ในวงการละครไทยตอนนี้ อาจจะมีหลายคนรู้สึกว่าความตลกในละครบางเรื่องเริ่มน่าเบื่อและดูเหมือนจะย่ำอยู่กับที่ โดยเฉพาะละครที่พยายามใช้มุกซ้ำๆ หรือความตลกที่ไม่ตอบโจทย์ผู้ชมยุคใหม่ จนบางครั้งผู้ชมก็เบือนหน้าหนีจากจอทีวีไปเลย แต่ท่ามกลางกระแสนี้ ก็ยังมีละครคอมเมดี้ที่โดดเด่นและเป็นที่นิยม เพราะไม่เพียงแค่สร้างเสียงหัวเราะ แต่ยังสะท้อนมุมมองใหม่ๆ ที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกอินและมีส่วนร่วมมากขึ้น


ละครคอมเมดี้ในยุคนี้ไม่ได้แค่พึ่งพาความตลกของตัวละครหรือมุกที่คุ้นเคย แต่กลับหันมาเน้นการสร้างสถานการณ์ที่ให้ผู้ชมได้รู้สึกสนุกไปกับการเล่าเรื่อง โดยการผสมผสานความตลกเข้ากับเนื้อหาที่จับต้องได้ หรือการแสดงที่มีมิติของตัวละครที่ลึกซึ้งมากขึ้น นั่นหมายถึงการเล่นมุกที่ไม่จำเป็นต้องทำให้ขำแค่ชั่วคราว แต่ทำให้ผู้ชมเกิดความรู้สึกต่อเนื่องและคาดไม่ถึง


หลายคนอาจรู้สึกว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ละครไทยมักจะวนอยู่ในกรอบเดิมๆ ทั้งในเรื่องของแนวทางการเล่าเรื่องหรือมุกที่ถูกใช้จนเกินไป จนบางครั้งมันกลายเป็นความรู้สึกที่คาดเดาได้ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถัดไป บางครั้งการที่ละครต้องการขำให้ได้ตลอดก็กลายเป็นการทำให้บทบาทของตัวละครไม่สมจริง และแทนที่จะทำให้สนุกกลับทำให้ผู้ชมรู้สึกว่าเนื้อหามันล้าหลังหรือขาดพลัง


แต่ก็มีละครคอมเมดี้ที่ถือว่าเป็นการพลิกโฉมใหม่ เช่น “คุณพี่เจ้าขาฯ” หรืออีกเรื่อง “บอสมั่นหน้ากับเลขาตัวตึง” ซึ่งทั้งสองเรื่องมีการใส่เสน่ห์และการตลกที่ไม่ซ้ำกับละครอื่นๆ โดยการสร้างตัวละครที่มีปัญหาชีวิตที่เกี่ยวข้องกับประเด็นในสังคม ทำให้ความตลกนั้นมาพร้อมกับการสะท้อนความจริงที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกเชื่อมโยง


ถึงแม้ว่าละครไทยบางเรื่องอาจย่ำอยู่กับที่และทำให้ผู้ชมเบื่อหน่าย แต่ในโลกของละครคอมเมดี้ยังคงมีแนวทางใหม่ๆ ที่น่าสนใจและทำให้คนดูหัวเราะได้จริงๆ ซึ่งไม่ใช่แค่การใช้มุกตลก แต่เป็นการสร้างสถานการณ์ที่ดูเป็นธรรมชาติและมีมิติของตัวละครที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกสนุกและร่วมอยู่ในเรื่องราวไปด้วยกัน.