ตอนเลิกคุยในช่วงที่เป็นแค่คนคุยกัน เรายอมรับนะว่าเราเป็นฝ่ายเทแฟน
แต่เรามารู้หัวใจทีหลัง แค่ไม่กี่วัน เรากลับไปง้อ แฟนปล่อยเราไป บอกว่าเริ่มต้นใหม่
แฟนกลับมาหาเรา ในวันที่เรากำลังจะตัดใจ
เขาขอโอกาสกับเรา เพราะรักเขามาก จึงให้อภัย  
คบไปกลับรู้ว่าเขาไปมีอะไรกับคนคุยเก่าของเขา  เป็นคนที่ทำให้เขาบอกเราว่าเขาเริ่มต้นใหม่ไปแล้ว 
ปัจจุบันที่คบเราเลิกที่จะเปรียบเทียบตัวเองกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ 
มีแต่คำถามในหัวว่าถ้าเขารักเราจริง ทำไมเขาไม่กลับมาหาเราตั้งแต่แรก ?
ผู้หญิงคนนั้นมีดียังไงให้เขาเลือก แทนที่จะเลือกเราในตอนแรก ? รู้สึกไม่มั่นคงอยู่ตลอกเวลา 
ถึงแม้ตอนนี้เขามาเลือกเราแล้ว แต่เรารู้สึกว่าไม่เคยได้รับความรัก
เราไม่รู้สึกว่าเขาพิศวาท เสน่หากันแบบแฟน เราเป็นฝ่ายเรียกร้องเรื่องนั้นกับเขา
ยกเว้นช่วงแรกที่คบ ( ครั้งแรกที่มีอะไรกัน เราก็เริ่มก่อน ) ต่างจากที่เขาเป็นฝ่ายเริ่มก่อนกับผู้หญิงคนนั้น
และผู้หญิงคนนั้นก็เป็นครั้งแรกของเขา เขาบอกแค่อยากลอง แต่กับเราเขาให้เกียรติเราค่ะ จึงไม่กล้าคิดเรื่องนั้นด้วย

ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเรากำลังเป็นพิษขึ้นเรื่อยๆ จากการที่เรามีคำถามในหัวตลอดเวลา 
และคอยที่จะถามเชา คาดตั้นเอาคำตอบจากแฟน ส่วนแฟนก็เริ่มที่จะโมโหง่าย และดูเหมือนเฉยชากับเรามากขึ้นเรื่อยๆ 
เค้าบอกรู้สึกว่ากลัวจะทำอะไรผิด ทำอะไรเท่าไหร่เราก็ไม่พอใจสักที
เราผิดมากใช่ไหมที่รักมาก และก็ฝังใจกับเรื่องราวที่มันเคยเกิดขึ้นในอดีตมากขนาดนี้
จะให้ปล่อยเขาไปตอนนี้ ก็เจ็บมากเหลือเกิน แต่คบไปต่อก็ทุกข์ใจไม่มีความสุข