เรากับเเฟนเก่าคบกันมา 4 ปี รวมคุย 7 ปี  เราตัดสินใจบอกเลิกเขาด้วยปัญหาที่สะสมมา เรารู้สึกว่าคสพ.มันยากที่จะไปต่อจึงตัดสินใจบอกเลิกไป 
เลิกมาประมาณได้ 1 สัปดาห์ ตอนเเรกไม่ได้คิดอะไรรู้สึกเเฮปปี้อยู่ได้ เเต่ตอนนี้เป็นห่วงเขาว่าเป็นอยู่อย่างไร ไม่ได้คิดถึง หรือ อยากจะกลับไปคบกันนะคะ 
เเต่เราเป็นห่วงเขามากๆ เพราะเขาเป็นคนชอบเครียดเเละคิดมาก  ซึ่งเขาก็เเชทมาพร้อมกับคำว่า ผ่านอะไรด้วยกันมาตั้งเยอะ เราไม่รักกันตั้งเเต่ตอนไหน 
ประโยคนี้เราเองก็เสียใจ เราคิดไตร่ตรองมา จนได้บอกเลิก มันเหนื่อยที่จะไปต่อ ซึ่งเหตุผลเรารู้ดีว่ามันคืออะไร.....เเละได้บอกกับเขาไปหมดเเล้ว เเต่เหมือนเขายังรักเราอยู่มากๆเช่นกัน

สิ่งที่เป็นห่วงคือกลัวเขาคิดมาก อยู่ไม่ได้เมื่อไม่มีเรา เราอยากให้เขามูฟออนได้ ไม่ต้องคิดอะไรเกี่ยวกับเรา 
ตอนนี้เรามีคนคุยใหม่ เเต่บางทีก็ยังนึกถึงเเฟนเก่าอยู่ มันทำให้เราสับสนกับความรู้สึก เเต่เราไม่คิดจะกลับไปเเล้วในตอนนี้  

มีใครเคยรู้สึกเเบบนี้มั้ยคะ เรากินอะไรไม่ค่อยลงด้วยค่ะ เป็นห่วงเขาก็เป็นห่วง เเต่ตัวเองก็อยากหลุดพ้นจากตรงนั้น