สวัสดีค่ะ เราชื่อ ลมหาวนะคะ เป็นนามปากกา ( ตั้งเอง แอบเขินค่ะ) 
มีความรักในบทกวี ชื่นชมศิลปินและกวีทุกคน เราสนใจงานเขียนของ รพิทรนารถเช่น ทรายกับฟองคลื่น 
ด้วยความรักเราก็หัดเขียนขึ้นบ้าง ตามอารมณ์ขณะนั้น ก็พบว่าการเขียนช่วยให้ความคิดเราชัดขึ้น และความรู้สึกได้ปลดปล่อยออกมา 

หากใครสนใจเหมือนกันลองมาแชร์กันค่ะ 

อันนี้วิจารณ์ได้เลยนะคะ น้อมรับไปพัฒนางานค่ะ 

ท่ามกลางผู้คนพลุกพล่าน
เรารู้สึกตัวอยู่เพียงหนึ่ง

มากคน หลากเรื่องราว
บางครั้งสนุกสนาน รื่นเริง
บางครั้งสับสน อลหม่าน

น้อยคน มีเพียงหนึ่งคน
บางครั้งเหงาจับใจ
บางครั้งสันโดษกลับสงบใจ

บางครั้งเบื่อหน่าย
บางครั้งตื่นเต้น
บางครั้งอยากรู้อยากเห็น
บางครั้งไร้ชีวิตชีวา

วันหนึ่งเป็นเช่นกระดาษขาว
อีกวันเป็นเช่นกระดาษหลากสีสัน

นกตัวนั้นจะไปที่ใด
ไปเพียงตัวเดียว
หรือจะหว่านเมล็ดพันธุ์ระหว่างทางไปด้วย

ลมหาว ดาวหวน