สวัสดีค่ะ พอดีหนูมีปัญหาที่คาใจมากๆและอึดอัดมากๆ อยากได้คำแนะนำ และความคิดเห็นของทุกๆท่านค่ะ 

หนูคบกับแฟนอยู่คนนึงค่ะ และได้ตัดสินใจย้ายไปอยู่กับเขาและครอบครัวของเขาค่ะ
เขาเป็นคนที่ พูดไม่เก่ง อธิบายไม่เป็น ถ้าอะไรที่ถามเขาแล้วเขาไม่สามารถตอบได้ ก็จะหงุดหงิดและด่าค่ะ (ด่าด้วยคำหยาบคาย) เราเคยทะเลาะกับเขาเรื่องเงินค่ะ ตอนเราตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานเก่าแลวย้ายไปอยู่กับเขา เรามีเงินก้อนติดตัวไปด้วย ซึ่งย้ายไปอยู่ด้วยตอนเขาปลดทหารค่ะ เขาไม่ได้ทำงานเป็นระยะเวลาเกือบ3 เดือน โดยที่จะใช้เงินเราข้างเงินพ่อแม่เขาบ้าง (แต่เราใช้เฃินของตัวเองนะคะ ไม่เคยใช้เงินทางบ้านเขาเลย) จนมาวันนึง ทางแม่เขาได้เริ่มขอยืมเงินเราไปเรื่อยๆค่ะ
แต่เราก็ให้ตลอดถ้าเรามี แต่เขาก็ไม่ค่อยจะคืนค่ะ จนทำให้เรากับแฟนเกิดการทะเลาะกัน และหนูก็ไม่สามารถทนอยุ่ได้ถ้าไม่มีเงินค่ะ  หนูเลยออกไปหางานทำค่ะ ซึ่งเขาก็หาด้วย ต่างฝ่ายต่างมีงานทำค่ะ
แต่เรื่องยืมเงินของคนในครอบครัวเขาก็ยังยืมเงินอยู่ แล้วหลายเดือนเข้า เราก็เริ่มสงสัยว่า คนในครอบครัวเขาทำงานยังไงทำไมถึงไม่มีเงินกันเลย เลยได้คุยและสอบถามกับแฟนค่ะ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ การโดนด่าด้วยความไม่พอใจของแฟนค่ะ
และวันไหนที่เขาไม่มีเงินและมาขอเรา และเราก็ไม่มีให้ เขาก็โมโหค่ะ เราทะเลาะกันเรื่องเงินบ่อยมาก ซึ่งตัวเราเองก็คิดว่า มันคือเรื่องปกติของชีวิตคู่ เคยคิดสสารตัวเองยะคะเวลาทะเลาะกันแล้วเขาพูดจาแรงๆใส่ว่า ทำไมเราถึงต้องเอาตัวเองมาลำบากที่นี่ด้วย ไม่รู้จักใคร ไม่รู้ว่าจะไปทางไหน ถ้าเลิกกับเขาขึ้นมา จะไปอยู่ที่ไหน ไม่นานนัก เราได้ลองหยิบโทรศัพท์แฟนมาอ่านแชทค่ะ แล้วไปเจอแชทแฟนกับแม่แฟนคุยกัน ทำนองว่า เราให้ตังช่วยพวกเขาน้อยเพราะเราทัวแต่เอาตังตัวเองไปช่วยเหลือทางพ่อแม่ฝั่งเรา แล้วมีประโยคนึงที่ทางแม่แฟนพิมว่า ถ้ามันไม่ข่วยจ่ายค่าไฟ ก็ไบ่มันออกจากบ้านไป ใช่ค่ะ.. คำนี้ทำให้เราตัดสินใจย้ายออกจากบ้านเขาทันที แต่ขอแจ้งก่อนนะคะว่า เราให้ตังทางบ้านเขา เดือนละ 2500-3000 