้าและการกระทำที่แสดงออกมาทำให้หนูหยุดความรู้สึกที่ดีทั้งหมดเลยค่ะมีแต่ความสงสัยล้วนๆ มีอีกเรื่องนึงค่ะที่หนูลืมเล่า พี่เค้าไปออกมอไซต์ใหม่มา 1 คัน โดยอ้างว่า พ่อพี่พาไปออกแต่พี่ก็ปฏิเสธไปเพราะว่าคันเก่าพี่ก็ขี่ได้แต่พ่อพี่บอกว่าเอาไปเถอะถ้าพี่ไม่ใช้ก็ให้แฟนใช้ พ่ออยากให้แฟนจ๊อดนั่งสบายๆ และเค้าก็เอามาให้เราใช้จริงๆค่ะโดยสลับรถมอไซค์กับเรา พี่เค้าบอกว่า พ่อพี่เป็นคนผ่อนให้เดือนละ 2000 บาท พอมางวดแรกก็โดนเลยค่ะ พี่เค้าบอกเราว่าพี่เค้าเข้าใจผิดนึกว่าต้องจ่ายงวดแรกเดือนหน้า แต่งวดรถต้องจ่ายเดือนนี้ ทำไงดี หนูก็เลยถามว่าอ่าวไหนพ่อจะผ่อนให้ละ พี่เค้าก็เงียบและส่ายหัวพร้อมพูดว่า เดือนแรกมันเร็วไปพี่ยังไม่ได้บอกพ่อพี่ว่าจะจ่ายก่อนแต่เงินพี่ยังไม่ออกเลยหนูก็เงียบค่ะเพราะมามุขเดิมๆจนพี่เค้าเอ่ยปากออกมาเองว่าพี่ยืมหนุก่อนได้ไหม หน็ให้ยืมค่ะ เป็นการให้ยืมครั้งสุดท้ายก่อนที่จะมีประเด็นที่หนูให้พี่เค้าเอารถยนต์มารับหนูนั้นแหละค่ะ พอหลังจากเหตุการณ์รถยนต์ หนูก็ออกจากงานค่ะเพราะว่าหนูอยากให้เวลาเรียนเต็มที่ หนูก็ไม่ได้ไปร้านเลย จนมีน้องที่สนิทที่ร้านทักมาถามว่าพี่รู้เรื่องแฟนพี่หรือยัง หนูเลยถามกลับไปว่า ยังทำไมมีอะไร น้องที่ร้านเลยบอกหนูว่า มีพี่ที่เค้าทำงานในร้านถามหนูว่าหนูสนิทกับพี่เฟย์มั้ยพอดีแฟนเฟย์ยืมเงินพี่ไปยังไม่คืนเลย พอหนุได้รู้หนูใจร้อนมากค่ะเพราะเรื่องที่หนูสงสัยมันสงสัยหนักกว่าเดิมอีก หนูเลยบอกน้องเค้าค่ะว่าขอไลนืพี่คนนั้นให้เราที เราจึงทักไลนืไปถามพี่เค้าว่าแฟนเรายืมเงินไปทำอะไร พี่ในร้านตอบกลับมาว่า เห็นจ๊อดบอกว่าจะขอยืมเงินพี่ 4000 ไปซ่อมรถยนต์หนูเลยตอบกลับทันทีเลยค่ะว่า เค้าก็ยืมเงินหนูไปซ่อมรถย์เหมือนกันสรุปมันยังไงกันแน่ แล้วแฟนหนูได้เล่าเรื่องหรือพูดอะไรให้พี่ฟังอีกมั้ยคะ พี่ในรานก็ตอบกลับมาว่า ก็เล่านะเห็นแฟนเราชอบพูดว่า เราใช้เงินเก่งเวลาไปหาก็ชอบอออกไปกินอะไรแล้วให้เค้าจ่าย พอเราได้ยินเราโมโหมากค่ะ พี่ในร้านก็เล่าต่อว่า แฟนหนูชอบไปเล่าให้คนในครัวฟังว่า หนูชอบขอเงินเค้าใช้เงินเค้า แล้วล่าสุดก็ให้เค้าไปหายืมรถยนต์คงอื่นมารับหนูเค้าต้องทักหาเพื่อนเค้าทุกคนแต่ไม่ใมีใครให้เลย พอเราได้รู้แบบนี้เราก็ช็อตเลยค่ะแบบมันจุกจนพูดไม่ออก เราเลยตั้งสติแล้วปะติดปะต่อเรื่องราวค่ะ จนทำให้เรานึกได้ว่า ทำไมเวลาเราไปทำงานคนในครัวมักชอบมองเราแปลกๆทำไมคนในครัวถึงไม่ค่อยคุยกับเราเหมือนคุยกับเด็กเสริฟคนอื่น เราเลยรู้เหตุผลแล้วค่ะ เราเลยตัดสินใจทักไปถามแฟนเราว่าเรื่องราวทั้งหมดมันยังไงแฟนเราก็เล่นใหญ่เลยค่ะว่าใครบอกหนู พี่รักหนูขนาดนี้พี่จะทำแบบนั้นทำไม พวกนั้นมันอิจฉาพี่ที่พี่ทำงานดีเลยบอกหนูแบบนั้น ซึ่งเราไม่เชื่อค่ะเพราะเราถามทุกคนทุกคนพูดแบบเดียวกันหมดเลย เราเลยบอกให้พี่เค้าเอารถมอไซเรามาคืนและเอารถพี่เค้ากลับไป วันต่อมาพี่เค้าก็เอารถมาคืนเราค่ะเราก็บอกพี่เค้าไปว่าคืนเงิงนหนูด้วยนะพร้อมส่งสลิปเงินทั้งหมดตั้งแต่ครั้งแรกจนวันสุดท้ายให้พี่เค้าค่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ พรุ่งนี้จะมาเล่าต่อเรื่องราวมันยังไม่จบค่ะ.......
หมาแก่ที่ไม่ได้หมายถึงไทป์แต่เป็นนิสัย....