หลังจากที่แมวของเราที่เลี้ยงมา10ปีได้จากไป เรารู้สึกว่ามันเป็นความผิดของเราเองที่ไม่ได้ดูแลเขาให้ดีกว่านี้ เขาติดเชื้อในกระแสเลือด และก่อนที่เขาจะจากไปเขามีอาการที่ทรมานมากๆ มันเป็นภาพที่ติดตาเรา เรามารู้ว่าถ้าเราดูแลเขาให้ดีกว่านี้เขาก็คงไม่อาการหนัก เราไม่มีเงินพาเขาไปรักษา เพราะเรายังเรียนอยู่ค่ะ เรื่องค่าใช้จ่ายญาติเราเป็นคนออกแทบทุกอย่าง เขาบอกว่าเดี๋ยวแผลมันก็หาย เรารู้ในใจว่า มันไม่น่าจะหายง่ายๆ แต่ก็ไม่กล้าตื้อขอร้องให้เขาพาไปหาหมอ เพราะเขาไม่ได้เป็นเจ้าของและเป็นคนเลี้ยงดูมัน เราเกรงใจเขาค่ะ อีกอย่างคือแมวตัวนี้อยู่กับเรามาตั้งแต่เด็ก เราไม่ได้คิดถึงเรื่องความพร้อมที่จะมีเขา คิดแค่ว่ามีอาหารมีที่พักให้ ก็ถือว่าพร้อม จนโตมา ก็รู้ว่าพลาดหลายเรื่อง วัคซีนที่ป้องกันโรคต่างๆ ก็ไม่ได้ฉีด มีแค่พิษสุนัขบ้า กับการทำหมัน ที่เราได้พาเขาไปทำจากเงินคนที่บ้าน ช่วงหลังเราที่บ้านเรามีปัญหาค่ะ แต่เขาอยู่กับเรา ค่าใช้จ่ายเลยเป็นความช่วยเหลือของญาติเรา เราเกรงใจเขา จนทำให้ แมวตัวแรกที่เรารักมากที่สุดจากไป เพราะเราไม่มีความรู้ในการดูแล และละเลยหน้าที่ ขอร้องทุกคนว่าอย่าซ้ำเติมเราเลยนะคะ เราดิ่งมากๆกับการจากไป ขอกำลังใจทุกคนเพื่อที่จะทำให้เรามีสติกับชีวิตให้มากขึ้น ตอนนี้เรารู้แล้วค่ะว่า ทุกชีวิตจะเลี้ยงแบบ ไม่มีแพลน ไม่มีการวางแผนการดูแลไม่ได้ เพราะตอนเขาจากไป เขาไม่ได้จากไปอย่างสงบ มันบีบหัวใจเราจริงๆค่ะ ขอกำลังใจหน่อยนะคะ