ไม่รวมค่าซื้อของกินเข้าบ้าน คนละครึ่งกับแฟน รวมกันประมาณ5000-6000 ค่ะ แต่เราคุยกับแฟนแล้วว่า ให้หารกันจ่ายค่าไฟช่วยที่บ้านเขา ส่วนเรื่องกิน เราเป็นคนดูแลเขาเอง ใส่ส่วนตังที่เหลือกัน อะ กลับมาเรื่องเดิม เราเห็นประโยคนี้ในแชทแฟน ทำให้เราขึ้นมากเลยค่ะ ประจวบเหมาะกับแม่แฟนทักมาหาเรา แต่ข้อความที่คุยกับเรา ไม่เหมือนกับที่คุยกับแฟนค่ะ เป็นประมาณว่า ให้กำลังใจเรา และ ปลอบใจเรา ในเรื่องที่เราทะเลาะกับลูกชายเขา 
พอเราเลิกงาน เราก็ออกไปหาห้องเช่า และเข้าไปอยู่ทันที แต่ใจของเรา ดันคิดถึงแต่เขาค่ะ เป็นความสับสนที่อยากออกมาแต่ก็ยังรัก จึงทำให้เรากลับไปหาเขาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แม่แฟนไม่ยืมตังแล้วค่ะ แต่ให้ช่วยจ่ายค่าไฟเหมือนเดิม โดยที่ไม่ต้องให้เงินเรากับแฟนรวมกัน เรื่องของลูกเขาเขาจะจัดการเอง (เราผิดตรงที่ว่าไม่สามารถคุมแฟนเราได้ค่ะ เพราะเขาไม่เคยฟังเราเลย) เราจึงตกลงให้แม่เขาเป็ยคนจีดการค่ะ แล้วเขาก็คบกันต่อโดยไม่มีปัญหาค่ะ แต่จะมีเครื่องทะเลาะเข้ามาบ้าง ในเรื่องที่เราไม่รุ้ว่าผิดมั้ย อย่างเช่น ไปรับเขาช้า ก็จะหยุดหงิด หรือเวลาเรานั่งรอเขามารับนานๆแบ้วขัดจังหวะเขากำลังดื่มแอลกอฮอล์กับเรื่องร่วมงาน ก็จะโมโห 
จนมีวันนึงค่ะ ที่เราเอารถตัวเองไปทำงาน แล้วเขามห้รุ่นพี่มารับไปกินเหล้า(เรื่องนี้เรารู้ตอนที่เราเลิกงานค่ะ) เขาทักแชทมาให่เราไปรับเขา ใช่ค่ะ เรายอมไปรับเขา แต่เราดันลืมบ้านรถ่นพี่ของเขาค่ะ เราจำไม่ได้ เลยทักไปหา แต่เขาไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับสาย (10สาย++นะคะไม่รับเลย)
เราเลยตัดสินใจทักไปหาเขาแล้วบอกว่า หาบ้านไม่เจอหลังไหนหรอ ถามคนแถวนั้นแล้วเขาบอกไม่รู้จัก งั้นขอกลับบ้านนะ 
แล้วพอเราถึงบ้านเขาก็ตอบกลับมาค่ะ ว่า

แฟน :แค่นี้ก็ไม่มีปัญญาหา เดี๋ยวกูกลับเอง ไม่ต้องมานะอี*** ทำเหี้***อะไรไม่ได้เลย เรื่องมาก
เราก็เลยตอบกลับไปว่า
เรา : ก็เค้าหาไม่เจอทักไปแล้วโทรไปแล้วก็ไม่รับสาย จะให้ทำยังไง เค้าผิดขนาดนั้นเลยหรอ 

