---

  ผมโตกว่าเเฟนประมาณปีสองปี เขาเป็นคน สวย ฐานะดี น่ารัก นิสัยดี ซื่อสัตย์ เป็นคนในเมืองเรียนโรงเรียนอินเตอร์ผลการเรียนดีมีชื่อเสียงเเทบจะเพอร์เฟค เเต่ผมไม่มีอะไรดีเลย หน้าตาธรรมดาบ้านๆ ไม่หล่อสิวเยอะ ฐานะบ้านก็ไม่ดีเท่าไหร่ เรียนโรงเรียนบเานนนอก การเรียนก็ออกไปทางค่อนข้างเเย่ ทำให้ไม่ผมรู้สึกว่าผมไม่เหมาะกับเขามากกก (หลายๆคนก็บอก)  ผมเคยบอกให้เขาไปเจอคนที่ดีกว่าผมเเล้ว เเต่เขาบอกผมดีที่สุด (ทั้งที่ความจริงไม่มีอะไรดีสักอย่างเลย5555) 
 
*เหตุการย่อ จริงๆมีหลายเรื่อง
พอวันเกิดผมเเฟนก็ซื้อของแบรนด์เนมให้อย่างนึงราคาค่อนข้างสูง เเต่ผมไม่ดีใจเลยผมรู้สึดเกรงใจมากกว่า ไม่รู้เเต่มันทำให้ผมรู้สึกอึดอัด พอถึงวันเกิดเขาผมไม่รู้ว่าควรซื้ออะไรให้กับเขาถึงจะดูเเฟร์กัน ผมคิดหนักมากเพราะถ้าเทียบกับเงินเก็บตอนนั้นยังไม่ได้ครึ่งราคาที่เขาซื้อให้ผมเลยผมไม่กล้าซื้อของถูกๆให้กลัวเขาไม่ชอบ ผมเลยไม่ได้ซื้อของวันเกิดให้ ผมรู้สึกผิดมากเเต่เขากลับไม่ได้โกรธอะไรผมเลย ทำให้ผมคิดว่าผมไม่เหมาะกับเขาเลยเขาควรเจอคนที่ดีกว่าผม เเล้วผมเป็นคนนิสัยเสียหลายอย่างด้วย ผมไม่อยากให้เขามาเสียใจกับคนเเบบผม ทุกวันนี้ผมเครียดมากเวลาเขาทำดีกับผม ผมก็จะคิดว่าคนเเบบผมสมควรได้รับจริงๆหรอหรือว่าถ้าเขาได้รบกับคนอื่นเขาจะมีความสุขกว่ามั้ย ผมก็รักเขานะเเต่ถ้าเขาได้คบกับคนที่เพอร์เฟคกว่าผมเขาจะรู้สึกดีกว่ามั้ย
(ผมรู้สึกว่าตัวเองเห็นเเก่ตัวมากเพราะเขาควรเจอคนที่ดีกว่าผม)🙁