ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ
ที่บ้านเเฟนทำธุรกิจรับซื้อขายยาง
รายได้หลักของแฟนคือช่วยคนที่บ้านทำงานแฟน ได้เป็นวัน 200-300
เราทำงานที่โรงพยาบาล อยู่ห้องผ่าตัด มันเหนื่อยเครียดจนออกมา เราเลยย้ายมาอยู่กับเเฟน คิดว่า ช่วยที่บ้านเขาทำงานก็ได้ เขาก้ให้เราวันละ300 พอเรามาอยู่สักพักเราได้ตั้งครรภ์โอเค ท้องก้ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ผ่านไปสักพัก แฟนไม่ทำงานของที่บ้าน มีเเต่เราทำคนเดียวฝ่ายเดียว มา4เดือนแล้ว เขาเอาเเต่นอน นอน นอน เงินที่เราทำงานเขาก้เอาไปเล่นพนัน ทุกเดือนตั้งเเต่มาอยู่กับเเฟน เราไม่มีเงินเลย จะมีติดกระเป๋าก้300-500 บางวันก้หายไปเพราะเเฟนแอบไปเติมพนัน จนเราทะเลาะ เเฟนขอโทษ มาหลายครั้งเเล้ว ก้ไม่ปรับปรุงเหมือนพูดส่งๆ เดือนนึ่งเราร้องไห้20วันได้ ก้เเต่ขอโทษ แค่นั้น ไม่มีอะไรดีขึ้น เราท้อง4เดือน ก้ไม่เคยพาไปฝากครรภ์ เราบอกหลายรอบมากว่าพาไปได้ไหม เราไม่เคยได้คำตอบ เขาจะเปลี่ยนเรื่อง ไม่ก็ ออกไปอยู่นอกห้อง เราเหนื่อยมาก ไม่มีที่ระบาย ระบายออกเขาก้ไม่รับฟัง เราเอาเเต่ร้องไห้ทุกวัน ที่เราไม่ได้ไปฝากครรภ์เลยเพราะ โรงบาลอยู่ไกลมาก บ้านเเฟนอยู่นอกอำเภอที่ไกลจากโรงบาล
เราคิดตลอดว่าจะเอาไงกับเขาดี เรารักเขารักอยากอยู่กับเขาเเบบครอบครัวจริงๆเคยคิดจะเลิก เเต่ก้ทำไม่ได้อยากให้ลูกมีพ่อ ขอระบายก่อนจะจบหน่อยว่า มันนอนทุกวันจริงๆ ไม่คิดจะทำห่าไรเลย งานบ้านไม่ได้ช่วยทำ เราเหนื่อยจากทำงานเลิกตอนเยนมันยังไม่หุงให้แดกเลย เหนื่อยชห เรามองไม่เห็นอนาคตของลูกกับของเราเลย เราจะทำยังไงให้แฟนเราคิดที่จะทำงานจริงๆเหมือนคนอื่นบ้าง
เราท้อง แฟนไม่ทำงาน
ที่บ้านเเฟนทำธุรกิจรับซื้อขายยาง
รายได้หลักของแฟนคือช่วยคนที่บ้านทำงานแฟน ได้เป็นวัน 200-300
เราทำงานที่โรงพยาบาล อยู่ห้องผ่าตัด มันเหนื่อยเครียดจนออกมา เราเลยย้ายมาอยู่กับเเฟน คิดว่า ช่วยที่บ้านเขาทำงานก็ได้ เขาก้ให้เราวันละ300 พอเรามาอยู่สักพักเราได้ตั้งครรภ์โอเค ท้องก้ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ผ่านไปสักพัก แฟนไม่ทำงานของที่บ้าน มีเเต่เราทำคนเดียวฝ่ายเดียว มา4เดือนแล้ว เขาเอาเเต่นอน นอน นอน เงินที่เราทำงานเขาก้เอาไปเล่นพนัน ทุกเดือนตั้งเเต่มาอยู่กับเเฟน เราไม่มีเงินเลย จะมีติดกระเป๋าก้300-500 บางวันก้หายไปเพราะเเฟนแอบไปเติมพนัน จนเราทะเลาะ เเฟนขอโทษ มาหลายครั้งเเล้ว ก้ไม่ปรับปรุงเหมือนพูดส่งๆ เดือนนึ่งเราร้องไห้20วันได้ ก้เเต่ขอโทษ แค่นั้น ไม่มีอะไรดีขึ้น เราท้อง4เดือน ก้ไม่เคยพาไปฝากครรภ์ เราบอกหลายรอบมากว่าพาไปได้ไหม เราไม่เคยได้คำตอบ เขาจะเปลี่ยนเรื่อง ไม่ก็ ออกไปอยู่นอกห้อง เราเหนื่อยมาก ไม่มีที่ระบาย ระบายออกเขาก้ไม่รับฟัง เราเอาเเต่ร้องไห้ทุกวัน ที่เราไม่ได้ไปฝากครรภ์เลยเพราะ โรงบาลอยู่ไกลมาก บ้านเเฟนอยู่นอกอำเภอที่ไกลจากโรงบาล
เราคิดตลอดว่าจะเอาไงกับเขาดี เรารักเขารักอยากอยู่กับเขาเเบบครอบครัวจริงๆเคยคิดจะเลิก เเต่ก้ทำไม่ได้อยากให้ลูกมีพ่อ ขอระบายก่อนจะจบหน่อยว่า มันนอนทุกวันจริงๆ ไม่คิดจะทำห่าไรเลย งานบ้านไม่ได้ช่วยทำ เราเหนื่อยจากทำงานเลิกตอนเยนมันยังไม่หุงให้แดกเลย เหนื่อยชห เรามองไม่เห็นอนาคตของลูกกับของเราเลย เราจะทำยังไงให้แฟนเราคิดที่จะทำงานจริงๆเหมือนคนอื่นบ้าง