จากนั้นเขาก็ส่งโลเคชั่นมาค่ะ เราก็ขี่รถไปรับเขาอีกครั้ง คร่าวนี่เขากินาุราอยุ่หน้าบ้านรุ่นพี่ค่ะ เราก็ทีกทายตามปกติ และอธิบายให้รุ่นพี่เขาฟัง แต่รุ่นพี่เขาก็เตือนแฟนเรานะว่าไม่ถูกนะที่ไแด่าเขาแบบนั้น เพราะหาบ้านไม่เจอ อะไรแบบนั้น 
แล้วอยู่ดีๆ แฟน้ราก็ไล่เรากลับบ้านค่ะ ประมาณว่า งั้นไม่ต้องมารับกูเดี๋ยวกูกลับเอง จากนั้นเขาลุกขึ้นแล้วชี้หน้าด่าเราและไล่ให้ราไปไกลๆหน้าเขา เป็นเสียงที่ดังมากค่ะ เราเตือนเขาดีๆว่า อย่าเสียงดังได้มั้ย บ้านรุ่นพี่มรเด็กเยอะ พวกลูกๆหลานก็ตกใจวิ่งออกมาดู และทำให้คนบ้านข้างๆต้องลดเสียงกัน (บ้านข้างๆกำลังกินเลี้ยงค่ะ) ด้วยความที่เราโมโหเลยตบหน้าเขาไป1ทีค่ะ แต่ไม่แรงมาก จากนั้นเขาต่อยสวนกลับมา พร้อมบอกเลิกเรา แต่รุ่นพี่ก็ช่วยไว้ค่ะ แบบไม่ให้เขารังแกผู้หญิง เราเลยโทรบอกแม่แฟนค่ะว่าให้มารับตัวแฟนกลับบ้านหน่อย เพราะโดนแฟนต่อยแก้ม แต่สิ่งที่เราได้ยินกลับมาคือ ทำไมไม่เอามันกลับมาด้วย ไปเอามันกลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้ามันเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง ชั่งเถอะ เดี๋ยวไปหามันเอง ไม่ได้เรื่องเลย 
จากนั้นเราเลยขี่รถกลับบ้านด้วยความรุ้สึกผิดที่ว่า เราทำอะไรผิดขนาดนั้นกันนะ
แล้วทไให้เราอยากออกจากชีวิตเขา แต่ด้วยสภาพที่แม่แฟนพาเขากลับบ้าน มันทำให้เราสงสารเขาค่ะ พอเช้ามา เราเลยไปคุยกับแม่แฟน แต่เขาบอกว่า ลุกชายของเขาไม่เคยเป็นอบบนี้เลย พึ่งเห็นครั้งแรก และอย่าไปคิดอะไรมาก พอแฟนตื่นมาก็ไม่ได้ขอโทษอะไรเราเลย จนเราต้องพุดให้ฟังเขาถึงจะขอโทษค่ะ แต่ก็ยังมีเรื่องโกหกต่างไปอีกมากมายแต่เราก็ยอมเพียงเพราะเขาขอแก้ตัว เราเลยอดทนจนทุกวันนี้ค่ะ ตั้งแต่เรื่องนี้เป็นเวลาเกือบ2เดือนแล้วค่ะ ที่อดทนมา ในหัวคิดตลอดเวลา ว่าจะออกจากชีวิตเขายังไงดี
เพราะรู้สึกยังรักค่ะ แต่ทุกครั้งที่รุ้สึกรักเขา ภาพที่เขาเคยต่อยเราก็จะผุดขึ้นมาให่เราร้องไห้ค่ะ ไม่รู้จะจัดการความรุ้สึกยังไง อยากออกมามากเลยค่ะ อยากออกมาแบบให้คัวเองสบายใจ และโล่ง แต่มันรุ้สึกว่าทำไมทำยากจัง รุ้สึกอึดอัดมากเลยค่ะ กับความรุ้สึกแบบนี้ ตอนนี้พยายามเก็บตังไว้เพื่อหาห้องอยู่ใหม่ค่ะ แต่ก็กลัวว่าจะยอมใจอ่อนให้เขาอีก