เริ่มเรื่องก็คือเราคุยกับหนุ่มญี่ปุ่นเข้า เดือนที่ 3 แล้ว
คุยกันทุกวัน เขาจะตอบหลายเวลามาก แล้วแต่ที่เขาสะดวก และเราสะดวกด้วย
จนเรารู้สึกว่าเราไม่อยากคุยกับเขาแล้วเพราะเรายุ่งเรื่องงานมากจนบางทีไม่ได้ตอบเขา
และก็รู้สึกว่าเขาอาจจะชอบเราแค่ชั่วคราวไม่ได้จริงจังกับเรามากถึงแม้เขาจะเคยพูดว่าจริงจังก็ตามเพราะเราไม่เข้าใจเขาในหลายๆอย่างมากเพราะแลดูเขาโลกส่วนตัวสูงจนเรารู้สึกท้อในบางทีเวลาคุยกับเขา และอยู่ๆเราก็คิดมากจนเราพิมบอกเขาไปว่าเราควรพอกันดีไหม แบบเลิกคุย อยากให้เขาไปเจอคนที่คุยภาษาเดียวกับเขาดีกว่า และไม่อยากให้เสียเวลา อยากให้เขาเจอคนที่ดีกว่า นี่ก็เหมือนวัดใจเขาไปในตัว
แต่รู้ไหมเขาตอบกลับมาว่า 'จริงเหรอ' และ อีกคำ " เกิดอะไรขึ้น" และเขาก็หนีไม่ตอบเราอีก ไม่รับการทะเลาะกับเรา
แต่มา good morning ตอนเช้าแทนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น กลายเป็นว่าเราดูงี่เง่ามาก
เราอยากรู้แบบนี้คือยังไง เขาเข้าใจหรือไม่เข้าใจ เขาไม่ยอมใช่ไหมคะ กับสิ่งที่เราบอกไป
จนตอนนี้เราก็ยังคุยกันอยู่
ไม่เข้าใจหนุ่มญี่ปุ่นเลยค่ะ
คุยกันทุกวัน เขาจะตอบหลายเวลามาก แล้วแต่ที่เขาสะดวก และเราสะดวกด้วย
จนเรารู้สึกว่าเราไม่อยากคุยกับเขาแล้วเพราะเรายุ่งเรื่องงานมากจนบางทีไม่ได้ตอบเขา
และก็รู้สึกว่าเขาอาจจะชอบเราแค่ชั่วคราวไม่ได้จริงจังกับเรามากถึงแม้เขาจะเคยพูดว่าจริงจังก็ตามเพราะเราไม่เข้าใจเขาในหลายๆอย่างมากเพราะแลดูเขาโลกส่วนตัวสูงจนเรารู้สึกท้อในบางทีเวลาคุยกับเขา และอยู่ๆเราก็คิดมากจนเราพิมบอกเขาไปว่าเราควรพอกันดีไหม แบบเลิกคุย อยากให้เขาไปเจอคนที่คุยภาษาเดียวกับเขาดีกว่า และไม่อยากให้เสียเวลา อยากให้เขาเจอคนที่ดีกว่า นี่ก็เหมือนวัดใจเขาไปในตัว
แต่รู้ไหมเขาตอบกลับมาว่า 'จริงเหรอ' และ อีกคำ " เกิดอะไรขึ้น" และเขาก็หนีไม่ตอบเราอีก ไม่รับการทะเลาะกับเรา
แต่มา good morning ตอนเช้าแทนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น กลายเป็นว่าเราดูงี่เง่ามาก
เราอยากรู้แบบนี้คือยังไง เขาเข้าใจหรือไม่เข้าใจ เขาไม่ยอมใช่ไหมคะ กับสิ่งที่เราบอกไป
จนตอนนี้เราก็ยังคุยกันอยู่