คือว่า พวกเรา2คน อยากลงแข่งกีฬามหาลัย(แบดมินตัน)แต่ว่าเพื่อนดันเกิดอุบัติเหตุที่เท้า  เพื่อนก็รักษามาเรื่อยๆ จนตอนนี้แผลเป็นสะเก็ดแล้วแต่ยังไม่ตกสะเก็ด แล้วตอนนี้มันใกล้จะถึงวันคัดตัวแล้ว เพื่อนก็ยังไม่หาย เพื่อนบอกว่าถ้าแผลยังไม่สมานก็จะไม่เล่น แต่ทางเราเอง เราอยากเล่นมากเพราะเป็นกีฬาของแค่ปี1 ซึ่งเรารู้สึกว่ามันมีครั้งเดียวเราอยากจะทำมัน แต่ด้วยความที่เราต้องเล่นคู่ผสมกับเพื่อน แล้วเพื่อนก็จะไม่เล่นถ้าแผลยังไม่สมาน พูดตรงๆเราก็รู้สึกโกรธแหละ เพราะคิดว่า เอ้ย แผลมันก็เป็นสะเก็ดแล้วนะ มันก็น่าจะพอเล่นได้มั้ย เราเลยถามเพื่อนไปว่าพอวิ่งได้บ้างยัง เพื่อนก็บอกว่า ได้นิดหน่อยมั้ง แล้วเราก็ถามไปว่า ปวดมั้ยละตอนเดิน เพื่อนก็บอก ไม่ปวดถ้าไม่กด ซึ่งเราอาจจะคิดไปเองนะคะว่า ในเมื่อมันไม่ได้ปวดตอนเดิน เพื่อนก็น่าจะสามารถพอเล่นได้มั้ย  เราอยากจะบอกว่าเราไม่ได้คาดหวังว่าต้องชนะ ได้เป็นตัวแทนคณะขนาดนั่นนะคะ แต่เราแค่อยากเล่น อยากลงคัดตัวกับเพื่อน เพราะพวกเราก็ลงชื่อไปแล้ว คุยกันแล้วว่าจะไป เพราะตอนคุยกันก็เหมือนจะไหว แต่ตอนนี้เพื่อนมาบอกว่า ถ้าไม่ไหวจะโกรธมั้ย คือเราแค่ไม่เข้าใจว่า ตอนนี้แผลมันก็ดีกว่าเดิม กว่าตอนที่คุยกันว่าจะลง ทั้งที่ตอนคุยกันก็บอกว่าจะลง ทำไมตอนนี้มาบอกว่าไม่ไหว แล้วเราเลยบอกว่า ขอดูแผลหน่อย ถ่ายมาให้ดูหน่อย เท่าที่ดูในรูป แผลไม่ได้มีอาการแย่ลง แถมยังดีขึ้นด้วย เรายอมรับเลยว่าโกรธมาก เพราะเราคิดว่าเค้าไหว อีก2วันก็จะต้องคัดตัวเเล้วเราเลยบอกให้ดูไปก่อน เราควรจะแก้ไขปัญหานี้ยังไงดีคะ เราเครียดมากเลยค่ะ เราคาดหวังเกินไปมั้ยคะ เราอยากให้เพื่อนลองเล่นดูค่ะ ถ้าไม่ไหวเราเข้าใจ แต่เพื่อนยังไม่ลองอะไรเลย แต่เพื่อนก็ปฏิเสธมาแล้ว ทำยังไงดีคะ